Pilne.
Interpretacja wierszów:
1)Bogurodzica
2)Lament Świętokrzyski
3)Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią
4)Legenda o Świętym Aleksym.
Proszę o odpowiedź szybko bo na jutro to muszę umieć . Za najlepszą prace daje Najlepsza odpowiedź i 25p+
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1)Bogurodzica, dziewica, Bogiem sławiena Maryja!
U twego syna, Gospodzina, matko zwolena Maryja!
Zyszczy nam, spuści nam.
Kirielejson.
Twego dziela Krzciciela, bożyce,
Usłysz głosy, napełni myśli człowiecze.
Słysz modlitwę, jąż nosimy,
A dać raczy, jegoż prosimy,
A na świecie zbożny pobyt,
Po żywocie rajski przebyt.
Kirielejson.
Gatunek: pieśń o charakterze modlitewno-hymnicznym
Typ liryki: liryka inwokacyjna
Sytuacja liryczna: Strofa 1 - ludzie w modlitwie proszą Matkę Boską o wstawiennictwo za nimi u syna; strofa 2 - ludzie modlą się do Chrystusa o zapewnienie im życia wiecznego.
Podmiot liryczny: Podmiot liryczny zbiorowy - pokorni chrześcijanie, wielbiący Maryję, zwracając się do niej, proszą Chrystua o życie wieczne; wiedzą, że Bóg może spełnić ich prośby - są żarliwi w wierze i pełni ufności; mają świadomość, że dzięki jej pośrednictwu mogą zyskać przychylność syna Bożego.
Interpretacja: Matka Boska jako pośredniczka między ludźmi a Chrystusem
2)Znamy kilka tytułów analizowanego utworu: Lament świętokrzyski, Posłuchajcie bracia miła, Żale Matki Boskiej pod krzyżem. Pierwszy tytuł pochodzi od benedyktyńskiego klasztoru Św. Krzyża na Łysej Górze, gdzie tekst był przechowywany. Wiersz powstał w drugiej połowie wieku XV, zapisał go w latach 70. przeor klasztoru, Andrzej ze Słupi. Jest to obok Bogurodzicy najwspanialszy przykład polskiej liryki średniowiecznej.
3)
Utwór ,, Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią " jest dialogiem pomiędzy człowiekiem, a śmiercią.
Polikarp poprosił Boga, aby ukazał mu postać śmierci. Gdy został sam w kościele zobaczył człowieka płci żeńskiej o brzydkich kształtach ktora sie rozkladala Zamiast ubrania postać ta była przepasana chustą. Jej skóra błyszczała jak naczynie z miedzi. Na twarzy widniały zapadnięte oczy, z których płynęła krwawa rosa. Zgrzytanie zębami, przewracanie oczami i wywijanie kosą sprawiły, że uczony mędrzec bardzo się przeraził. Jej widok wywoływał przerażenie, obrzydzenie, niechęć i lęk.
Obecnie śmierć jest inaczej postrzegana niż w średniowieczu. w sredniowieczu ludzie bardzo czesto mowili o smierci ukazywali tez dance macabre czyli taniec ze smeircia ktory ukazywal iz niezaleznie od wieku i stanu majatkowego kazdy umrze..
4)Utwór rozpoczyna się inwokacją do Mesjasza z prośbą o trojakie łaski dla tego, kto będzie opowiadał dzieje świętego (w. 1-6). Wezwanie do Chrystusa Króla już na początku sugeruje, że święty naśladował Zbawiciela w ubóstwie, pokorze i miłosierdziu – zgodnie ze słowami Pisma Św.
legenda o swietym aleksym opowiada nam o mezczyznie ktory oddal caly swoj majatek i codziennie siedzial pod swoatynia i sie tam modlil... pewnego dnia gdy zmarl trzymal list w rece i nikt nie mogl go wyciagnac tylko jego zona
1)Bogurodzica, dziewica, Bogiem sławiena Maryja!
U twego syna, Gospodzina, matko zwolena Maryja!
Zyszczy nam, spuści nam.
Kirielejson.
Twego dziela Krzciciela, bożyce,
Usłysz głosy, napełni myśli człowiecze.
Słysz modlitwę, jąż nosimy,
A dać raczy, jegoż prosimy,
A na świecie zbożny pobyt,
Po żywocie rajski przebyt.
Kirielejson.
2)Znamy kilka tytułów analizowanego utworu: Lament świętokrzyski, Posłuchajcie bracia miła, Żale Matki Boskiej pod krzyżem. Pierwszy tytuł pochodzi od benedyktyńskiego klasztoru Św. Krzyża na Łysej Górze, gdzie tekst był przechowywany. Wiersz powstał w drugiej połowie wieku XV, zapisał go w latach 70. przeor klasztoru, Andrzej ze Słupi. Jest to obok Bogurodzicy najwspanialszy przykład polskiej liryki średniowiecznej.
3)
Utwór ,, Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią " jest dialogiem pomiędzy człowiekiem, a śmiercią.
Polikarp poprosił Boga, aby ukazał mu postać śmierci. Gdy został sam w kościele zobaczył człowieka płci żeńskiej o brzydkich kształtach. Zamiast ubrania postać ta była przepasana chustą. Jej skóra błyszczała jak naczynie z miedzi. Na twarzy widniały zapadnięte oczy, z których płynęła krwawa rosa. Zgrzytanie zębami, przewracanie oczami i wywijanie kosą sprawiły, że uczony mędrzec bardzo się przeraził. Jej widok wywoływał przerażenie, obrzydzenie, niechęć i lęk.
Obecnie śmierć jest inaczej postrzegana niż w średniowieczu.
4)Utwór rozpoczyna się inwokacją do Mesjasza z prośbą o trojakie łaski dla tego, kto będzie opowiadał dzieje świętego (w. 1-6). Wezwanie do Chrystusa Króla już na początku sugeruje, że święty naśladował Zbawiciela w ubóstwie, pokorze i miłosierdziu – zgodnie ze słowami Pisma Św.
to są te wiersze
a inpretacja to to samo