Question

PILNEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE !!
POMOCY !!!!!!!! postaraj sie zdefiniować
-wypowiedzenia
-zdania
-równoważniki zdania
-zdania pojedyncze
-zdania pojedyncze nierozwinięte
-zdania pojedyncze rozwiniete
-zdania złożone
-zdania złożone współrzędnie
-zdania złożone podrzędnie

Answer 1

Wypowiedzenia możemy podzielić na dwie podstawowe grupy: 1. czasownikowe (zdania), 2. nieczasownikowe.

Ad. 1. Wypowiedzenie czasownikowe, czyli zdanie, można zdefiniować jako:

1. wypowiedzenia z verbum finitum (chodzi tu przede wszystkim o wypowiedzenia z osobową formą czasownika);
2. wypowiedzenia z nieosobową formą czasu przeszłego na -no, -to;
3. wypowiedzenia z nieosobowymi czasownikami niefleksyjnymi typu: trzeba, można, należy;
4. wypowiedzenia z bezokolicznikiem (sic!), np.: Stać i patrzeć! Poszli do kina, aby obejrzeć film;

Niektórzy językoznawcy proponują, aby zdaniem nazywać także wypowiedzenia z imiesłowem przysłówkowym teraźniejszym lub uprzednim typu: Odrobiwszy pracę domową, zajął się oglądaniem telewizji. Niemniej ze względów dydaktycznych tego rodzaju wypowiedzenia uznać należy za równoważniki zdań.

Ad. 2. Wypowiedzenia nieczasownikowe:

1. dopuszczające wprowadzenie orzeczenia czasownikowego – równoważniki zdań:
+ wypowiedzenia z imiesłowem przysłówkowym (-ąc, -łszy, -wszy);
+ wypowiedzenia typu: Prawda. (To jest prawda.); Jaka piękna. (Jaka jest piękna).
2. niedopuszczające wprowadzenia orzeczenia czasownikowego:
+ wykrzyknienia: Ach! O rety! Do diabła!;
+ zawiadomienia (nagłówki prasowe, punkty w streszczeniach, planach prac): Susza; Bal u senatora.

wiem tylko too

Answer 2

Wypowiedzenia możemy podzielić na dwie podstawowe grupy: 1. czasownikowe (zdania), 2. nieczasownikowe.

Ad. 1. Wypowiedzenie czasownikowe, czyli zdanie, można zdefiniować jako:

1. wypowiedzenia z verbum finitum (chodzi tu przede wszystkim o wypowiedzenia z osobową formą czasownika);
2. wypowiedzenia z nieosobową formą czasu przeszłego na -no, -to;
3. wypowiedzenia z nieosobowymi czasownikami niefleksyjnymi typu: trzeba, można, należy;
4. wypowiedzenia z bezokolicznikiem (sic!), np.: Stać i patrzeć! Poszli do kina, aby obejrzeć film;

Niektórzy językoznawcy proponują, aby zdaniem nazywać także wypowiedzenia z imiesłowem przysłówkowym teraźniejszym lub uprzednim typu: Odrobiwszy pracę domową, zajął się oglądaniem telewizji. Niemniej ze względów dydaktycznych tego rodzaju wypowiedzenia uznać należy za równoważniki zdań.

Ad. 2. Wypowiedzenia nieczasownikowe:

1. dopuszczające wprowadzenie orzeczenia czasownikowego – równoważniki zdań:
+ wypowiedzenia z imiesłowem przysłówkowym (-ąc, -łszy, -wszy);
+ wypowiedzenia typu: Prawda. (To jest prawda.); Jaka piękna. (Jaka jest piękna).
2. niedopuszczające wprowadzenia orzeczenia czasownikowego:
+ wykrzyknienia: Ach! O rety! Do diabła!;
+ zawiadomienia (nagłówki prasowe, punkty w streszczeniach, planach prac): Susza; Bal u senatora.