W Bułgarii : Miła Rodino - hymn państwowy Bułgarii. Tekst hymnu napisał bułgarski student Cwetan Cwetkow Radosławow w roku 1885, gdy wyruszał na wojnę serbsko-bułgarską. Był on również twórcą melodii. Przez lata pieśń była wielokrotnie modyfikowana. W 1964 r. Miła Rodino wraca jako hymn państwowy. Po rozpadzie bloku komunistycznego zlikwidowano trzecią zwrotkę hymnu, która swą treścią odnosiła się do Związku Radzieckiego ("z nami Moskwa").Bułgaria słynie ze swojej muzyki ludowej. Bułgarska piosenka ludowa została nagrana na złotej płycie, którą NASA wysłała poza granice Układu Słonecznego na pokładzie Voyagera.
W Irlandii : Amhrán na bhFiann (Pieśń żołnierza) to hymn państwowy Irlandii. Słowa w 1907 roku napisał Peadar Kearney, który razem z Patrikiem Heeneyem skomponował muzykę. Hymn jest marszem, nawiązuje do walk niepodległościowych. Stylizowany jest na pieśń żołnierską. Drukiem ukazał się w 1912 roku w czasopiśmie Irish Freedom. Hymnem państwowym jest od 1926 roku. Oryginalny tekst z języka angielskiego na irlandzki przełożył Liam O'Rinn.
W Stanach Zjednnoczonych : Gwiaździsty Sztandar - hymn państwowy Stanów Zjednoczonych. Tekst do melodii Johna Stafforda Smitha z 1800 roku napisał Francis Scott Key.
W Niemczech : W średniowieczu podstawą rel. praktyki muz. był chorał gregoriański (w XII w. rel. twórczość św. Hildegardy z Bingen), świecką twórczość zaś reprezentowali minnesingerzy i następnie meistersingerzy. Pieśń Niemców (Das Lied der Deutschen) – pieśń, której część jest hymnem państwowym Niemiec.
W Czechach : Narodowy hymn Czechów, 'Kde domov můj?' ('Gdzie jest mój dom?'), pochodzi z satyrycznej sztuki teatralnej z 1834 roku. Pierwsza strofa wychwala piękno krajobrazu, druga szlachetność Czechów. W 1918 roku, kiedy Austro-Węgry rozpadły się i Czesi oraz Słowacy otrzymali własne państwo, ta subtelna pieśń stała się jednym z dwóch, obok narodowego hymnu Słowaków, hymnów Czechosłowacji.
Romantyzm w muzyce, okres obejmujący lata ok. 1790-1910. Do najistotniejszych cech wyróżniających muzykę tej epoki należały: przekazywanie doznań emocjonalnych wyrażające się w przełamywaniu klasycznych wzorców oraz konwencji formalnych (widoczne już w twórczości L. van Beethovena), tematyka związana z naturą, dawnymi baśniami i legendami, epoką średniowiecza. Utwory często otrzymywały charakter dramatyczny, następował rozwój liryki wokalnej i instrumentalnej.
NEOROMANTYZM
Neoromantyzmowi przypisuje się najczęściej idealizm, skłonności do irracjonalizmu, subiektywizm, wybujały indywidualizm, a także dążenia niepodległościowe wyrażane w stylu romantycznym, np. Wyzwolenie S. Wyspiańskiego.
NEOKLASYCYZM
Neoklasycyzm w muzyce, kierunek w muzyce 1. poł. XX w. (ok. 1920-1950), nawiązujący do klasycznej postawy, mający na celu realizację ideałów umiaru, równowagi, ładu, harmonii, spokoju, jasności, doskonałości formy. W miejsce emocjonalności późnego romantyzmu i ekspresjonizmu czy wysublimowanych nastrojów impresjonizmu proponował obiektywizm, powściągliwość wyrazu, częstokroć nastroje radosne, witalne i optymistyczne, nierzadko jednak poważne i dramatyczne. W epoce późnego romantyzmu prekursorami zwrotu ku formom klasycznym byli J. Brahms i M. Reger.
W Bułgarii :
Miła Rodino - hymn państwowy Bułgarii. Tekst hymnu napisał bułgarski student Cwetan Cwetkow Radosławow w roku 1885, gdy wyruszał na wojnę serbsko-bułgarską. Był on również twórcą melodii. Przez lata pieśń była wielokrotnie modyfikowana. W 1964 r. Miła Rodino wraca jako hymn państwowy. Po rozpadzie bloku komunistycznego zlikwidowano trzecią zwrotkę hymnu, która swą treścią odnosiła się do Związku Radzieckiego ("z nami Moskwa").Bułgaria słynie ze swojej muzyki ludowej. Bułgarska piosenka ludowa została nagrana na złotej płycie, którą NASA wysłała poza granice Układu Słonecznego na pokładzie Voyagera.
W Irlandii :
Amhrán na bhFiann (Pieśń żołnierza) to hymn państwowy Irlandii. Słowa w 1907 roku napisał Peadar Kearney, który razem z Patrikiem Heeneyem skomponował muzykę. Hymn jest marszem, nawiązuje do walk niepodległościowych. Stylizowany jest na pieśń żołnierską. Drukiem ukazał się w 1912 roku w czasopiśmie Irish Freedom. Hymnem państwowym jest od 1926 roku. Oryginalny tekst z języka angielskiego na irlandzki przełożył Liam O'Rinn.
W Stanach Zjednnoczonych :
Gwiaździsty Sztandar - hymn państwowy Stanów Zjednoczonych. Tekst do melodii Johna Stafforda Smitha z 1800 roku napisał Francis Scott Key.
W Niemczech :
W średniowieczu podstawą rel. praktyki muz. był chorał gregoriański (w XII w. rel. twórczość św. Hildegardy z Bingen), świecką twórczość zaś reprezentowali minnesingerzy i następnie meistersingerzy. Pieśń Niemców (Das Lied der Deutschen) – pieśń, której część jest hymnem państwowym Niemiec.
W Czechach :
Narodowy hymn Czechów, 'Kde domov můj?' ('Gdzie jest mój dom?'), pochodzi z satyrycznej sztuki teatralnej z 1834 roku. Pierwsza strofa wychwala piękno krajobrazu, druga szlachetność Czechów. W 1918 roku, kiedy Austro-Węgry rozpadły się i Czesi oraz Słowacy otrzymali własne państwo, ta subtelna pieśń stała się jednym z dwóch, obok narodowego hymnu Słowaków, hymnów Czechosłowacji.
muzyka XIX i XX wieku
Romantyzm w muzyce, okres obejmujący lata ok. 1790-1910. Do najistotniejszych cech wyróżniających muzykę tej epoki należały: przekazywanie doznań emocjonalnych wyrażające się w przełamywaniu klasycznych wzorców oraz konwencji formalnych (widoczne już w twórczości L. van Beethovena), tematyka związana z naturą, dawnymi baśniami i legendami, epoką średniowiecza. Utwory często otrzymywały charakter dramatyczny, następował rozwój liryki wokalnej i instrumentalnej.
NEOROMANTYZM
Neoromantyzmowi przypisuje się najczęściej idealizm, skłonności do irracjonalizmu, subiektywizm, wybujały indywidualizm, a także dążenia niepodległościowe wyrażane w stylu romantycznym, np. Wyzwolenie S. Wyspiańskiego.
NEOKLASYCYZM
Neoklasycyzm w muzyce, kierunek w muzyce 1. poł. XX w. (ok. 1920-1950), nawiązujący do klasycznej postawy, mający na celu realizację ideałów umiaru, równowagi, ładu, harmonii, spokoju, jasności, doskonałości formy.
W miejsce emocjonalności późnego romantyzmu i ekspresjonizmu czy wysublimowanych nastrojów impresjonizmu proponował obiektywizm, powściągliwość wyrazu, częstokroć nastroje radosne, witalne i optymistyczne, nierzadko jednak poważne i dramatyczne. W epoce późnego romantyzmu prekursorami zwrotu ku formom klasycznym byli J. Brahms i M. Reger.