Opisz obraz według pkt: 1.Podajemy nazwisko Malarza, tytuł obrazu, rok powstania i technikę wykonania (np.olej na płótnie). 2.Określamy grupę tematyczną (np. scenę historyczną, natura, pejzaż) 3.Możemy podać krótką informację o Malarzu wybierając to co ma związek z opisanym obrazem 4.Określamy kompozycję (statyczna, dynamiczna) i kolorystykę (np. dominujące kolory ciepłe lub wąska gama kolorystyczna) 5.Dzielimy płaszczyznę obrazu na plany i kolejno opisujemy znajdujące się na nich elementy zagłębiając się w szczegóły 6.Określamy nastrój obrazu i to co go tworzy 7.Przedstawiamy swoje refleksje o obrazie i interpretacji.
nadri
Obraz Jana Matejki „Rejtan – Upadek Polski” pochodzi z roku 1866 i przedstawia gwałtowny sprzeciw Tadeusza Rejtana wobec postanowień sejmu rozbiorowego. Jest to dzieło o tematyce historycznej, ukazujące autentyczny epizod z dziejów Polski. Leżącemu pod drzwiami Rejtanowi Adam Poniński uniesioną ręką pokazuje żołnierzy rosyjskich w uchylonych drzwiach sali zamkowej. Po jego prawej stronie stoi Stanisław Szczęsny Potocki, a po lewej hetman polny koronny Franciszek Ksawery Branicki ukrywa twarz w dłoniach. Po lewej stronie obrazu za przewróconym fotelem umieścił Matejko postać Franciszka Salezego Potockiego z karabelą, w bogatym szlacheckim stroju, ze wstęgą Orderu Orła Białego. Ten jeden z najpotężniejszych magnatów ówczesnej Rzeczpospolitej został na obrazie umieszczony przez malarza jako symbol schodzącego, bezradnego i pokonanego świata sarmackiego. Postać ta idzie jak ślepiec z wyciągniętymi przed siebie rękami. Nieco dalej siedzi książę Michał Fryderyk Czartoryski, a obok niego brat króla Michał Jerzy Poniatowski późniejszy prymas. Król Stanisław August Poniatowski opuściwszy swój tron, stoi zamyślony i bezradny z zegarkiem w lewej ręce. Ponad nim, w sejmowej loży, zasiadł ambasador rosyjski Mikołaj Repnin z dwiema najwybitniejszymi kobietami tamtej epokiIzabelą Lubomirską i Izabelą Czartoryską. Nad całością góruje portret carycy Katarzyny II. Sala zamkowa jest w stanie opłakanym: odrapane drzwi, kotary podarte, kinkiety potłuczone, świece wypalone, na posadzce poniewiera się stos rozrzuconych papierów. Przewrócony fotel jest symbolem upadku Rzeczpospolitej, ale również planów i dzieła rodziny Czartoryskich. Kompozycję od strony malarskiej można określić jako wyjątkowo dynamiczną. Teatralne gesty postaci, skłębienie głów, ramion i nóg oraz brak elementu dominującego powoduje wrażenie ogólnie panującego chaosu i nienaturalności. Kolory od bieli przez szarości i beże do czerni typowe dla malarstwa historycznego są nieco ożywione łamanymi czerwieniami, ciemną purpurą i błyskami żółci, złota. Obraz choć bez kontrastów kolorystycznych to jednak dzieli się wyraźnie na dwie części. Całą lewą stronę i środek wypełnia tłum, podczas gdy z prawej leży w patetycznej pozie Rejtan.
Leżącemu pod drzwiami Rejtanowi Adam Poniński uniesioną ręką pokazuje żołnierzy rosyjskich w uchylonych drzwiach sali zamkowej. Po jego prawej stronie stoi Stanisław Szczęsny Potocki, a po lewej hetman polny koronny Franciszek Ksawery Branicki ukrywa twarz w dłoniach.
Po lewej stronie obrazu za przewróconym fotelem umieścił Matejko postać Franciszka Salezego Potockiego z karabelą, w bogatym szlacheckim stroju, ze wstęgą Orderu Orła Białego. Ten jeden z najpotężniejszych magnatów ówczesnej Rzeczpospolitej został na obrazie umieszczony przez malarza jako symbol schodzącego, bezradnego i pokonanego świata sarmackiego. Postać ta idzie jak ślepiec z wyciągniętymi przed siebie rękami.
Nieco dalej siedzi książę Michał Fryderyk Czartoryski, a obok niego brat króla Michał Jerzy Poniatowski późniejszy prymas.
Król Stanisław August Poniatowski opuściwszy swój tron, stoi zamyślony i bezradny z zegarkiem w lewej ręce. Ponad nim, w sejmowej loży, zasiadł ambasador rosyjski Mikołaj Repnin z dwiema najwybitniejszymi kobietami tamtej epokiIzabelą Lubomirską i Izabelą Czartoryską.
Nad całością góruje portret carycy Katarzyny II.
Sala zamkowa jest w stanie opłakanym: odrapane drzwi, kotary podarte, kinkiety potłuczone, świece wypalone, na posadzce poniewiera się stos rozrzuconych papierów. Przewrócony fotel jest symbolem upadku Rzeczpospolitej, ale również planów i dzieła rodziny Czartoryskich.
Kompozycję od strony malarskiej można określić jako wyjątkowo dynamiczną. Teatralne gesty postaci, skłębienie głów, ramion i nóg oraz brak elementu dominującego powoduje wrażenie ogólnie panującego chaosu i nienaturalności.
Kolory od bieli przez szarości i beże do czerni typowe dla malarstwa historycznego są nieco ożywione łamanymi czerwieniami, ciemną purpurą i błyskami żółci, złota. Obraz choć bez kontrastów kolorystycznych to jednak dzieli się wyraźnie na dwie części. Całą lewą stronę i środek wypełnia tłum, podczas gdy z prawej leży w patetycznej pozie Rejtan.