Pieśń IX księgi wtórne
Nie porzucaj nadzieje,
Jakoć się kolwiek dzieje:
Bo nie już słońce ostatnie zachodzi,
A po złej chwili piękny dzień przychodzi.
Patrzaj teraz na lasy,
Jako prze zimne czasy
Wszystkę swą krasę drzewa utraciły,
A śniegi pola wysoko przykryły.
Po chwili wiosna przyjdzie,
Ten śnieg z nienagła zyjdzie,
A ziemia, skoro słońce jej zagrzeje,
W rozliczne barwy znowu się odzieje.
Nic wiecznego na świecie:
Radość się z troską plecie,
A kiedy jedna weźmie moc nawiętszą,
Wtenczas masz ujrzeć odmianę naprędszą.
Ale człowiek zhardzieje,
Gdy mu się dobrze dzieje;
Więc też, kiedy go Fortuna omyli,
Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli.
Lecz na szczęście wszelakie
Serce ma być jednakie;
Bo z nas Fortuna w żywe oczy szydzi,
To da, to weźmie, jako się jej widzi.
Ty nie miej za stracone,
Co może być wrócone:
Siła Bóg może wywrócić w godzinie;
A kto mu kolwiek ufa, nie zaginie.
1. Wypisz z tekstu rymy : żeńskie , męskie , gramatyczne .
oraz
środki stylistyczne
2. Jaka to liryka ?
Nie porzucaj nadzieje,
Jakoć się kolwiek dzieje:
Bo nie już słońce ostatnie zachodzi,
A po złej chwili piękny dzień przychodzi.
Patrzaj teraz na lasy,
Jako prze zimne czasy
Wszystkę swą krasę drzewa utraciły,
A śniegi pola wysoko przykryły.
Po chwili wiosna przyjdzie,
Ten śnieg z nienagła zyjdzie,
A ziemia, skoro słońce jej zagrzeje,
W rozliczne barwy znowu się odzieje.
Nic wiecznego na świecie:
Radość się z troską plecie,
A kiedy jedna weźmie moc nawiętszą,
Wtenczas masz ujrzeć odmianę naprędszą.
Ale człowiek zhardzieje,
Gdy mu się dobrze dzieje;
Więc też, kiedy go Fortuna omyli,
Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli.
Lecz na szczęście wszelakie
Serce ma być jednakie;
Bo z nas Fortuna w żywe oczy szydzi,
To da, to weźmie, jako się jej widzi.
Ty nie miej za stracone,
Co może być wrócone:
Siła Bóg może wywrócić w godzinie;
A kto mu kolwiek ufa, nie zaginie.
1. Wypisz z tekstu rymy : żeńskie , męskie , gramatyczne .
oraz
środki stylistyczne
2. Jaka to liryka ?
More Questions From This User See All
Personifikacja:bo z nas fortuna w żywe oczy szydzi.
Pieśń ta jest utworem o tematyce refleksyjno-filozoficznej(stoicyzm. Pierwsze dwa wersy przekonują nas aby zachować nadzieję bez względu na to w jakiej jesteśmy sytuacji ponieważ ludzkie losy są zmienne. Jednego dnia jesteśmy szczęśliwi drugiego spotyka nas nieszczęście.Jednak po każdym niepowodzeniu nadchodzi nowy lepszy czas,aby to udowodnić kolejne zwrotki ukazują przemiany zachodzące w naturze(jest to obrazowe przedstawienie sytuacji człowieka związanego z naturą).Każdy dzień może zwiastować odmianę losu dlatego powinniśmy zachować umiar w radości i smutku. Takie nastawienie do życia może uchronić przed rozczarowaniem.Podmiot doradza by w chwilach szczęścia i nieszczęścia zaufać Bogu,który może odwrócić to,co postanowił los.