Licząc od założenia osady nad Tybrem aż do upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego* upłynęło dwanaście stuleci. W tak długim czasie Rzym podlegał wielu zmianom. Równolegle postępowały dwie ewolucje: ustroju politycznego i ustroju terytorialnego. Oba procesy wzajemnie na siebie wpływały. Ekspansja terytorialna skutkowała powiększeniem granic państwa. Przeobrażający się terytorialnie Rzym wymagał zmian ustrojowych i organizacyjnych. Wodzowie zwycięskich armii sięgali po władzę. Zarówno istnienie państwa jak i utrzymanie w nim władzy wymagały kolejnych sukcesów militarnych. Był to swego rodzaju samonapędzający się mechanizm (perpetuum mobile), w którym każdy następny podbój był nie tylko kwestią sukcesu, ale przede wszystkim warunkiem przetrwania i bodźcem do dalszych przemian.
Przyporządkuj nazwy umieszczone w ramce odpowiednim miejscom w tabeli. [Zadanie tłumaczy, w jaki sposób na przestrzeni stuleci zmieniał się ustrój polityczny i terytorialny starożytnego Rzymu.]
WPISAĆ DO TABELI: Dominus Dioklecjan jedynowładztwo "komedia republiki" (pozory republiki) Oktawian (August) Princeps senatus Romulus SPQR (Senat i lud Rzymu) Tarkwiniusz Pyszny 284 r. 31 r. p.n.e. 509 r. p.n.e. 753 r. p.n.e. Europa-Afryka-Azja Konstantynopol Morze Śródziemne podział na prowincje Półwysep Apeniński sojusze ze sprzymierzeńcami Tyber zarząd imperium podzielono na 4 części 476 r. "siedem wzgórz rzymskich"