zredakuj opis sytułacji przedstawionej na obrozie "sad parysa "
http://www.google.pl/imgres?q=sad+parysa&hl=pl&client=opera&hs=tjo&sa=X&rls=pl&channel=suggest&biw=1280&bih=688&tbm=isch&prmd=imvns&tbnid=56UyZaXjIv9T3M:&imgrefurl=http://www.plakaty-i-reprodukcje.pl/peter-paul-rubens/sad-parysa-obraz-5443&docid=EQ-jJNShMhtVkM&imgurl=http://www.plakaty-i-reprodukcje.pl/media/images/popup/paul-peter-rubens-urteil-des-paris-08728.jpg&w=580&h=294&ei=xUdaULi6Kc3dsgbSw4GADg&zoom=1&iact=hc&vpx=381&vpy=156&dur=65&hovh=160&hovw=316&tx=173&ty=91&sig=104828140455461462686&page=2&tbnh=100&tbnw=198&start=17&ndsp=25&ved=1t:429,r:9,s:17,i:158
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Tematyka obrazu dotyczy wydarzenia mitycznego, w którym Parys rozstrzyga spór między Herą, Afrodytą i Ateną o to, która z nich jest najpiękniejsza. To on ma rozstrzygnąć, która z nich jest najpiękniejsza. Jest on zwykłym śmiertelnikiem, można się tego domyślić po psie pasterskim stojącym za nim oraz lasce pasterskiej, którą trzyma. Został on wyznaczony, ponieważ bogowie mają wielką trudność z wyborem najpiękniejszej kobiety – nic dziwnego, w końcu każda była na swój sposób piękna i wyjątkowa. Wszystkie bohaterki zalotnie zerkają w stronę Parysa, kusząc go swoimi wdziękami. W momencie uchwyconym przez malarza nie mamy jeszcze pewności kto otrzyma jabłko – spoczywa ono bowiem ciągle w dłoni sędziego – finału sceny możemy jednak domyślać się z układu biorącej w niej udział postaci. Jego sylwetka, z dłonią podniesioną ku brodzie i oczyma wpatrzonymi w kobiety, sugeruje wielkie napięcie i nerwowość, które wyraźnie przeszkadzają Parysowi w ostatnich kalkulacjach korzyści i strat, jakie może przynieść jego werdykt. Mimo, iż osąd pasterza teoretycznie nie jest jeszcze znany, ceremonia wręczenia trofeum już się rozpoczęła – Afrodyta unosi już jedną z dłoni w kierunku jabłka, a unoszący się u góry Amor jest gotowy do udekorowania jej głowy wiankiem. Oczywistość wyboru Parysa można również wywnioskować z niezadowolonej miny Hery zatrzymanej w pozie, która być może sugeruje chęć zbliżenia się do trofeum wbrew werdyktowi sędziego.
Tożsamość każdej z postaci obrazu staje się możliwa do jednoznacznej definicji dzięki towarzyszącym im atrybutom: Parys wspiera się na lasce pasterskiej odsłaniając skrzydła u stóp Hermesa, w centrum drugiego planu odnajdujemy porzuconą zbroję Ateny, Afrodycie towarzyszą skrzydlaci chłopcy przypominający Amora, zaś za Herą, na drzewie znajduje się paw.