Question

Pan od Przyrody

Nie mogę przypomnieć sobie
jego twarzy
stawał wysoko nade mną
na długich rozstawionych nogach
widziałem
złoty łańcuszek
popielaty surdut
i chudą szyję
do której przyszpilony był nieżywy krawat
on pierwszy pokazał nam nogę zdechłej żaby
która dotykaną igłą gwałtownie się kurczy
on nas prowadził prze złoty binokular
w intymne życie naszego dziadka pantofelka
on przyniósł ciemne ziarno i powiedział : sporysz
z jego namowy w dziesiątym roku zycia
zostałem ojcem , gdy po niapiętym oczekiwaniu
z kasztana zanurzonego w wodzie , ukazał się żółty kiełek
i wszystko rozśpiewało się wokoło
w drugim roku wojny zabili pana od przyrody łobuzy od historii jeli poszedł do nieba -
może chodzi teraz na długich promieniach
odzianych w szare pończochy
z ogromną siatką
zieloną skrzynką
wesoło dyndającą z tyłu
ale jeśli nie poszedł do góry
kiedy na leśnej ścieżce
spotykam żuka , który gramoli się na kopiec piasku
podchodzę , szastam nogami i mówię :
'dzień dobry panie profesorze ,
pozwoli pan że mu pomogę ?'
przenoszę go delikatnie i długo za nim patrzę , aż ginie
w ciemnym pokoju profesorskim
na końcu korytarza liści



Zad.....
Czy podmiot liryczny lubił i cenił pana do przyrody ?
Odpowiedź , wykorzystując przynajmiej 3 argumenty z wiersza z wiersza !


Daje 10 pkt i Naj :*
Plis pomóżcie na zaraz !!!!!!!!!!!!!

Answer 1

Uważam,że podmiot liryczny cenił Pana od przyrody,aby uzasadnić moje przypuszczenia oprę się na argumentach zawartych w tekście.
Pierwszym argumentem potwierdzającym moją tezę,jest to,iż podmiot liryczny,szanował  zainteresowanie przyrodą swojego nauczyciela i sam się temu oddał.
Z kolei przejdę do tego,że podmiot liryczny-uczeń,rozpamiętuję swojego profesora w sposób sentymentalny.
Ostatni argument mówi o tym,że gdy uczeń po wielu latach widzi żuka nieudolnie wgrzebującego się na kopiec piasku,pomaga mu z sentymentem,że jest jak jego profesor,który również interesował się przyrodą,darzył ją wielką miłością,jednak nie był zauważany,więc pomoc zwierzęciu świadczy o niesieniu pomocy,szacunku.