Question

Pan od histori kazał nam przepisać na kartek jakąś Legendę o KLIMONTOWIĘ.

Plissssssssssssssss pomóż!

Napisz jaką znasz Legendę o Kliontowie.

Answer 1

Pierwotnie w miejscu tym znajdowały się tereny należące do wsi Ramułtowice. W 1240 r. kasztelan krakowski Klemens utworzył tutaj osadę Klimontów. Nazwa miejscowości wywodzi się od imienia swojego założyciela[1.1]. Po jego tragicznej śmierci w trakcie jednego z najazdów Tatarów, Klimontów odziedziczył jego syn noszący to samo imię.Istnieje legenda, iż nazwa miasteczka wywodzi się od niejakiego rycerza, który nosił miano de Klimontow i to on założył osadę nazywając ją swoim nazwiskiem[1.2]. W XV w. posiadłość przeszła w ręce rodu Ossolińskich. Kasztelan sandomierski Hieronim Ossoliński wsławił się, jako uczestnik podpisujący unię polsko-litewską w Lublinie w 1569 r. Był on kalwinem i sławnym przywódcą protestantów za czasów króla Zygmunta Augusta z dynastii Jagiellońskiej. Zmusił prawdopodobnie swojego syna Jana Zygmunta do kalwinizmu. Jednak po jego śmierci Jan wrócił na łono Kościoła katolickiego. W 1614 r. wypędził innowierców z Goźlic i Olbierzowic. Do początku XVII w. Klimontów należało do parafii Olbierzowice.Przez wiele stuleci była to prywatna osada leżąca nad rzeką Koprzywianką na skrzyżowaniu szlaków Sandomierz, Staszów, Opatów, Osiek. Należała m.in. do tak znanych rodów jak Ossolińscy, Sanguszkowie, Ledóchowscy i Karscy. Mieszczanie żyli głównie z uprawy ziemi oraz handlu. Ważną rolę odgrywały targi i jarmarki. Z biegiem lat Jan Zbigniew postanowił w swoim kluczu założyć miasto. Wybór padł na lewy brzeg Koprzywianki, tuż obok Ramuntowic. Miejscowość nie była tak do końca nowa. W XIII w. na obszarze dzisiejszych Górek rozciągała się osada zwana Starym Klimontowem[1.3]. Nowy Klimontów otrzymał prawa miejskie 2 stycznia 1604 r. Dzięki staraniom u króla Zygmunta III ustanowiono targi w poniedziałki i piątki oraz trzy jarmarki w roku: na św. Wojciecha, św. Bartłomieja i św. Katarzynę[1.1]. Sprowadził do miasta dominikanów, fundując im klasztor oraz kościół p. w. św. Jacka. Prawdopodobnie jednak Zbigniew dokonał tylko przebudowy klasztoru. Sama budowla nosi znamiona wcześniejszych stylów architektonicznych, co by wskazywało na wcześniejszą jej budowę niż w XVII w[1.5]. Jednonawowy kościół kryty jest czerwoną dachówką. Wewnątrz znajduje się późnorenesansowy chór, barokowy ołtarz główny oraz rokokowe ołtarze boczne, ambona i konfesjonały. Trzy ołtarze i organy zostały wykonane we Włoszech za zamówienie Ledóchowskich, h. Szaława.[1.6] W XX w. refektarz klasztoru stał się miejscem, gdzie Bruno Jasieński wystawiał spektakle założonego przez siebie teatru amatorskiego. Od drugiej połowie XX w. klasztor był wykorzystywany, jako liceum ogólnokształcące jego imienia. Od 2006 r. świątynia zyskała miano kościoła rektoralnego.