Osoby i postacie historyczne: Jan Henryk Dąbrowski, książe Józef Poniatowski, Józef Wybicki, Piotr Wysocki, Romuald Traugutt, Adam Mickiewicz, Fryderyk Chopin, książe Adam Czartoryski, Henryk Sienkiewicz, Jan Matejko, Ignacy Łukasiewicz.
Proszę o wyjaśnienie co ważnego zrobili i wgl.
Osoba, która napisze wszystkich dostanie Najj..:)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1-Jan Henryk Dabrowski to generał,uczestnik powstania kościuszkowskiego i twórca Legionow Polskich we Włoszech w 1797 roku.
2-Józef Poniatowski:bratanek Stanisława Augusta Poniatowskiego.Brał udział w powstaniu kościuszkowskim w 1794 roku,wódz armi polskiej w 1812-1813 rok.
3-Józef Wybicki:organizował Legiony Polskie we Wło0szech,dla których napisał Pieśń Legionów Polskich (Mazurek Dąbrowskiego)
4-Piotr Wysocki:wojskowy,29 listopada wraz z podchorążymi rozpoczął powstanie listopadowe,wziety do niewoli podczas oblężenia Warszawy,
5-Romuald Traugut:to dyktator powstania styczniowego,odwoływał się do chłopstwa,scentralizował tajne władze.
6-Adam Mickiewicz:czołowy twórca romantyzmu,najpełniej wyrażający idee pokolenia (Balady i romanse),autor takich dziel jak Pan Tadeusz,Dziady.
7-Fryderyk Chopin:wybitny kompozytor i pianista polski.
8-Adam Czartoryski to książę i polityk działal na rzecz oświaty,marszałek sejmu konwokacyjnego w 1764 roku,był zwolennkikiem reformy państwa.
9-Henryk Sienkiewicz:pseudonim Litwos.Pi8sał ,,ku pokrzepieniu serc,,Napisał Ogniem i mieczem,Potop,Pan Wołodyjowski,Quo vadis.
10-Jan Matejko to przedstawiciel malarstwa historycznego w Polsce.Jego cechą twórczości była rzetelność historyczna.Główne dzieła to Stańczyk,Bitwa pod Grunwaldem,Konstytucja 3 maja.
11-Ignacy Łukasiewicz to aptekarz,który jako pierwszy przeprowadził destylację ropy naftowej,skonstruował lampę naftowa.
Jan Henryk Dąbrowski -urodził się w 1755 r. w Pierzchowcu nad Rabą ( dziś Pierzchów) jako syn Jana Michała-oficera wojsk saskich i Zofii Marii Lettow. Jako ochotnik wstąpił do wojska saskiego w 1771r. i służył w gwardii przybocznej elektora saskiego do 1792 r. Potem wrócił do kraju i rozpoczął służbę w wojsku polskim. W czasie powstania kościuszkowskiego wsławił się obroną warszawskich Powązek, za co został awansowany do stopnia generała. Potem na czele trzytysięcznego Korpusu Polskiego wyruszył do Wielkopolski i zdobył Bydgoszcz.
W 1796 r. Dąbrowski odsprzedaje swój rodzinny Pierzchowiec swoim krewnym Kępińskim i wyjeżdża do Francji, a stamtąd do Włoch gdzie tworzy Legiony Polskie. Jako dowódca I Legii brał udział w bitwach pod Trebbią i pod Novi.
Po zwycięstwie Napoleona Bonapartego pod Jeną (1806 r.), Dąbrowski organizuje zbrojne powstanie przeciw Prusom. Rok później jako dowódca części wojska polskiego uczestniczył w wyzwalaniu ziem polskich położonych na lewym brzegu Wisły, zdobywając m.in. Tczew.
Wierny Polsce i Napoleonowi, walczy przeciw Austriakom (1809) i Rosjanom(1812r.). Po bitwie pod Lipskiem (1813) i śmierci Józefa Poniatowskiego zostaje mianowany naczelnym dowódcą wojsk polskich. Od 1814 r. przebywał we Francji. Po powrocie do kraju reorganizował wojsko Królestwa Polskiego, piastował też godność senatora-wojewody. Wiosną 1818 r. gdy silnie zaziębiony wracał z podróży do rodzinnego Pierzchowca, nabawił się zapalenia płuc i zmarł w Winnogórze.
W pamięci potomnych gen. J.H.Dąbrowski pozostał jako organizator Legionów Polskich - pierwszego polskiego czynu zbrojnego po rozbiorach Polski. Jemu poświęcono pieśń Legionów "Mazurek Dąbrowskiego , która z czasem stała się naszym hymnem narodowym.