Opracowanie tematu -organizm człowieka jako funkcjonalna całość kl.1 gim podręcznik cz.2 jest to pierwszy temat w drugiej czesci ;d z góry dzięki ;p szybko to na jutro
Człowiek należy do królestwa zwierząt i gromady ssaków. Zalicza się go do rzędu naczelnych, jednak od innych zwierząt tego rzędu odróżnia go szereg cech. Do najbardziej widocznycj należa pionowa postawa ciała i poruszanie się na dwóch kończynach. Ręce służa człowiekowi przede wszystkim do posługiwania się przedmiotami. Pierwsze palec dłoni- kciuki- jest przeciwstawny. U człwieka jest on dłuższy niż u innych przedstawicieli naczelnych, co ułatwia chwytanie przedmiotów. O naszych zdolnościach monualnych decyduje również dobrze rozwinięty mózg, który umożliwia wykonywanie nawet tak skomplikowanych czynności jak gra na gitarze. Od innych zwierząt odróżniają nas także słabo rozwinięte kły oraz mniejsza ilość owłosienia na ciele. Dodatkowo człowiek posiada umiejętność mowy, planowania przyszłości czy przechowywania swoich myśli poprzez pismo. Tylko ludzie potrafią wytwarzać skomplikowane urządzenia i za ich pomącą przekształcać swoje otoczenie. Człowiek, podobnie jak większość zwierząt , ma dwuboczną symetrię ciała. Dotyczy ona równiez budowy wewnętrznej. Jedynie serce i narządy układy pokarmowego umieszczone są niesymetrycznie. Pomimo dwubovznej symetrii, można czasem zaobserwować drobne różnice między lewą a prawą stroną ciała. Zdarza sie na przykład, że oko lub ucho po jednej stronie są położone nieco wyżej niż te same narządy po drugiej stronie ciała. Organizm człowieka składa się z układów, które maja różne zdania. Jednak żadem z nich nie może pracować samodzielnie. Na przykład szkielet nie jest w stanie wykonywać swoich zadań, jeśli nie otrzyma pożywienia przystosowanego przez układ pokarmowy. Potrzebuje również tlenu dostarczonego przez komórki układu krwionośnego. Narządy wchodzące w skład danego układy również są od siebie należne. Każdy z nich wykonuje inne czynności, które wpływaja na funkcje całego układu. Dzięki współpracy pomiędzy układami a narządami, w organiźmie możliwe jest utrzymanie homeostazy, czyli stałych warunków środowiska wewnętrznego. Zapewnia ona prawidłowy wzrost, rozwój i funkcjonowanie naszego ciala. Przykładem na dążenie do homeostazy jest zdolność organizmu do utrzymywania stałej temperatury ciała. Człowiek jest stałocieplny. Zarówno podwyższenie, jak i obniżenie ciepłoty ciała jest dla niego niebezpieczne. Dlatego np., gdy jest mu za gorąco, zaczyna się pocić. W ten sposób pozbywa się nadmiaru ciepła.
Człowiek należy do królestwa zwierząt i gromady ssaków. Zalicza się go do rzędu naczelnych, jednak od innych zwierząt tego rzędu odróżnia go szereg cech. Do najbardziej widocznycj należa pionowa postawa ciała i poruszanie się na dwóch kończynach. Ręce służa człowiekowi przede wszystkim do posługiwania się przedmiotami. Pierwsze palec dłoni- kciuki- jest przeciwstawny. U człwieka jest on dłuższy niż u innych przedstawicieli naczelnych, co ułatwia chwytanie przedmiotów. O naszych zdolnościach monualnych decyduje również dobrze rozwinięty mózg, który umożliwia wykonywanie nawet tak skomplikowanych czynności jak gra na gitarze. Od innych zwierząt odróżniają nas także słabo rozwinięte kły oraz mniejsza ilość owłosienia na ciele. Dodatkowo człowiek posiada umiejętność mowy, planowania przyszłości czy przechowywania swoich myśli poprzez pismo. Tylko ludzie potrafią wytwarzać skomplikowane urządzenia i za ich pomącą przekształcać swoje otoczenie. Człowiek, podobnie jak większość zwierząt , ma dwuboczną symetrię ciała. Dotyczy ona równiez budowy wewnętrznej. Jedynie serce i narządy układy pokarmowego umieszczone są niesymetrycznie. Pomimo dwubovznej symetrii, można czasem zaobserwować drobne różnice między lewą a prawą stroną ciała. Zdarza sie na przykład, że oko lub ucho po jednej stronie są położone nieco wyżej niż te same narządy po drugiej stronie ciała.
Organizm człowieka składa się z układów, które maja różne zdania. Jednak żadem z nich nie może pracować samodzielnie. Na przykład szkielet nie jest w stanie wykonywać swoich zadań, jeśli nie otrzyma pożywienia przystosowanego przez układ pokarmowy. Potrzebuje również tlenu dostarczonego przez komórki układu krwionośnego. Narządy wchodzące w skład danego układy również są od siebie należne. Każdy z nich wykonuje inne czynności, które wpływaja na funkcje całego układu. Dzięki współpracy pomiędzy układami a narządami, w organiźmie możliwe jest utrzymanie homeostazy, czyli stałych warunków środowiska wewnętrznego. Zapewnia ona prawidłowy wzrost, rozwój i funkcjonowanie naszego ciala. Przykładem na dążenie do homeostazy jest zdolność organizmu do utrzymywania stałej temperatury ciała. Człowiek jest stałocieplny. Zarówno podwyższenie, jak i obniżenie ciepłoty ciała jest dla niego niebezpieczne. Dlatego np., gdy jest mu za gorąco, zaczyna się pocić. W ten sposób pozbywa się nadmiaru ciepła.