Ogromnym osiągnięciem Sumerów było pismo klinowe powstałe pod koniec IV tysiąclecia p.n.e., a wywodzące się z pisma piktograficznego, zawierające około 500 znaków. Przejęto je następnie w Azji Mniejszej, Fenicji, Syrii, zachodnim Iranie. Pisano na glinianych tabliczkach tzw. rysikiem, czyli ostro zakończoną trzciną. Nauka pisania trwająca wiele lat odbywała się w szkołach. W piśmie Sumerów zastosowano po raz pierwszy fonetyczne utrwalanie mowy poprzez użycie sylab i zgłosek. Sumerowie używali też ideogramów, które symbolizowały całe słowa. Trudności z odczytaniem pisma Sumerów powoduje fakt, iż te same znaki często były stosowane na oznaczenie różnych rzeczy.
Ogromnym osiągnięciem Sumerów było pismo klinowe powstałe pod koniec IV tysiąclecia p.n.e., a wywodzące się z pisma piktograficznego, zawierające około 500 znaków. Przejęto je następnie w Azji Mniejszej, Fenicji, Syrii, zachodnim Iranie. Pisano na glinianych tabliczkach tzw. rysikiem, czyli ostro zakończoną trzciną. Nauka pisania trwająca wiele lat odbywała się w szkołach. W piśmie Sumerów zastosowano po raz pierwszy fonetyczne utrwalanie mowy poprzez użycie sylab i zgłosek. Sumerowie używali też ideogramów, które symbolizowały całe słowa. Trudności z odczytaniem pisma Sumerów powoduje fakt, iż te same znaki często były stosowane na oznaczenie różnych rzeczy.