Podmiot liryczny można utożsamiać z samym poetą – Janem Kochanowskim, który cierpi po stracie córki.
Tren rozpoczyna się apostrofą do ubrań, jakie pozostały po Urszulce. Epitet żałosne świadczy o tym, że ubrania będą opisywane jako coś, co przynosi żal, bo przypomina zmarłą córkę. Podmiot liryczny pyta ubrania, dlaczego go zasmucają.
Stosowane zdrobnienie [członeczków] świadczy o pieszczotliwym stosunku poety do zmarłej córki. Wykrzyknienie nie masz, nie masz nadzieje podkreśla bezradność w obliczu śmierci.
W kolejnych wersach poeta za pomocą metafory twardego i żelaznego snu pisze o śmierci córki. Określa też śmierć
Następnie poprzez wyliczenie wyszczególnia poszczególne częśći garderoby, które nie przydadzą się już Urszuli.
W wersie jedenastym zaczyna porównywać trumnę do łoża małżeńskiego, stwierdzając, że matka chciała szykować jej wyprawkę do ślubu, a nie do trumny. Na końcu wyraża żal, że i dziewczynka i jej wyprawa są złożone w trumnie
Wyjaśnienie:
Podmiot liryczny można utożsamiać z samym poetą – Janem Kochanowskim, który cierpi po stracie córki.
Tren rozpoczyna się apostrofą do ubrań, jakie pozostały po Urszulce. Epitet żałosne świadczy o tym, że ubrania będą opisywane jako coś, co przynosi żal, bo przypomina zmarłą córkę. Podmiot liryczny pyta ubrania, dlaczego go zasmucają.
Stosowane zdrobnienie [członeczków] świadczy o pieszczotliwym stosunku poety do zmarłej córki. Wykrzyknienie nie masz, nie masz nadzieje podkreśla bezradność w obliczu śmierci.
W kolejnych wersach poeta za pomocą metafory twardego i żelaznego snu pisze o śmierci córki. Określa też śmierć
Następnie poprzez wyliczenie wyszczególnia poszczególne częśći garderoby, które nie przydadzą się już Urszuli.
W wersie jedenastym zaczyna porównywać trumnę do łoża małżeńskiego, stwierdzając, że matka chciała szykować jej wyprawkę do ślubu, a nie do trumny. Na końcu wyraża żal, że i dziewczynka i jej wyprawa są złożone w trumnie