Narratorem "Pamiętnika z powstania Warszawskiego" jest sam autor.Opowiada on o sytuacji jaka panowała w tamtych czasach(powstanie), jak ta sytuacja była trudna dla Polaków. Autor relacjonuje wydarzenia których był świadkiem. Pokazuje codzienność zwykłych ludzi.
Atmosfera opisana przez autora panowała bardzo tragiczna. zostało pokazane jak Niemcy bombardowali miasto, niszczyli domy, kamienice.Atmosfera w sama w sobie jest tragiczna, wojenna i drastyczna.Obraz życia i wspólne przeżycia: strach, przerażenie, koszmar, bezbronność.(nie wiem czy Ci o to chodziło,bo nie mam tej książki)
lub
Nadawcą Pamiętnika z powstania warszawskiego jest narrator, który jest zarazem uczestnikiem opisywanych wydarzeń. Można go utożsamiać z autorem relacji – sam nazywa siebie Mironem Białoszewskim. Skoro narrator, główny bohater i autor jest tą samą osobą, a nawet wprost informuje czytelnika o autentyzmie opowieści, Pamiętnik staje się dokumentem osobistym i historycznym (przed¬stawia przecież ważne wydarzenie w dziejach Polski). Narracja prowadzona jest przez dojrzałego człowieka, który podjął decyzję o spisaniu swoich obserwacji i przeżyć po ponad dwudziestu latach przemyśleń, rozmów z innymi, po lekturze opracowań histo¬rycznych. Nie jest to więc relacja bezpośrednia, ale zapis dokonany po wielu latach, zbudowany z historyjek odtwarzanych w pamięci i rekonstruowanych z opowieści innych. Jak wspomnieliśmy w rozdziale Uściślenia gatunkowe, dzieło Białoszewskiego jest formą pośrednią między pamiętnikiem a dzien¬nikiem intymnym – w zapisie autor likwiduje dystans czasowy między rzeczywistością opisywaną a tą, w której dokonano rejestracji na piśmie. Wrażenie bezpośredniości relacji wynika także z charak¬teru prowadzonej narracji.
Narratorem "Pamiętnika z powstania Warszawskiego" jest sam autor.Opowiada on o sytuacji jaka panowała w tamtych czasach(powstanie), jak ta sytuacja była trudna dla Polaków. Autor relacjonuje wydarzenia których był świadkiem. Pokazuje codzienność zwykłych ludzi.
Atmosfera opisana przez autora panowała bardzo tragiczna. zostało pokazane jak Niemcy bombardowali miasto, niszczyli domy, kamienice.Atmosfera w sama w sobie jest tragiczna, wojenna i drastyczna.Obraz życia i wspólne przeżycia: strach, przerażenie, koszmar, bezbronność.(nie wiem czy Ci o to chodziło,bo nie mam tej książki)
lub
Nadawcą Pamiętnika z powstania warszawskiego jest narrator, który jest zarazem uczestnikiem opisywanych wydarzeń. Można go utożsamiać z autorem relacji – sam nazywa siebie Mironem Białoszewskim. Skoro narrator, główny bohater i autor jest tą samą osobą, a nawet wprost informuje czytelnika o autentyzmie opowieści, Pamiętnik staje się dokumentem osobistym i historycznym (przed¬stawia przecież ważne wydarzenie w dziejach Polski).
Narracja prowadzona jest przez dojrzałego człowieka, który podjął decyzję o spisaniu swoich obserwacji i przeżyć po ponad dwudziestu latach przemyśleń, rozmów z innymi, po lekturze opracowań histo¬rycznych. Nie jest to więc relacja bezpośrednia, ale zapis dokonany po wielu latach, zbudowany z historyjek odtwarzanych w pamięci i rekonstruowanych z opowieści innych.
Jak wspomnieliśmy w rozdziale Uściślenia gatunkowe, dzieło Białoszewskiego jest formą pośrednią między pamiętnikiem a dzien¬nikiem intymnym – w zapisie autor likwiduje dystans czasowy między rzeczywistością opisywaną a tą, w której dokonano rejestracji na piśmie. Wrażenie bezpośredniości relacji wynika także z charak¬teru prowadzonej narracji.