Po śmierci królowej Barbary Zapolyi, pierwszej żony Zygmunta I Starego, wstrząśnięty król postanowił zbudować jej i swojej rodziniemauzoleum. Do realizacji zamierzeń króla sprowadzono florenckiego artystę Bartolommea Berecciego, który w 1517 r. zaprezentował pierwsze plany kaplicy. Fundamenty założono w 1519 r. po zburzeniu XIV-wiecznej kaplicy Kazimierza Wielkiego. Właściwą budowę zaczęto w 1524 (kiedy powstały mury), a skończono w 1531 r. Miedzianą kopułę (wraz z krzyżem i dźwigającym go aniołkiem) zbudowano w 1526 r. Konsekracja odbyła się w 1533 r. Z Berreccim współpracowali inni włoscy artyści: Antoni z Fiesole, Mikołaj Castiglione, Filip z Fiesole, Bernardino Zanobi de Gianotis, Jan Soli, Jan Cini ze Sieny oraz Jan Maria Padovano. Mauzoleum (w którym do 1872 r. brzmiały chóry rorantystów) było później wielokrotnie konserwowane: w 1776 r., w latach 1891-1894 (Sławomir Odrzywolski) oraz 1954-1963 (Rudolf Kozłowski przy współudziale rzeźbiarza Wiesława Łabędzkiego).
Po śmierci królowej Barbary Zapolyi, pierwszej żony Zygmunta I Starego, wstrząśnięty król postanowił zbudować jej i swojej rodziniemauzoleum. Do realizacji zamierzeń króla sprowadzono florenckiego artystę Bartolommea Berecciego, który w 1517 r. zaprezentował pierwsze plany kaplicy. Fundamenty założono w 1519 r. po zburzeniu XIV-wiecznej kaplicy Kazimierza Wielkiego. Właściwą budowę zaczęto w 1524 (kiedy powstały mury), a skończono w 1531 r. Miedzianą kopułę (wraz z krzyżem i dźwigającym go aniołkiem) zbudowano w 1526 r. Konsekracja odbyła się w 1533 r. Z Berreccim współpracowali inni włoscy artyści: Antoni z Fiesole, Mikołaj Castiglione, Filip z Fiesole, Bernardino Zanobi de Gianotis, Jan Soli, Jan Cini ze Sieny oraz Jan Maria Padovano. Mauzoleum (w którym do 1872 r. brzmiały chóry rorantystów) było później wielokrotnie konserwowane: w 1776 r., w latach 1891-1894 (Sławomir Odrzywolski) oraz 1954-1963 (Rudolf Kozłowski przy współudziale rzeźbiarza Wiesława Łabędzkiego).