opiszcie swojego nauczyciela musi zajmować 3 duże kartki takie jakie do drukarki opiszcie swojego nauczyciela od polskiego co w nim lubicie a co nie
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Moja nauczycielka od polskiego jest miła i sympatyczna bardzo ją lubie, choć czasmi jest strasznie wymagająca. Cenie w niej to że jest dla nas bardzo sprawiedliwa, ocenia każdego słuszną oceną. Zawsze nam pomoga bez względu na wszytsko, stara sie nam wytłumaczyć tak abyśmy zrozumieli. Czasami jest zła za nasze zachowanie ale sie jej nie dziwię w końcu musi wytrzymać z tyloma klasami jednego dnia. Rzadko robi kartkówki ale często pyta dla naszego dobra. Bardzo lubię moją panią od J. Polskiego. Dzięki niej dowiaduje sie o nowych rzeczach których do tej pory nie znalam. ( przepraszam za błędy jeśli się jakieś pojawiły, moze nie jest tak dłuzo ale nie mam pomysłu co moze jescze być, pisłam to sama nie kopiowałam od kogoś jak coś, myśle ze sie spodoba. ) :D
Bez wątpienia moim ulubionym nauczycielem jest pan Adrian, nauczyciel języka polskiego w mojej Szkole Podstawowej. To właśnie lekcje z nim wspominam z największym sentymentem i jemu zawdzięczam to, iż zainteresowałam się właśnie tym przedmiotem.
Pan Adrian zaczął uczyć nas kiedy byliśmy w II klasie. Kiedy trzeciego września wszedł do klasopracowni na zajęcia podejrzewaliśmy, iż jest kolejnym praktykantem, ponieważ wyglądał bardzo młodo. Jakież było nasze zdziwienie, kiedy okazało się jak bardzo się myliliśmy. Wprawdzie nie dawno skończył on studia polonistyczne, ale już posiadał doświadczenie zawodowe, zdobyte poprzez nauczanie w innej szkole.
Ten nauczyciel nie wyglądał jak pozostali pedagodzy pracujący w naszej szkole. Był chyba najwyższą osobą jaką spotkałam w życiu, miał z całą pewnością więcej niż 200 centymetrów wzrostu. Jego cechą charakterystyczną były również długie, kręcone blond włosy.
i zielone oczy. Ubierał się zawsze elegancko, codziennie zakładał inną kolorową koszulę i pasujący do niej krawat. To, co również utkwiło mi w pamięci, to sposób ubierania. Kolor jego teczki zawsze dopasowany był do koloru butów. Natomiast barwa koszuli była zależna od dnia tygodnia, na przykład w poniedziałki zawsze była ona niebieska, we wtorki brzoskwiniowa.
To za co najbardziej ceniłam pana Adriana, to doskonały sposób w jaki wykładał swój przedmiot. Miał on naturalną zdolność tłumaczenia wszystkich niejasności, tak, że osoby, które w przeszłości miały olbrzymie problemy ze zrozumieniem danej partii materiału, teraz opanowywały ją bez większego problemu. To dzięki niemu udało mi się zrozumieć w jaki sposób i w jakich okolicznościach powinno się stosować u czy ó, chociaż wcześniej uparcie twierdziłam, że nigdy tego nie pojmę. Dodatkową zaletą tego pedagoga było to, iż starał
się on być zawsze sprawiedliwy wobec uczniów, co niezmiernie rzadko zdarza się nauczycielom. Dzięki temu zjednywał on sobie sympatie wielu swoich podopiecznych.
Jedyna wadą jaka posiadał nasz polonista, było to, że palił on niewiarygodną ilość papierosów, a w klasie której prowadził zajęcia zawsze było pełno dymu i nieprzyjemnego zapachu. Oczywiście starał się on ukrywać swój nałóg przed uczniami, jednak nie wychodziło mu to najlepiej, a wszyscy w szkole doskonale o nim wiedzieli.
Podsumowując, uważam, że pan Adrian był doskonałym pedagogiem i świetnie sprawdzał się w tym zawodzie. Świadczyć może o tym fakt, że cieszył się olbrzymim uznaniem wśród uczniów, a oni bardzo chętnie uczestniczyli w prowadzonych przez niego zajęciach. Potrafił zainteresować swoją lekcją nawet najbardziej odpornych na wszelaką wiedzę uczniów. Oczywiście miał on też swoje wady, ale myślę, iż z biegiem czasu wszyscy przyzwyczailiśmy się do nich. Jedyne co jeszcze mogę dodać to, że chciałabym aby w szkołach było więcej takich nauczycieli, którzy z takim zaangażowaniem poświęcają się pracy. :)
Myślę, że starczy na 3 strony a4, możesz pisać trochę większymi literami :D .