Question

Opiszcie mi Napoleona I, Napoleona II, Napoleona III.
-kim był dla pozostałych Napoleonów
-ważne daty,bitwy itd.
Dam NAJ :D

NIE KOPIOWAĆ Z WIKIPEDII!

Answer 1

15 VIII 1769urodził się w Ajaccio na Korsyce1779–86kształcił się w wojskowych szkołach w Brienne i Paryżu1796ożenił się z Józefiną Beauharnais1796–97dowódca armii francuskiej we Włoszech1801zawarł konkordat z papieżem Piusem VII1804koronował się na cesarza Francuzów1805zwyciężył w bitwie pod Austerlitz1812przedsięwziął nieudaną wyprawę na Rosję1813poniósł klęskę w tzw. bitwie narodów pod Lipskiem1814abdykował w Fontainebleau1815powtórne rządy we Francji (Sto dni) zakończone kolejną abdykacją5 V 1821zmarł na Wyspie Świętej Heleny
Napoleon I, Napoleon Bonaparte (Buonaparte) , ur. 15 VIII 1769, Ajaccio (Korsyka), zm. 5 V 1821, Longwood (Wyspa Św. Heleny), francuski wódz i mąż stanu, cesarz Francuzów 1804–14 i 1815 oraz król Włoch 1805–14.

Syn niezamożnego szlachcica korsykańskiego, prawnika Carla Buonaparte i Letycji z domu Ramolino. 


Napoleon II Franciszek Karol Józef "Orlątko" Bonaparte (Bounaparte) (urodzony w Château des Tuileries 20 marca 1811 roku, zmarł w Schönbrunn, Austria 22 lipca 1832 roku) herbSyn Napoleona I Bonapartego cesarza Francuzów i Marii Ludwiki Habsburg-Baudemont-Vaudémont-Lotaryńskiej, córki Franciszka I (II) Habsburg-Baudemont-Vaudémont-Lotaryńskiego cesarza Rzymskiego Narodu Niemieckiego, cesarza Austrii.Książę Cesarstwa Francuzów i król Rzymski od 20 marca 1811 roku. Cesarz Francuzów od 4 kwietnia 1814 roku do 20 marca 1815 roku, 22 czerwca do 7 lipca 1815 roku. Tytularny cesarz Francuzów od 7 lipca 1815 roku do 22 lipca 1811 roku. Książę Parmy od 1815 roku do 1818 roku. Pretendent do tronu francuskiego od 1814 roku. 18 lipca 1818 roku otrzymał od cesarza Austrii tytuł księcia Reichstadtu. 25 stycznia 1831 roku został kandydatem do tronu polskiego po detronizacji cesarza Rosji Mikołaja I Romanowicza.



Napoleon III, Charles Louis Napoléon Bonaparte (1808-1873), cesarz Francuzów 1852-1870. Bratanek Napoleona I, syn Ludwika Bonaparte, króla HolandiiDążenie do władzy absolutnej spowodowało jednak wzrost sił opozycji demokratyczno-republikańskiej. W polityce zewnętrznej dążył do obalenia traktatów z 1815 i odzyskania przewagi Francji w Europie. Prowadził aktywną działalność dyplomatyczną, brał udział w rozstrzyganiu konfliktów międzypaństwowych, prowadził działania zbrojne angażując się wwojnę krymską (1854-1856) po stronie Turcji oraz doprowadzając do konfliktu z Austrią (1859).

Dążył do zwiększenia posiadłości kolonialnych Francji. Prowadząc wojnę w Indochinach (1858-1862) zajął południową część Wietnamu. Wysyłał ekspedycje wojskowe przeciw Chinom (1860) i Syrii (1861). 1860 zaanektował Sabaudię i Niceę.

1862-1867 zbrojnie interweniował w Meksyku. Umocnił pozycje francuskie na Madagaskarze, objął protektoratem Kambodżę (1863). W 1863 udzielił dyplomatycznego poparcia Polakom (powstanie styczniowe).