Question

Opiszcie mi 4 tańce towarzyskie (nie polskie). Najważniejsze informacje, tak ok. 10 zdań każdy taniec.

Answer 1

Walc angielski, cha - cha, rumba, samba.

Answer 2

 1. Walc angielski
Walc angielski, zwany "wolnym", to pierwszy taniec turniejowy w grupie tańców standardowych i jednocześnie jeden z pierwszych tańców, których uczy się osoby początkujące w szkołach tańca. To dlatego, że cechuje go nieskomplikowana budowa podstawowych kroków, równomierne przenoszenie ciężaru ciała z jednej nogi na drugą, a także wolne tempo i dość łatwo wpadający w ucho rytm.

Taniec ten powstał na początku XX w. z połączenia szybkiego, wirowego walca wiedeńskiego i powolnego amerykańskiego tańca zwanego bostonem. Jego melodia, bardzo delikatna i romantyczna sprawia, że dzisiaj lubiany jest na całym świecie. Narodziny nowego, wolnego walca przypisuje się niechęci Anglików do tańców szybkich.

Podstawowe figury walca oparte są na ruchu po linii ukośnej, co pozwala na płynne przemieszczanie się dookoła parkietu, w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Chociaż kroki są dosyć proste muszą być płynne, pełne gracji i lekkości. Para powinna sunąć po parkiecie w idealnej harmonii.

Walc angielski, podobnie jak pozostałe tańce standardowe, w wersji turniejowej, musi być tańczony w tzw. kontakcie, polegającym na tym, że ciała tancerzy stykają się od kolan, aż do mostka partnerki, z bardzo dobrze ustawionym trzymaniem (tzw. "ramą"), które podczas tańca nie powinno podlegać żadnym zmianom.

Chociaż jest to taniec określany jako wolny, od tancerzy turniejowych wymaga dobrej kondycji oraz mocnej pracy stóp i kolan co związane jest z konieczną w tym tańcu bardzo dużą akcją unoszeń i opadań.

2.Tango
Tango to kolejny taniec standardowy, jednak zupełnie odmienny od pozostałych, zaliczanych do tej grupy tańców. Nie posiada akcji swingowej ani akcji unoszeń, charakterystycznych dla pozostałych tańców standardowych. We współczesnej wersji turniejowej odbiega także znacznie od oryginalnego tanga argentyńskiego.

3.Walc wiedeński
To najstarszy spośród tańców towarzyskich. Walc wiedeński wywodzi się prawdopodobnie z ludowych tańców południowych Niemiec i Austrii a jego początki sięgają XIV w. a możliwe, że istniał nawet wcześniej. Na balach maskowych, maskaradach, zabawach ludowych austriackich i niemieckich wszystkie warstwy społeczne tańczyły walca.

Walc wiedeński nie jest dziełem jednego pokolenia, ale ewoluował przez wieki. Jego królowanie nie przyszło jednak łatwo. Walc na salony trafił na początku XIX podczas Kongresu Wiedeńskiego. Kiedy po raz pierwszy zatańczono go na dworze wiedeńskim damy ostentacyjnie opuściły salę balową, zgorszone tym, że mężczyźni na oczach wszystkich obejmowali kobiety ramieniem. Początkowo zatem walc rozwijał się w takich miejscach jak: oberże, zajazdy, gospody, ogrody Wiednia i jego przedmieść.

4.Foxtrot
Nazywany bywa też czasami "slowfoxem". Według dość powszechnej opinii to chyba najtrudniejszy spośród tańców standardowych, ale przez wielu tancerzy uznawany jednocześnie za najpiękniejszy z nich.

Fokstrot jest typowym tańcem angielskim, a jego nazwa wywodzi się według jednych od angielskich słów „fox’s trot” oznaczających po prostu „krok lisa”, zaś według innych od nazwiska twórcy tego tańca Harry’ego Foxa.

Foxtrot opiera się na naturalnej zasadzie ruchu – chodzeniu, którą można zaobserwować w wielu podstawowych krokach i figurach. Często też porównuje się go do tanecznego spaceru w rytmie muzyki foxtrota.

Wolna muzyka jest jednak bardzo dużym wyzwaniem dla tancerzy wymagając od nich mocnej pracy stóp i kolan ale jednocześnie dając duże możliwości interpretacji rytmicznej tego tańca. Ruch w foxtrocie powinien być płynny, spokojny ale jednocześnie mocny. Charakterystyczne są, znane nam już z walca, akcje swingowe oraz specyficzny sposób unoszeń i opadań (tzw.: akcja fokstrotowa).

Fokstrot ze względu na stopień trudności na turniejach tańca tańczony jest dopiero po kilku latach treningów. Złośliwi twierdzą, że jest tak trudny ponieważ symbolizuje szczęśliwą parę małżeńską po latach wspólnego życia. Nazywa się też go tańcem prawdy, wśród sędziów krąży powiedzenie: "Pokaż mi swojego foxtrota, a powiem ci, jakim jesteś tancerzem". Na turniejach prezentowany jest jako czwarty taniec standardowy.