Religia starożytnego Rzymu – zbiór wierzeń i rytuałów praktykowanych w starożytnym Rzymie w formie kultu. Z powodu dużego zróżnicowania obrzędów, niektórzy mogą mówić o religiach starożytnego Rzymu. W wyniku podbojów prowadzonych przez Imperium rzymskie, religia ta rozprzestrzeniła się na cały jego obszar.
Chrześcijaństwo jest objawieniem, a nie zwykłym Bożym prawem, czy Bożą wolą, lecz Samym Bogiem. A Bóg jest Miłością. Stąd znajdujemy w nim doskonałe objawienie Jego miłości w darze Jego Błogosławionego Syna – Pana Jezusa Chrystusa. Tak więc wierząca dusza, jakkolwiek plugawa i winna, powinna poznać takiego Boga i to takiego w stosunku do nas: grzech w sposób doskonały i na wieki odsunięty od wierzącego, tak aby mógł przystąpić do Boga bez strachu. Ponieważ strach drży przed dręczeniem, przed karą, a miłość usuwa wszelkie dręczenie. Jednak Bóg nie może znieść w Swej obecności grzechu, jak również prawdziwie odnowiona, pokutująca i nawrócona dusza nie może go znieść. Dlatego Bóg miłości oddalił grzech od nas przez Chrystusa Pana, aby móc przyjąć nas do Swej obecności. Tak więc Bóg pojednał nas ze Sobą, abyśmy radowali się Jego doskonałą i pełną łaski miłością. Ta sama miłość zapewnia całą potrzebną nam, w naszych słabościach, łaskę. Łaska ta konieczna jest do utrzymywania więzi z Bogiem. Skutkiem tego, nawet owe słabości powinny stać się źródłem naszego pełnego łaski poznania całej Jego dobroci i Jego zainteresowania jakie przejawia w błogosławieniu nas. Ponieważ Jan Apostoł w taki sposób pisze o chrześcijaninie "A myśmy poznali i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas" (1 Jana 4:16), chrześcijańska wiara wierzy więc w miłość. Zatem wszystko co jest wkładane między nami a Bogiem. Wszystko co stara się nam pokazać, że dostęp do tronu łaski nie jest tak całkiem darmowy i doskonały. Wszystko co staje na przeszkodzie pełnego, doskonałego odsunięcia grzechu przez Błogosławionego Zbawiciela. Wszystko co zaciemnia doskonałą Bożą miłość spójną z Jego absolutną Świętością. To wszystko jest zaprzeczeniem objawienia chrześcijaństwa. Jest zaprzeczeniem tego czym i Kim Bóg rzeczywiście jest wobec nas. Jest to niewierność. Jest Jeden między nami grzesznikami, a Bogiem. To jest Chrystus Jezus Pan. On jest objawieniem tej miłości i Zdobywcą tego, co, przez pozbycie się grzechu, udostępnia nam radość. On jest Wstawiennikiem. Przez Niego codziennie odbieramy potrzebną nam łaskę, aby móc radować się Nim. To w Nim, Który, gdy był najbardziej uniżonym, łaskawym i dostępnym dla wszystkich Człowiekiem, Bóg objawił się w ciele, Bóg błogosławiony na wieki. To w Nim, powiadam, znamy Boga. Wszystko co przysłania Bożą miłość, czy doskonałą skuteczność dzieła Chrystusa, jest niewiernością w stosunku do Bożej pełni objawienia Siebie.
Religia starożytnego Rzymu – zbiór wierzeń i rytuałów praktykowanych w starożytnym Rzymie w formie kultu. Z powodu dużego zróżnicowania obrzędów, niektórzy mogą mówić o religiach starożytnego Rzymu. W wyniku podbojów prowadzonych przez Imperium rzymskie, religia ta rozprzestrzeniła się na cały jego obszar.
Chrześcijaństwo jest objawieniem, a nie zwykłym Bożym prawem, czy Bożą wolą, lecz Samym Bogiem. A Bóg jest Miłością. Stąd znajdujemy w nim doskonałe objawienie Jego miłości w darze Jego Błogosławionego Syna – Pana Jezusa Chrystusa. Tak więc wierząca dusza, jakkolwiek plugawa i winna, powinna poznać takiego Boga i to takiego w stosunku do nas: grzech w sposób doskonały i na wieki odsunięty od wierzącego, tak aby mógł przystąpić do Boga bez strachu. Ponieważ strach drży przed dręczeniem, przed karą, a miłość usuwa wszelkie dręczenie. Jednak Bóg nie może znieść w Swej obecności grzechu, jak również prawdziwie odnowiona, pokutująca i nawrócona dusza nie może go znieść. Dlatego Bóg miłości oddalił grzech od nas przez Chrystusa Pana, aby móc przyjąć nas do Swej obecności. Tak więc Bóg pojednał nas ze Sobą, abyśmy radowali się Jego doskonałą i pełną łaski miłością. Ta sama miłość zapewnia całą potrzebną nam, w naszych słabościach, łaskę. Łaska ta konieczna jest do utrzymywania więzi z Bogiem. Skutkiem tego, nawet owe słabości powinny stać się źródłem naszego pełnego łaski poznania całej Jego dobroci i Jego zainteresowania jakie przejawia w błogosławieniu nas. Ponieważ Jan Apostoł w taki sposób pisze o chrześcijaninie "A myśmy poznali i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas" (1 Jana 4:16), chrześcijańska wiara wierzy więc w miłość. Zatem wszystko co jest wkładane między nami a Bogiem. Wszystko co stara się nam pokazać, że dostęp do tronu łaski nie jest tak całkiem darmowy i doskonały. Wszystko co staje na przeszkodzie pełnego, doskonałego odsunięcia grzechu przez Błogosławionego Zbawiciela. Wszystko co zaciemnia doskonałą Bożą miłość spójną z Jego absolutną Świętością. To wszystko jest zaprzeczeniem objawienia chrześcijaństwa. Jest zaprzeczeniem tego czym i Kim Bóg rzeczywiście jest wobec nas. Jest to niewierność.
Jest Jeden między nami grzesznikami, a Bogiem. To jest Chrystus Jezus Pan. On jest objawieniem tej miłości i Zdobywcą tego, co, przez pozbycie się grzechu, udostępnia nam radość. On jest Wstawiennikiem. Przez Niego codziennie odbieramy potrzebną nam łaskę, aby móc radować się Nim. To w Nim, Który, gdy był najbardziej uniżonym, łaskawym i dostępnym dla wszystkich Człowiekiem, Bóg objawił się w ciele, Bóg błogosławiony na wieki. To w Nim, powiadam, znamy Boga.
Wszystko co przysłania Bożą miłość, czy doskonałą skuteczność dzieła Chrystusa, jest niewiernością w stosunku do Bożej pełni objawienia Siebie.
Mam nadzieje ,że o to ci chodzi....