Question

Opisz zmiany w życiu codziennym Europejczyków w XIX wieku.

Answer 1

XIX wiek był wiekiem wielkich przemian gospodarczych, przemysłowych i społecznych. Poniżej opisze szczegółowo podstawowe państwa od których to wszystko się zaczęło a następnie ogółem scharakteryzuje resztę regionów świata. Natomiast proces kształtowania się cywilizacji przemysłowej został zapoczątkowany jeszcze w drugiej połowie XVIII wieku gwałtowną eksplozją demograficzną. Liczba ludności naszego kontynentu zwiększyła się w ciągu stu pięćdziesięciu lat prawie trzykrotnie!!! Tak szybki wzrost populacji stał się wyzwaniem dla dziewiętnastowiecznej Europy. A więc, przejdę do charakterystyki państw.

Anglia – to jest właśnie to państwo w którym wszystko się zaczęło. W Anglii wszelkie przemiany w XIX wieku zwane są tam rewolucją przemysłową. Do wzrostu produkcji i obniżenia jej kosztów przyczyniły się wynalazki takie jak np. maszyna parowa. Pierwsze maszyny parowe pojawiły się w XVIII stuleciu w Wielkiej Brytanii. Woda podgrzewana w kotłach węglowych dostarczała pary, która pod ciśnieniem poruszała tłoki silnika. Wcześniej energię uzyskiwano dzięki pracy ludzkich i zwierzęcych mięśni lub sile wiatru i nurtu rzek Wykorzystanie jako paliwa bogactw mineralnych, takich jak węgiel czy ropa naftowa, otworzyło przed człowiekiem ogromne możliwości i przyczyniło do rozwoju przemysłu. Ale wracając do tematu to podobne zjawiska wykorzystania silnika parowego miały miejsce też w innych krajach, ale o tym za chwile. 
Pierwszą linię kolejową na świecie zbudowano w Anglii w 1825r. W latach 40 XIX w. kraj pokrywała już cała sieć dróg żelaznych. Wynalazek lokomotywy parowej spowodował rewolucję w sposobach podróżowania. Przykładowo w 1750r. podróż lądem z Londynu do Edynburgu w Szkocji zajmował minimum 10 dni zaś w 1855 r. tą samą trasę można było pokonać koleją w ciągu zaledwie 14 godzin. Podsumowując dzięki powstawaniu linii kolejowych czas podróży znacznie się skrócił, a coraz więcej ludzi przenosiło się do miast, gdzie znajdowali zatrudnienie w fabrykach.

Teraz przez moment zajmę się tematem fabryk, przykładowo w Anglii. W XIX wiecznych fabrykach robotnicy często pracowali po 14 godzin na dobę przez 6 dni w tygodniu. Zatrudniano też dzieci i kobiety, którym płacono z reguły mniej niż mężczyznom. Praca robotnika fabrycznego była wyczerpująca i bardzo monotonna. W zakładach często zdarzały się nieszczęśliwe wypadki w wyniku których robotnicy tracili palce u rąk lub całe dłonie. Sytuacje robotników angielskich poprawiły tzw. ustawy o fabrykach. 

Te ustawy zostały wprowadzone w tym czasie tylko w Anglii więc sądzę że dobrze by było poświęcić im chwile czasu. W 1844 r. parlament angielski uchwalił tzw. ustawy o fabrykach, zakazujące m.in. właścicielowi fabryk zatrudniania dzieci poniżej 10 roku życia oraz przyjmowania do pracy w kopalniach kobiet i dzieci. Do roku 1900 w większości krajów o rozwiniętym przemyśle uchwalono podobne ustawy określające zasady zatrudniania dzieci w fabrykach. Robotnicy zaczęli się zrzeszać w związkach zawodowych. Walczących i poprawę warunków pracy , które jednak musiały czekać wiele lat na ich legalizację.