Question

Opisz zmiany, jakienastąpiły w życiu ludzi na początku XX wieku.

DAM NAJJJ!!!

Answer 1

Po zakończeniu II wojny światowej, w nadziei na uspokajanie konfliktów między narodami i zapobieganie przyszłym wojnom, powołano Organizację Narodów Zjednoczonych. W roku 1991 doszło do rozpadu ZSRR, pozostawiając w roli jedynego światowej siły Stany Zjednoczone, przez niektórych określane jako "supermocarstwo".

I wojna światowa, której stronami była Ententa (kolor zielony) przeciwko państwom centralnym (kolor pomarańczowy) doprowadziła do upadku Cesarstwa Niemieckiego, imperium rosyjskiego, imperium osmańskiego i Austro-Węgier

XX wiek był również okresem powstania mających duży wpływ ideologii świeckich. Pierwszą, opracowaną po roku 1917 w Związku Radzieckim był komunizm, który po roku 1945 wpłynął na Europę Środkową, Jugosławię, Bułgarię, Rumunię, Albanię, Wietnam Północny i Koreę Północną. W roku 1949 komunizm zakorzenił się w Chinach, a w latach 50. i 60. w krajach Trzeciego Świata. Lata 20. i 30. przyniosły rozwój wojskowej dyktatury faszystowskiej, która przejęła władzę we Włoszech, Niemczech, Japonii i Hiszpanii.

Transformacje te były połączone z konfliktami zbrojnymi na niespotykaną do tej pory skalę i niosące największe w historii zniszczenie. I wojna światowa zniszczyła wiele dotychczasowych imperiów i monarchii Europy, dodatkowo osłabiając Francję i Wielką Brytanię. II wojna światowa stała się przyczynkiem do upadku większości dyktatur wojskowych Europy i ekspansji komunizmu na tereny Europy Wschodniej i Środkowej oraz do Azji.

Użycie bomby atomowej przeciwko Japonii w roku 1945 doprowadziło do końca II wojny światowej i rozpoczęło jednocześnie zimną wojnę

Wydarzenia te stały się powodem do rozpoczęcia zimnej wojny - czterdziestoletniego okresu napięć między Związkiem Radzieckim i Stanami Zjednoczonymi, włączywszy w to sojuszników obu stron. Cała ludzkość i wszystkie formy życia stanęły w obliczu zagrożenia ze strony posiadanej przez strony konfliktu broni atomowej. Posiadające taką broń państwa zrozumiały stanowione przez nią zagrożenie szczególnie po kryzysie kubańskim, który w roku 1962 prawie doprowadził do wojny nuklearnej. Konflikt z użyciem broni atomowej był postrzegany za niepraktyczny, wypowiadano więc wojny zastępcze, prowadzone kosztem nieposiadających broni masowego rażenia krajów Trzeciego Świata. Jako odpowiedź na zagrożenie konfliktami i wojny, które faktycznie się rozegrały, powstała młodzieżowa kontrkultura lat 60., kwestionująca w kilku krajach wartości zimnej wojny, propagowane przez przywódców.

W roku 1991 świat stał się świadkiem rozpadu Związku Radzieckiego. Niektóre byłe republiki dołączyły potem do Rosji, tworząc Wspólnotę Niepodległych Państw. Inne republiki wraz z kilkoma krajami ościennymi zwróciły się w kierunku Europy Zachodniej i Unii Europejskiej.

Wiek XX przyniósł też znaczący rozwój technologiczny, wzrost średniej długości życia i poprawę warunków bytowania większości mieszkańców świata. Gospodarka światowa dokonała zmiany podstawowego paliwa z węgla na paliwa oparte na ropie naftowej, a postęp w dziedzinie transportu i komunikacji w dalszym stopniu unifikowały świat. Opracowane w XX wieku wynalazki przyczyniły się jednak do wzrostu zanieczyszczenia środowiska naturalnego, mimo że zanieczyszczenia generowane przez miasta stoją dziś na niższym poziomie niż za czasów dominacji węgla w roli paliwa.

Ostatnia wyprawa na Księżyc - Apollo 17, rok 1972

Druga połowa XX wieku to nastanie ery informacji, ożywienie handlu i stosunków międzykulturowych dzięki globalizacji. Eksploracja kosmosu pozwoliła ludzkości na poznanie całego Układu Słonecznego. Odkryto strukturę DNA, szablonu, według którego powstaje życie, doszło też do ustalenia sekwencji materiału genetycznego człowieka, co stanowiło obietnicę zmiany oblicza ludzkich chorób. Liczba publikowanych rocznie prac naukowych znacznie przekroczyła w tym czasie całość materiału naukowego zebranego przed rokiem 1900[9], podwajając się co około 15 lat[10]. Nadal zmniejszał się światowy analfabetyzm wraz z odsetkiem ludności zajmującej się produkcją żywności (Kurzweil, 1999).

W tym samym czasie pojawiła się jednak wizja rychłego końca dziejów ludzi, do którego przyczynić mogły się pozostawione bez większego nadzoru zagrożenia - rozpowszechnienie broni atomowej, efekt cieplarniany, inne formy degradacji środowiska naturalnego w następstwie masowego wykorzystywania paliw nuklearnych i kopalnianych, konflikty międzynarodowe wynikające z kurczących się surowców naturalnych, szybko rozprzestrzeniające się choroby (np. wywoływany wirusem HIV zespół nabytego niedoboru odporności) i zagrożenie przelatującymi blisko Ziemi asteroidami i kometami.

Rozwój państw zawsze powodowany był chęcią osiągnięcia korzyści i strachem przed ponoszeniem strat. Poczucie tożsamości narodowej było podsycane w konfliktach z obcokrajowcami, uważanymi za intruzów. Pod koniec XX wieku obserwować można powstanie nowego supermocarstwa - Unii Europejskiej. Próby naśladowania struktur Unii Europejskiej podjęto też w ograniczonym zakresie przez kraje azjatyckie, afrykańskie i południowoamerykańskie. W tym samym czasie egzystencja i upadek państw o różnej strukturze społecznej i o rozmaitych celach istnienia przebiegał przy udziale wojen i nieuniknionym spadku liczby ludności, zniszczeniach, chorobach, głodzie i aktach ludobójstwa.

W początkach XXI wieku stopniowo jednoczący się świat stanął w obliczu wspólnego zagrożenia, które zażegnać można było tylko wspólnie podjętym wysiłkiem. Niektórzy naukowcy nazywają to zjawisko "planetarną fazą cywilizacji ludzkiej". Coraz silniejsze było odczucie, że świat albo zakończy swoją egzystencję, albo przeżyje, ale tylko jako efekt wspólnego wysiłku. 30 października 2006 zaznaczył to raport Sterna, ostrzegający przed globalnym ociepleniem i gwałtownymi zmianami klimatu. W toku historycznej eskalacji zagrożeń ludzkości, lokalne i międzynarodowe konflikty tracą swoje znaczenie na rzecz uniwersalnych zagrożeń rodzaju ludzkiego - swoistego globalnego konfliktu ludzkości ze środowiskiem naturalnym.

Globalne zagrożenie degradacją środowiska naturalnego i wyczerpywaniem się surowców naturalnych oraz źródeł energii nie stanowią pierwszych oznak kryzysu materiałowo-energetycznego w historii świata. Wcześniejsze przypadki to choćby wylesianie przeprowadzane przez Brytyjczyków w celu zapewnienia dostaw węgla drzewnego na potrzeby produkcji żelaza. Wtedy sytuacja na rynku materiałów doprowadziła do wynalezienia przez ojca i syna o nazwisku Abraham Darby koksu, który znacznie wsparł osiemnastowieczną rewolucję przemysłową w Anglii. Podobnie, na przełomie XX i XXI wieku, świat stanął w obliczu efektu wąskiego gardła, który przerwać można innowacjami technicznymi, takimi, jak energia pochodząca z fuzji jądrowych (np. w ramach programu ITER), czy szersze wykorzystanie odnawialnych źródeł energii, popartych na sile wiatru, pływów, wodzie i Słońcu (fotowoltaika).