W XIX wieku powstały dwie grupy społeczne.Jedną z nich tworzyli właściciele fabryk (kapitaliści),a drugą robotnicy (proletariat).Warunki życia robotników były bardzo złe.Pracowali po 12 do 16 godzin na dobę.Byli żle opłacani.Czesto zapadali na ciężkie choroby.By rodzinom zapewnicć byt pracę w fabrykach podejmowały kobiety i dzieci.Ich zarobki były niższe niż mężczyzn.W razie wypadku robotnicy byli pozbawieni prawa do odszkodowania .Robotnicy często mieszkali w jednej izbie bez wody i kanalizacji.Ciężkie warunki pracy zmuszały robotników do tworzenia związków ,by wspólnie walczyć o swoje prawa.Te warunki budziły sprzeciw i dlatego robotnicy podejmowali walkę organizując strajki,czyli przerywali pracę aby zmusić właściciela do podjęcia korzystnych decyzji i ustępstw.
W XIX wieku powstały dwie grupy społeczne.Jedną z nich tworzyli właściciele fabryk (kapitaliści),a drugą robotnicy (proletariat).Warunki życia robotników były bardzo złe.Pracowali po 12 do 16 godzin na dobę.Byli żle opłacani.Czesto zapadali na ciężkie choroby.By rodzinom zapewnicć byt pracę w fabrykach podejmowały kobiety i dzieci.Ich zarobki były niższe niż mężczyzn.W razie wypadku robotnicy byli pozbawieni prawa do odszkodowania .Robotnicy często mieszkali w jednej izbie bez wody i kanalizacji.Ciężkie warunki pracy zmuszały robotników do tworzenia związków ,by wspólnie walczyć o swoje prawa.Te warunki budziły sprzeciw i dlatego robotnicy podejmowali walkę organizując strajki,czyli przerywali pracę aby zmusić właściciela do podjęcia korzystnych decyzji i ustępstw.