Opisz życie łososia. max. 1 strona a5, min. połowa strony a5
Zgłoś nadużycie!
Życie łososia rozpoczyna się w wodzie słodkiej. W górnych odcinkach rzek - wąskich płytkich potokach o szybkim prądzie i czystej chłodnej wodzie, kamienistym lub żwirowatym dnie. Tarło trwa od października do stycznia przy temperaturze poniżej 6 stopni Celsjusza. Samica energicznymi ruchami ogona kopie w dnie rów o głębokości około 30 cm i długości od 1.5 do 4 metrów. Samica ustawia się z zagłębieniu podpływa do niej samiec i następuje tarło. Samica składa ikrę, którą samiec jednocześnie polewa mleczem. Dzieję się to kilkakrotnie, dopóki samica nie złoży wszystkich jaj. Średnio składa od 5000 do 20 000 pomarańczowych jaj o średnicy od 5.5 do 7 mm. Ikra jest lekko lepka dzięki czemu łatwo przekleja się do żwiru i kamieni.Po złożeniu jaj samica przysypuje ikrę żwirem i kamieniami tworząc kopiec o wysokości 30 cm. Część jaj, które nie znalazły się w kopcu zabiera rzeka lub są zjadane przez inne ryby. Samica odpływa od kopca, samce zaś pozostają na tarlisku i poszukują następnych partnerek. Złożone jaja spoczywają w gnieździe przez parę miesięcy. W zależności od temperatury wody wylęg następuje w marcu lub kwietniu. Rozwój ikry trwa średnio 440 stopniodni. Wylęgające się larwy mają duży woreczek żółciowy. Zapasem żółtka odżywiają się przez okres 6-7 tygodni pozostając w tym czasie nieruchomo w kopcu. Następnie przechodzą do toni wodnej i zaczynają aktywne żerowanie. W okresie pobytu w wodzie słodkiej narybek odżywia się drobną fauną bezkręgowców. Głównie są to larwy jętek, widelnic, chruścików oraz kiełże, mięczaki oraz owady z powierzchni wody. W miarę wzrostu zaczynają zjadać mniejsze ryby. W morzu odżywiają się skorupiakami oraz młodzieżą innych ryb, a także śledziami, szprotami, gromadnikami, dobijakami. Łosoś jest rybą dwuśrodowiskową - troficznie morską, a generatywnie słodkowodną odbywającą anadromiczne wędrówki tarłowe. Po okresie zarodkowym trwającym do 0.5 roku narybek przebywa w rzece od 1 do 3 lat, w zależności od temperatury wody oraz zasobów pokarmu. W tym czasie stopniowo przesuwa się z górnych odcinków rzeki w stronę ujścia. Wiosną (najczęściej w maju) następuje proces smoltyzacji, czyli przystosowania do zmiany środowiska słodkowodnego na słonowodne. Trwa to około jednego miesiąca i w tym czasie ryby przybierają srebrną barwę. W morzu łososie przebywają od roku do czterech lat. W tym okresie ryby pochodzące z krajowych rzek wędrują na żerowiska w północnej i środkowej części Bałtyku. Najczęściej odławiane są w zatokach Botnickiej i Fińskiej. Łososie pochodzące z rzek Szwecji i Finlandii wędrują na południe Bałtyku o czym świadczą liczne połowy w okolicach wyspy Gotland oraz w Zatoce Gdańskiej. Nie stwierdza się wychodzenia łososia poza obszar Morza Bałtyckiego. Średnio po dwuletnim pobycie w morzu ryby wracają w okolice swych rodzimych rzek i wczesną jesienią rozpoczynają wędrówkę w górę rzeki. W tym czasie przestają pobierać pokarm. W zależności od stadium dojrzałości gonad ryby mogą przystąpić do tarła w tym samym roku lub z rocznym opóźnieniem.Po tarle łososie wracają do morza (stadium takie nazywane jest kelt). Łosoś bałtycki może obyć tarło dwa a nawet trzy razy. W tym okresie część ryb pada z wycieńczenia, przy czym śmiertelność samców jest znacznie większa niż samic. Aktywne żerowanie ryby rozpoczynają dopiero gdy dopłyną do morza.
Łosoś jest rybą dwuśrodowiskową - troficznie morską, a generatywnie słodkowodną odbywającą anadromiczne wędrówki tarłowe. Po okresie zarodkowym trwającym do 0.5 roku narybek przebywa w rzece od 1 do 3 lat, w zależności od temperatury wody oraz zasobów pokarmu. W tym czasie stopniowo przesuwa się z górnych odcinków rzeki w stronę ujścia. Wiosną (najczęściej w maju) następuje proces smoltyzacji, czyli przystosowania do zmiany środowiska słodkowodnego na słonowodne.
Trwa to około jednego miesiąca i w tym czasie ryby przybierają srebrną barwę. W morzu łososie przebywają od roku do czterech lat. W tym okresie ryby pochodzące z krajowych rzek wędrują na żerowiska w północnej i środkowej części Bałtyku. Najczęściej odławiane są w zatokach Botnickiej i Fińskiej. Łososie pochodzące z rzek Szwecji i Finlandii wędrują na południe Bałtyku o czym świadczą liczne połowy w okolicach wyspy Gotland oraz w Zatoce Gdańskiej. Nie stwierdza się wychodzenia łososia poza obszar Morza Bałtyckiego. Średnio po dwuletnim pobycie w morzu ryby wracają w okolice swych rodzimych rzek i wczesną jesienią rozpoczynają wędrówkę w górę rzeki. W tym czasie przestają pobierać pokarm. W zależności od stadium dojrzałości gonad ryby mogą przystąpić do tarła w tym samym roku lub z rocznym opóźnieniem.Po tarle łososie wracają do morza (stadium takie nazywane jest kelt). Łosoś bałtycki może obyć tarło dwa a nawet trzy razy. W tym okresie część ryb pada z wycieńczenia, przy czym śmiertelność samców jest znacznie większa niż samic. Aktywne żerowanie ryby rozpoczynają dopiero gdy dopłyną do morza.