Question

Opisz życie niewolnika w Rzymie.

Answer 1

Niewolnictwo w Starożytnym Rzymie było zagadnieniem powszechnym. Niewolnikiem można było zostać przez urodzenie, jako jeniec lub zdobycz wojenna, w momencie, kiedy zostało się złapanym przez handlarzy niewolników lub sprzedanym przez własną rodzinę albo też w przypadku, kiedy nie można było spłacić zaciągniętych długów.

Początki niewolnictwa są z pewnością związane jeszcze z panowaniem monarchów. Jednak pierwsze zaświadczone źródła pochodzą z okresu wczesnej republiki. Wraz z rozwojem gospodarczym Rzymu zwiększać się zaczęła liczba niewolników, dostarczanych przez ciągłe wojny. Coraz większa liczba niewolników doprowadziła do tego, że ich rola w życiu ekonomicznym państwa zaczęła wzrastać. Co jest jednak warte zaznaczenia niewolnik początkowo posiadał zapewnioną pozycję w rodzinie, a nawet prawo do udziału w jej kultach i tradycji.

Intensywny podbój stworzył idealne warunki do rozwoju niewolnictwa. Wiązał się on z powstaniem większych majątków rolnych, nastawionych na pracochłonną gospodarkę winnej latorośli i oliwek. Przeciętna działka wymagała do pracy niemal kilkudziesięciu niewolników. Korzyści płynące z zatrudniania nieopłacanych niewolników zachęcały arystokrację senatorską do prowadzenia dalszej ekspansji oraz czerpania z niej zysków.

Answer 2

Niewolników nazywano ,, narzędzia mówiące"
Niewolnicy trafiali do impreium głównie w wyniku prowadzonych przez Rzym wojen zdobywczych. Tysiące schwytanych ludzi sprzedawano na targach niewolników, które odbywały się na terenie całego państwa. Im więcej umiał jeniec, tym wyższa była jego cena.
Niewolnik całkowicie zależał od pana, ten zaś miał prawo traktować go jak rzecz. Na ogół niewolnicy nie mogli posiadać niczego na własność; zdarzali się jednak tacy, którzy za zarobione pieniądze wykupywali się z niewoli.
Następnie niewolników wykorzystywano w większych gospodarstwach rolnych, w mięście itd.