bozena1
Ateny otaczały mury obronne. Nad Atenami górował Akropol,czyli wzgórze, na którym znajdowały się wspaniale świątynie,odbywały się uroczystości religijne. Agora była centrum Aten. Toczyło się tam głownie życie polityczne,gospodarcze.Wokół agory znajdowały się sklepy piekarzy i rzeźników. Ulice były wąskie i kręte. Domy powstawały bez żadnego określonego planu. Okazale budynki sąsiadowały na przykład z lepiankami.Uliczki były małe a w miastach brakowało wody przez co rozwijały się choroby zakaźnie i epidemie. Istniała jeszcze świątynia w której ateńczycy oddawali cześć bogom a zwłaszcza Atenie patronce miasta.
2 votes Thanks 2
olcia07
Ateny starożytne, starożytne greckie państwo-miasto (polis) w Attyce. Stolica państwa ateńskiego. Ośrodek kulturalny i polityczny o wyjątkowym znaczeniu.
Najdawniejsze ślady osadnictwa pochodzą z III tysiąclecia p.n.e. W XIV-XIII w. p.n.e. na Akropolis ateńskiej powstały pierwsze zalążki późniejszego miasta (rezydencja władcy otoczona murami). W XI-VII w. p.n.e. na południe i północ od Akropolu powstało miasto z agorą, otoczone w VI w. p.n.e. murami obronnymi.
Według legendy pierwszym królem Aten był Kekrops. Z Atenami wiąże się również mit o Tezeuszu, który miał połączyć gminy attyckie w jedno miasto. Pierwsze prawo Ateńczycy zawdzięczają Drakonowi, a organizację polityczno-społeczną - Solonowi.
Następnie w Atenach władali tyrani (Pizystrat i synowie), którzy w VI w. p.n.e. przeprowadzili pierwsze wielkie prace urbanizacyjne (akwedukt, studnie uliczne, kanały ściekowe, nowe gmachy publiczne na agorze: prytanejon, buleuterion, sanktuarium Apollina Patroosa, świątynie na Akropolis: Hekatompedon - 570-550 p.n.e., u stóp wzgórza okrąg Dionizosa ze świątynią i teatrem. Rozpoczęto też budowę kolosalnego Olimpiejonu (530-510 p.n.e.).
W 510 p.n.e. Klejstenes przeprowadził reformy i wprowadził ustrój demokratyczny. Wojny perskie przyniosły zniszczenie Aten (480-479 p.n.e.), jednak z inicjatywy Temistoklesa podjęto budowę murów obronnych, łączących miasto z portami w Pireusie i Faleronie (tzw. Długie Mury). Miasto zostało odbudowane. W czasach Kimona (468-461 p.n.e.) prace objęły głównie agorę (ołtarz Dwunastu Bogów - 522-521 p.n.e., pomnik Herosów-Eponimów, druga grupa Tyranobójców - 477 p.n.e., Tolos - ok. 465 p.n.e., Hefajstejon, Stoa Pojkile).
Istniała jeszcze świątynia w której ateńczycy oddawali cześć bogom a zwłaszcza Atenie patronce miasta.
Najdawniejsze ślady osadnictwa pochodzą z III tysiąclecia p.n.e. W XIV-XIII w. p.n.e. na Akropolis ateńskiej powstały pierwsze zalążki późniejszego miasta (rezydencja władcy otoczona murami). W XI-VII w. p.n.e. na południe i północ od Akropolu powstało miasto z agorą, otoczone w VI w. p.n.e. murami obronnymi.
Według legendy pierwszym królem Aten był Kekrops. Z Atenami wiąże się również mit o Tezeuszu, który miał połączyć gminy attyckie w jedno miasto. Pierwsze prawo Ateńczycy zawdzięczają Drakonowi, a organizację polityczno-społeczną - Solonowi.
Następnie w Atenach władali tyrani (Pizystrat i synowie), którzy w VI w. p.n.e. przeprowadzili pierwsze wielkie prace urbanizacyjne (akwedukt, studnie uliczne, kanały ściekowe, nowe gmachy publiczne na agorze: prytanejon, buleuterion, sanktuarium Apollina Patroosa, świątynie na Akropolis: Hekatompedon - 570-550 p.n.e., u stóp wzgórza okrąg Dionizosa ze świątynią i teatrem. Rozpoczęto też budowę kolosalnego Olimpiejonu (530-510 p.n.e.).
W 510 p.n.e. Klejstenes przeprowadził reformy i wprowadził ustrój demokratyczny. Wojny perskie przyniosły zniszczenie Aten (480-479 p.n.e.), jednak z inicjatywy Temistoklesa podjęto budowę murów obronnych, łączących miasto z portami w Pireusie i Faleronie (tzw. Długie Mury). Miasto zostało odbudowane. W czasach Kimona (468-461 p.n.e.) prace objęły głównie agorę (ołtarz Dwunastu Bogów - 522-521 p.n.e., pomnik Herosów-Eponimów, druga grupa Tyranobójców - 477 p.n.e., Tolos - ok. 465 p.n.e., Hefajstejon, Stoa Pojkile).