Nemeczek jest postacią niejednoznacznie odbieraną przez otoczenie.Jego wygląd: ały, jasnowłosy, duże, niebieski oczy,delikatna twarz nieskłania mnie abym go zaakceptowała jako przyjaciela. Wpływa na to również to jak oceniali go inni. Nepeczek był traktowany jak popychadło, ponieważ zawsze byl szeregowym. Wszyscy uważali, że jest tchórzem. A jednak pod koniec książki okazuje się, że jest on odważny, silny i z honorem(w przeciwieństwie do Gereba). Jednakże ma on cechy charakteru ktore mi się podobaja. Niemeczek jako osoba dobra, serdeczna, ambitna, ale chorowita jest bardzo interesująca i ciekawa. Potrafil on udowodnić cos w co chłopcy z Placu Broni nie wierzyli. Z tego powodu skłonna jestem zaakceptować go jako przyjaciela.
Ernest był bardzo ładnym, jasnowłosym chłopcem o niebieskich oczach, które często przepełnione były łzami. To drobny, niski i chudy chłopiec.Chłopiec mówił cienkim, dziecięcym głosem. Już od wczesnego dzieciństwa był bardzo chorowity. Pomimo swojej drobnej budowy ciała imponował niesamowitą odwagą i posłuszeństwem wobec starszych kolegów. Udowodnił, że nie jest tchórzem. Jego odwagę widać, np. w wyprawie do Ogrodu Botanicznego.Nigdy nie zdradził swoich kolegów, nawet, gdy miał okazję przejść do przeciwnikó. Odmówił, mówiąc, że woli zginąć, niż zostać zdrajcą. Ernest był szlacheny, nie potwierzdził przed ojcem Gereba, że jego syn jest zdrajcą. Bohater, mimo choroby i wysokiej gorączki, do końca swoich dni pozostał wierny placowi.
Nemeczek jest postacią niejednoznacznie odbieraną przez otoczenie.Jego wygląd: ały, jasnowłosy, duże, niebieski oczy,delikatna twarz nieskłania mnie abym go zaakceptowała jako przyjaciela. Wpływa na to również to jak oceniali go inni.
Nepeczek był traktowany jak popychadło, ponieważ zawsze byl szeregowym. Wszyscy uważali, że jest tchórzem. A jednak pod koniec książki okazuje się, że jest on odważny, silny i z honorem(w przeciwieństwie do Gereba).
Jednakże ma on cechy charakteru ktore mi się podobaja. Niemeczek jako osoba dobra, serdeczna, ambitna, ale chorowita jest bardzo interesująca i ciekawa. Potrafil on udowodnić cos w co chłopcy z Placu Broni nie wierzyli. Z tego powodu skłonna jestem zaakceptować go jako przyjaciela.
licze ze bedze naj
Ernest był bardzo ładnym, jasnowłosym chłopcem o niebieskich oczach, które często przepełnione były łzami. To drobny, niski i chudy chłopiec.Chłopiec mówił cienkim, dziecięcym głosem. Już od wczesnego dzieciństwa był bardzo chorowity. Pomimo swojej drobnej budowy ciała imponował niesamowitą odwagą i posłuszeństwem wobec starszych kolegów. Udowodnił, że nie jest tchórzem. Jego odwagę widać, np. w wyprawie do Ogrodu Botanicznego.Nigdy nie zdradził swoich kolegów, nawet, gdy miał okazję przejść do przeciwnikó. Odmówił, mówiąc, że woli zginąć, niż zostać zdrajcą. Ernest był szlacheny, nie potwierzdził przed ojcem Gereba, że jego syn jest zdrajcą.
Bohater, mimo choroby i wysokiej gorączki, do końca swoich dni pozostał wierny placowi.