Praca musi zajmować co najmniej kartkę A5. Czekam do 21:00(do tej godziny jeśli będzie zrobione daję naj) Za tyle punktów liczę na prace za które dostanę w szkole 5.
kolidyrek
Kościół położony jest we wschodniej części wsi, 150 m na południe od drogi Lublin-Warszawa. Usytuowany jest pośrodku prostokątnego cmentarza kościelnego, który leży na terenie nieznacznie wyniesionym. Takie usytuowanie powoduje, ze obiekt jest dobrze widoczny. Cmentarz o powierzchni hektara jest ogrodzony i częściowo obsadzony drzewami liściastymi. Ogrodzenie od tyłu i po bokach stanowi pełny mur, pozostawiony w surowej cegle, który jest podzielony na przęsła. Bardziej dekoracyjnie rozwiązana jest część przednia - równa na całej długości. Przęsła są zaakcentowane kolorystycznie bielą tynków. Każde jest przeprute niewielkim otworem ostrołukowym, wypełnionym kratą kowalskiej roboty. Motyw ostrołuku jest powtórzony przez nisze w przęsłach i narożnych kapliczkach na Boże Ciało. Trzy ostrołukowe wejścia tworzą trój arkadową bramę naprzeciw światyni. Największe, środkowe, wejście wieńczy odwrócony ostrołuk zakończony krzyżem żelaznym.
Kościół nie jest orientowany, prezbiterium ma skierowane na południe46. Oparty jest na planie krzyża łacińskiego. Jego korpus tworzy trójnawowa, sześcioprzęsłowa hala, między piątym a szóstym przęsłem rozmieszczono szeroki, pięcioprzęsłowy transept. Prezbiterium jest wydłużone, na planie prostokąta, zakończone trójboczną absydą. Do boków prezbiterium z obu stron przylegają analogicznie rozwiązane piętrowe dobudówki mieszczące w dolnej kondygnacji zakrystie, a w górnej - loże, oba te aneksy poprzedzone są kruchtami. Uzupełnienie bryły stanowią malutkie budyneczki w narozach transeptu i korpusu nawowego.
Wysokościowe akcenty kościoła stanowią frontowe wieże (ponad dwukrotnie wyższe od bryły kościoła) i smukła wieżyczka sygnaturki umieszczona nad skrzyżowaniem naw. Nawa główna i transept mają równą wysokość. Prezbiterium jest nieco niższe od nich, ale za to wyższe od naw bocznych. Z kolei od naw bocznych nieco niższe są piętrowe aneksy z zakrystiami, a od tych nieznacznie niższe ich przedsionki. To zróżnicowanie wysokości poszczególnych elementów bryły budowli jest bezsprzecznie głównym atrybutem jej atrakcyjności. Dachy są także zróżnicowane. Wieże osłaniają smukłe ostrosłupowe, czteropołaciowe hełmy zakończone ozdobnymi iglicami oraz kutymi krzyżami. Korpus nawowy ma dach dwuspadowy, ale o połaciach załamanych na granicach naw. Dwupołciowy dach transeptu kończy się na poziomie tego załamania. Prezbiterium także nakrywa dach dwupołaciowy, a jego absydę trójpołaciowy. Dachy aneksów mieszczących zakrystie i loże są trójpołaciowe, a jej przedsionki, podobnie jak kruchty boczne, jednospadowe. Wieżyczka sygnaturki jest smukła, ażurowa, ośmioboczna, osadzona na czworobocznym cokole. Wieńczy ją spiczasta iglica z krzyżem.
Do kościoła prowadzi siedem wejść. Trzy z nich, jedno główne i dwa boczne, umieszczone są w jego fasadzie. Wejście główne zajmuje środek przedziału międzywieżowego. Poprzedza je dekoracyjnie rozwiązany trój arkadowy podcień o ostrołukowym rysunku. Wsparty jest na smukłych kolumienkach. Nad środkową arkadą umieszczony jest trójkątny szczyt zakończony krzyżem. W polu największej, środkowej blendy umieszczono pełnoplastyczną figurę Chrystusa. Frontowe wejścia boczne umiejscowione są w przyziemiach wież i przez boczne kruchty wiodą do naw bocznych. Do naw bocznych prowadzą też rzadko używane wejścia przez krypty w narożach między korpusem a transeptem. Dwa pozostałe wejścia prowadzą do budyneczków mieszczących zakrystie. Wszystkie otwory wejściowe mają ostrołukowy rysunek.
Kościół nie jest orientowany, prezbiterium ma skierowane na południe46. Oparty jest na planie krzyża łacińskiego. Jego korpus tworzy trójnawowa, sześcioprzęsłowa hala, między piątym a szóstym przęsłem rozmieszczono szeroki, pięcioprzęsłowy transept. Prezbiterium jest wydłużone, na planie prostokąta, zakończone trójboczną absydą. Do boków prezbiterium z obu stron przylegają analogicznie rozwiązane piętrowe dobudówki mieszczące w dolnej kondygnacji zakrystie, a w górnej - loże, oba te aneksy poprzedzone są kruchtami. Uzupełnienie bryły stanowią malutkie budyneczki w narozach transeptu i korpusu nawowego.
Wysokościowe akcenty kościoła stanowią frontowe wieże (ponad dwukrotnie wyższe od bryły kościoła) i smukła wieżyczka sygnaturki umieszczona nad skrzyżowaniem naw. Nawa główna i transept mają równą wysokość. Prezbiterium jest nieco niższe od nich, ale za to wyższe od naw bocznych. Z kolei od naw bocznych nieco niższe są piętrowe aneksy z zakrystiami, a od tych nieznacznie niższe ich przedsionki. To zróżnicowanie wysokości poszczególnych elementów bryły budowli jest bezsprzecznie głównym atrybutem jej atrakcyjności. Dachy są także zróżnicowane. Wieże osłaniają smukłe ostrosłupowe, czteropołaciowe hełmy zakończone ozdobnymi iglicami oraz kutymi krzyżami. Korpus nawowy ma dach dwuspadowy, ale o połaciach załamanych na granicach naw. Dwupołciowy dach transeptu kończy się na poziomie tego załamania. Prezbiterium także nakrywa dach dwupołaciowy, a jego absydę trójpołaciowy. Dachy aneksów mieszczących zakrystie i loże są trójpołaciowe, a jej przedsionki, podobnie jak kruchty boczne, jednospadowe. Wieżyczka sygnaturki jest smukła, ażurowa, ośmioboczna, osadzona na czworobocznym cokole. Wieńczy ją spiczasta iglica z krzyżem.
Do kościoła prowadzi siedem wejść. Trzy z nich, jedno główne i dwa boczne, umieszczone są w jego fasadzie. Wejście główne zajmuje środek przedziału międzywieżowego. Poprzedza je dekoracyjnie rozwiązany trój arkadowy podcień o ostrołukowym rysunku. Wsparty jest na smukłych kolumienkach. Nad środkową arkadą umieszczony jest trójkątny szczyt zakończony krzyżem. W polu największej, środkowej blendy umieszczono pełnoplastyczną figurę Chrystusa. Frontowe wejścia boczne umiejscowione są w przyziemiach wież i przez boczne kruchty wiodą do naw bocznych. Do naw bocznych prowadzą też rzadko używane wejścia przez krypty w narożach między korpusem a transeptem. Dwa pozostałe wejścia prowadzą do budyneczków mieszczących zakrystie. Wszystkie otwory wejściowe mają ostrołukowy rysunek.