dagusia2112
Astry należą do rodziny astrowatych (Asteraceae). Kwitną od wiosny do późnej jesieni. Aster alpejski (Aster alpinus) pokrój: wzniesiony wysokość: 0,2-1,8 m dekoracyjność: kwiaty kolor kwiatów: fioletowe, niebieskie, różowe, czerwone, białe okres kwitnienia: X, IX, VIII, VII, VI, V trwałość liści: sezonowe gleba: bogata w wapń, lekka, przepuszczalna, żyzna odczyn gleby: zasadowa stanowisko: słońce zastosowanie: ogrody przydomowe, w grupie, pojedynczo, skarpy, murki, rabaty, skalniaki
2 votes Thanks 1
Dżejkop16
Tulipan-Osiąga duże rozmiary i szczególnie okazała jest ich rozłożysta korona.Pokrywa się ona dużymi, wciętymi na wierzchołku liśćmi, o długości nawet do 20 cm. Wiosną na drzewie pojawiają się spłaszczone pąki, z których w połowie czerwca wyrastają kwiaty. Są one bardzo podobne do tulipanów. Mają kolor żółto-zielony, a na wewnętrznych płatkach przyjmują barwę pomarańczową. Osiągają wielkość około 5 - 6 cm. Wewnątrz kwiat posiada liczne pręciki oraz spiralnie ułożone słupki. Po przekwitnięciu w połowie lata, na drzewie pojawiają się owoce. Są to orzeszki, które zawierają w sobie nasiona rośliny.
2 votes Thanks 0
Zgłoś nadużycie!
Tulipan jest wieloletnią rośliną cebulową. Kwiaty widniejące się na łodygach o wysokości nawet do 70 - 80 cm pojawiają się wczesną wiosną, lecz cieszą oko bardzo krótko (do kilkunastu dni). Istnieje bardzo dużo odmian tej przepięknej rośliny. Co roku lista rodzai tulipanów znacznie się powiększa. Ich różnorodność sprawia, że są bywalcami większości ogrodów w Polsce.
Tulipany są roślinami, które przepadają za promieniami słonecznymi i bardzo dobrze się czują, gdy mają dużo światła. Podłoże powinno być piaszczyste lub piaszczysto-gliniaste, ale na innych również dobrze rosną. Odczyn gleby najlepiej obojętny.
Cebulki sadzimy do ziemi jesienią/późną jesienią. Najlepszym do tego miesiącem jest wrzesień, jednak jeżeli ziemia nie jest jeszcze zamarznięta to można robić to aż do grudnia. Preferowany odstęp między cebulkami to 10 - 15 cm. Kiedy mamy zamiar pozostawić cebulki w jednym miejscu na stałe (nie wykopywać na zimę), należy posadzić je nieco głębiej. Na zimę należy je okryć, aby nie zamarzły.
Kwiaty te mają bardzo szerokie zastosowania. Ze względu na swoją urodę są one niewątpliwie jedną z najpopularniejszych roślin ogrodowych. Wspaniale prezentuje się wśród innych wiosennych okazów. Idealnie nadają się na kwiat cięty, a bukiety z nimi od setek lat cieszą się niesłabnącą sławą.
lub opis róży:
Opis:
Róża, to jeden z najpiękniejszych rodzajów wśród krzewów, którego zalety doceniono już w starożytności i od tamtego czasu, róża zajmuje czołowe miejsce wśród roślin ozdobnych, nazywana często „królową kwiatów”. Róże występują w całej strefie umiarkowanej półkuli północnej i mają postać krzewów, bardzo zróżnicowanych, zależnie od gatunku. Ich wysokość waha się od piętnastu centymetrów, do nawet dziesięciu metrów u form pnących. Pędy wzniesione, czepne lub płożące się, uzbrojone mniej lub licznej w kolce. Kwiaty promieniste, podwójne, półpełne lub pełne w wszystkich barwach, za wyjątkiem czysto niebieskiej. Tysiące odmian róż, jakie są obecnie dostępne, możemy pogrupować na kilka grup, mianowicie na róże wielkokwiatowe, róże wielokwiatowe, róże pnące, róże okrywowe, róże krzaczaste, róże dzikie, róże w formie piennej, róże miniaturowe, jak i ostatnio bardzo modna grupa róż angielskich.
Uprawa:
Aby róża bardzo dobrze i bezproblemowo rosła, wymaga stanowiska ciepłego, słonecznego i odpowiednio wilgotnego. Najodpowiedniejsze podłoże powinno być piaszczysto-gliniaste lub gliniaste, użyźnione dla rozluźnienia. Nie tolerują podmokłych, zimnych i ciężkich gleb, pH na poziomie 5,5-7. W okresie wzrostu potrzebują dużo wilgoci, jak również nawożenia (do końca czerwca), dzięki czemu będą miały ładny pokrój i obfite kwitnienie. Róże najłatwiej rozmnażać poprzez szczepienie, sadzonki, odkłady. Można również wybrane gatunki rozmnożyć poprzez nasiona. Sadzenie jest zależne od tego, czy róże zakupiliśmy w pojemniku czy z nagimi korzeniami. Róże w pojemnikach możemy sadzić prawie cały rok, natomiast te drugie jesienią lub wiosną, choć jesienne sadzenie, jest uważane za korzystniejsze. Bardzo ważnym zabiegiem w uprawie róż jest zabieg cięcia, u większości dokonywanego, co roku, zróżnicowanego zależnie od danej grupy. Ściółkowanie podłoża ułatwia walkę z chwastami oraz pozwala na dłuższe utrzymanie wilgoci. Na zimę większość gatunków wymaga zabezpieczenia przed mrozem. Zastosowanie:
Róże mają wszechstronne zastosowanie, zależnie od gatunku. Wykorzystywane są zarówno do ogrodów przydomowych, na tereny zieleni, kwietniki, na rabaty, pojedynczo lub grupami na trawniki, do zakrywania ścian, łuków, pergoli, jak również na kwiat cięty. Zbiór i Konserwacja:
Do zbioru najbardziej odpowiednie są owoce dzikiej róży. Zbioru dokonujemy, gdy owoce będą dojrzałe, zazwyczaj pod koniec sierpnia lub we wrześniu. Suszymy w temperaturze nie przekraczającej 55⁰ C. Przyprawa i jej zastosowanie:
Owoce róży są dość rzadko stosowaną przyprawą w naszej kuchni. Owoce stanowią doskonały dodatek do mięs, w szczególności do dziczyzny oraz do podawanych do nich sosów. Przyprawy z owoców używane są do produkcji win, nalewek i kolorowych alkoholi. Płatki róży wykorzystuje się jako aromat do kompotów, konfitur oraz w cukiernictwie. Z liści róży możemy przygotować herbatkę ziołową.
Właściwości i działanie lecznicze:
Owoce róży mają działanie moczopędne, pobudzają apetyt oraz hamują krwawienie z naczyń krwionośnych. Dojrzałe owoce zawierają dużo witaminy C (owoce zawierają ponad sto razy więcej witaminy C niż jabłka), witaminy z gr. B, garbniki, karoten, żelazo oraz kwas jabłkowy i cytrynowy. Róża wykorzystywana jest w leczeniu chorób przeziębieniowych, zaburzeniach trawienia i chorobach wątroby. Owoce róży są cennym ziołem dla osób osłabionych, z wyniszczonym organizmem, kobiet w ciąży oraz osób starszych i narażonych na stres. Kwitnienie:
Najczęściej od czerwca do października. Zimowanie:
Mrozoodporne, choć większość wymaga zabezpieczenia, na wypadek zbyt niskiej temperatury, która może uszkodzić krzewy. Uwagi:
Podatne na wiele chorób (m.in. mączniak prawdziwy, mączniak prawdziwy róż, czarna plamistość, szara pleśń, rdza róży), jak i szkodniki roślin ( m.in. przędziorek chmielowiec, mszyce, wciornastki, skoczek różany). Autor opisu – Sargon.
pokrój: wzniesiony
wysokość: 0,2-1,8 m
dekoracyjność: kwiaty
kolor kwiatów: fioletowe, niebieskie, różowe, czerwone, białe
okres kwitnienia: X, IX, VIII, VII, VI, V
trwałość liści: sezonowe
gleba: bogata w wapń, lekka, przepuszczalna, żyzna
odczyn gleby: zasadowa
stanowisko: słońce
zastosowanie: ogrody przydomowe, w grupie, pojedynczo, skarpy, murki, rabaty, skalniaki
Tulipany są roślinami, które przepadają za promieniami słonecznymi i bardzo dobrze się czują, gdy mają dużo światła. Podłoże powinno być piaszczyste lub piaszczysto-gliniaste, ale na innych również dobrze rosną. Odczyn gleby najlepiej obojętny.
Cebulki sadzimy do ziemi jesienią/późną jesienią. Najlepszym do tego miesiącem jest wrzesień, jednak jeżeli ziemia nie jest jeszcze zamarznięta to można robić to aż do grudnia. Preferowany odstęp między cebulkami to 10 - 15 cm. Kiedy mamy zamiar pozostawić cebulki w jednym miejscu na stałe (nie wykopywać na zimę), należy posadzić je nieco głębiej. Na zimę należy je okryć, aby nie zamarzły.
Kwiaty te mają bardzo szerokie zastosowania. Ze względu na swoją urodę są one niewątpliwie jedną z najpopularniejszych roślin ogrodowych. Wspaniale prezentuje się wśród innych wiosennych okazów. Idealnie nadają się na kwiat cięty, a bukiety z nimi od setek lat cieszą się niesłabnącą sławą.
lub opis róży:
Opis:
Róża, to jeden z najpiękniejszych rodzajów wśród krzewów, którego zalety doceniono już w starożytności i od tamtego czasu, róża zajmuje czołowe miejsce wśród roślin ozdobnych, nazywana często „królową kwiatów”. Róże występują w całej strefie umiarkowanej półkuli północnej i mają postać krzewów, bardzo zróżnicowanych, zależnie od gatunku. Ich wysokość waha się od piętnastu centymetrów, do nawet dziesięciu metrów u form pnących. Pędy wzniesione, czepne lub płożące się, uzbrojone mniej lub licznej w kolce. Kwiaty promieniste, podwójne, półpełne lub pełne w wszystkich barwach, za wyjątkiem czysto niebieskiej. Tysiące odmian róż, jakie są obecnie dostępne, możemy pogrupować na kilka grup, mianowicie na róże wielkokwiatowe, róże wielokwiatowe, róże pnące, róże okrywowe, róże krzaczaste, róże dzikie, róże w formie piennej, róże miniaturowe, jak i ostatnio bardzo modna grupa róż angielskich.
Uprawa:
Aby róża bardzo dobrze i bezproblemowo rosła, wymaga stanowiska ciepłego, słonecznego i odpowiednio wilgotnego. Najodpowiedniejsze podłoże powinno być piaszczysto-gliniaste lub gliniaste, użyźnione dla rozluźnienia. Nie tolerują podmokłych, zimnych i ciężkich gleb, pH na poziomie 5,5-7. W okresie wzrostu potrzebują dużo wilgoci, jak również nawożenia (do końca czerwca), dzięki czemu będą miały ładny pokrój i obfite kwitnienie. Róże najłatwiej rozmnażać poprzez szczepienie, sadzonki, odkłady. Można również wybrane gatunki rozmnożyć poprzez nasiona. Sadzenie jest zależne od tego, czy róże zakupiliśmy w pojemniku czy z nagimi korzeniami. Róże w pojemnikach możemy sadzić prawie cały rok, natomiast te drugie jesienią lub wiosną, choć jesienne sadzenie, jest uważane za korzystniejsze. Bardzo ważnym zabiegiem w uprawie róż jest zabieg cięcia, u większości dokonywanego, co roku, zróżnicowanego zależnie od danej grupy. Ściółkowanie podłoża ułatwia walkę z chwastami oraz pozwala na dłuższe utrzymanie wilgoci. Na zimę większość gatunków wymaga zabezpieczenia przed mrozem.
Zastosowanie:
Róże mają wszechstronne zastosowanie, zależnie od gatunku. Wykorzystywane są zarówno do ogrodów przydomowych, na tereny zieleni, kwietniki, na rabaty, pojedynczo lub grupami na trawniki, do zakrywania ścian, łuków, pergoli, jak również na kwiat cięty.
Zbiór i Konserwacja:
Do zbioru najbardziej odpowiednie są owoce dzikiej róży. Zbioru dokonujemy, gdy owoce będą dojrzałe, zazwyczaj pod koniec sierpnia lub we wrześniu. Suszymy w temperaturze nie przekraczającej 55⁰ C.
Przyprawa i jej zastosowanie:
Owoce róży są dość rzadko stosowaną przyprawą w naszej kuchni. Owoce stanowią doskonały dodatek do mięs, w szczególności do dziczyzny oraz do podawanych do nich sosów. Przyprawy z owoców używane są do produkcji win, nalewek i kolorowych alkoholi. Płatki róży wykorzystuje się jako aromat do kompotów, konfitur oraz w cukiernictwie. Z liści róży możemy przygotować herbatkę ziołową.
Właściwości i działanie lecznicze:
Owoce róży mają działanie moczopędne, pobudzają apetyt oraz hamują krwawienie z naczyń krwionośnych. Dojrzałe owoce zawierają dużo witaminy C (owoce zawierają ponad sto razy więcej witaminy C niż jabłka), witaminy z gr. B, garbniki, karoten, żelazo oraz kwas jabłkowy i cytrynowy. Róża wykorzystywana jest w leczeniu chorób przeziębieniowych, zaburzeniach trawienia i chorobach wątroby. Owoce róży są cennym ziołem dla osób osłabionych, z wyniszczonym organizmem, kobiet w ciąży oraz osób starszych i narażonych na stres.
Kwitnienie:
Najczęściej od czerwca do października.
Zimowanie:
Mrozoodporne, choć większość wymaga zabezpieczenia, na wypadek zbyt niskiej temperatury, która może uszkodzić krzewy.
Uwagi:
Podatne na wiele chorób (m.in. mączniak prawdziwy, mączniak prawdziwy róż, czarna plamistość, szara pleśń, rdza róży), jak i szkodniki roślin ( m.in. przędziorek chmielowiec, mszyce, wciornastki, skoczek różany). Autor opisu – Sargon.
Mam nadzieje że pomogłam :)
POZDRAWIAM SERDECZNIE