Question

Opisz wpływ działalności człowieka na zmiany zachodzące w składzie powietrza atmosferycznego.

Answer 1

Biosfera - strefa zamieszkała przez organizmy żywe (troposfera - najniższa warstwa ziemi, litosfera - skały na ziemi, hydrosfera - wody).
Główne zanieczyszczenia powodujące degradacje środowiska stanowi przemysł, transport, rolnictwo i gospodarka komunalna. Zanieczyszczenia atmosferyczne to głównie pyły, gazy. Są one niekorzystne dla człowieka, zwierząt, roślin.
Gleby - metale ciężkie, odpady, ścieki, kwaśne deszcze. W wodzie podobnie.
Wspomnę tu o zmianach niekorzystnych dla biosfery.
Konflikt człowieka z przyrodą zaczął się stosunkowo niedawno. Do niedawna była równowaga między przyrodą a działalnością człowieka. Dopiero rozwój przemysłu, a szczególnie w XX wieku doprowadził do degradacji środowiska.
Do procesów zagrażających przyrodzie należy karczowanie lasów (zatrzymują wilgoć, produkują tlen...)
- wzrost dwutlenku węgla w powietrzu powoduje wzrost temperatury - topienie lodowców, a w konsekwencji zalanie Ziemi,
- degradacja gleb, pustynnienie obszarów zwł. Afryki, kwaśne deszcze,
- deficyt - brak wody,
- substancje trujące w powietrzu - zagrożenie lasów,
- wzrost zanieczyszczenia wód zagrażający życiu flory i fauny.
Należy pamiętać, że możliwości produkcyjne biosfery są ograniczone. Nadmierna eksploatacja zasobów przyrody powoduje szybkie wyczerpanie zasobów leśnych (Europa, lasy Ameryki Płn. i płn. Azji).
Degradacja środowiska to niszczenie środowiska naturalnego wywołane złą, bezmyślną działalnością człowieka.
Ma ona ogromny wpływ na szatę roślinną i świat zwierzęcy. Na szatę roślinną mają wpływ następujące procesy:
-karczowanie lasów (oczyszczają powietrze),
-degradacja gleby, kwaśne deszcze, metale ciężkie, odpady, ścieki,
-zatrucie wód - ścieki, odpady, kwaśne deszcze,
-zatrucie powietrza pyłami, gazami.
Jeśli niema roślin ginie częściowo życie zwierząt. Powyższe procesy nie tylko niszczą szatę roślinną, główne pożywienie zwierząt ale także przyczyniają się do ginięcia zwierząt.

 

Answer 2

Początkowo atmosfera naszej planety składała się z najlżejszych frakcji pierwotnej materii Układu Słonecznego – wodoru i helu. Jednak stosunkowo szybko (w skali geologicznej) ta pierwotna atmosfera uległa rozproszeniu na skutek gwałtownych procesów geologicznych, zderzeń z planetoidami i oddziaływania z wiatrem słonecznym. W jej miejsce pojawiły się gazy uwalniane z głębi uformowanej już skorupy ziemskiej: dwutlenek węgla, para wodna, amoniak i pewna ilość azotu. 3–4 miliardy lat temu pojawiły się na Ziemi pierwsze bakterie. Ich gwałtowny rozwój, oraz późniejszy rozwój innych organizmów, spowodował pojawienie się w atmosferze tlenu. Ilość tlenu stopniowo wzrastała na skutek zachodzącej w tych organizmach fotosyntezy, powodującej zamianę dwutlenku węgla w tlen. Zatem malała ilość CO2, natomiast wzrastała ilość O2 i azotu, który był uwalniany przez bakterie z amoniaku. Istnieją przesłanki aby sądzić, że działalność człowieka, poczynając od czasów rozwoju rolnictwa – zamiany lasów w pola uprawne i rozwoju hodowli zwierząt, spowodowała odwrócenie się tendencji i ponowny stopniowy wzrost ilości dwutlenku węgla i metanu w atmosferze. W dobie rewolucji przemysłowej i dalszego industrialnego rozwoju naszej cywilizacji, procesy te uległy gwałtownemu przyspieszeniu. Zasoby paliw kopalnych są wystarczające do osiągnięcia tego poziomu, a nawet przekroczenia po roku 2100, o ile węgiel, piaski bitumiczne bądź klatrat metanu będą powszechnie używane