Żaneta95
kasiiu Odpowiedziano: 2009-12-20 11:52:35 Podmiotem lirycznym wiersza L. Staffa ,,Odys” jest dojrzały człowiek, który pragnie podzielić się z innymi swoim doświadczeniem życiowym. Kieruje do nas przesłanie. Wiersz należy do liryki apelu. Dominują w nim metafory: a. ,,drogi proste” – życie bez problemów, łatwe, dobre dni; b. ,,manowce” – błędy, cierpienie, trudności życiowe, przeszkody; c. ,,naprzód iść” – zdobyć się na optymizm, nie poddawać się;d. ,,kamień z napisem” – płyta nagrobna, grobowiec; e. ,,Odys” – każdy z nas, gdyż życie człowieka jest podobne do wędrówki; f. ,,Itaka” – raj, powrót do Stwórcy, osiągnięcie zbawienia. Staff zastosował wiersz zbliżony do sylabicznego – występuje w wersach prawie taka sama liczba sylab. Dodatkowym składnikiem rytmu są rymy dokładne, żeńskie, występujące w co drugim wersie. Nadaje to wierszowi prawie regularną, spokojną melodię, podobną do rytmu oddechu człowieka uspokajającego się po płaczu.
Podmiot liryczny w wierszu pojawia się w pierwszej wzrotce.
Odyseusz pragnął wrócić do Itaki. Miał tam swoją żoną, rodzinę i znajmych. Zawsze mu coś stawało na drodze do celu.
Radzi, by nie niepokoił się niepowodzeniami, bo czasem jest łatwiej ( ''drogi proste''), czasem trudniej (Lecz i manowce wszędy''). Najważniejsze jest, by zmierzać do wytyczonego celu (''naprzód wciąż iść śmiało''). Nawet jeśli okaże się, że nie uda się go osiągnąć. Trzeba być wiernym swoim ideałom. Życiowe plany często się zmieniają zależnie od okoliczności (''zawsze się dochodzi / Gdzie indziej, niż się chciało'').
Wszystkich czeka ten sam koniec (''kamień z napisem : / tu leży taki i taki '').
Wszyscy ludzie są do siebie podobni, mają swoje cele, dążenia. Postać mówiąca jest taka sama (''Każdy z nas jest Odysem'').
Poeta nazywa Odysem każdego człowieka. Tułaczka tego bohatera starożytnego eposu stała się symbolem życia współczesnego człowieka, który w swoim życiu doświadcza wiele dobrego i złego (''drogi proste'', ''manowce''. )
Podmiot liryczny w wierszu pojawia się w pierwszej wzrotce.
Odyseusz pragnął wrócić do Itaki. Miał tam swoją żoną, rodzinę i znajmych. Zawsze mu coś stawało na drodze do celu.
Radzi, by nie niepokoił się niepowodzeniami, bo czasem jest łatwiej ( ''drogi proste''), czasem trudniej (Lecz i manowce wszędy''). Najważniejsze jest, by zmierzać do wytyczonego celu (''naprzód wciąż iść śmiało''). Nawet jeśli okaże się, że nie uda się go osiągnąć. Trzeba być wiernym swoim ideałom. Życiowe plany często się zmieniają zależnie od okoliczności (''zawsze się dochodzi / Gdzie indziej, niż się chciało'').
Wszystkich czeka ten sam koniec (''kamień z napisem : / tu leży taki i taki '').
Wszyscy ludzie są do siebie podobni, mają swoje cele, dążenia. Postać mówiąca jest taka sama (''Każdy z nas jest Odysem'').
Poeta nazywa Odysem każdego człowieka. Tułaczka tego bohatera starożytnego eposu stała się symbolem życia współczesnego człowieka, który w swoim życiu doświadcza wiele dobrego i złego (''drogi proste'', ''manowce''. )
Liczę na Naj.;))