W niektórych miejscach nie mają po prostu dogodnych warunków. Niekiedy przemieżają tysiace km w celu znalezienia odpowiedniego obszaru. Na przykładzie łososia można co nieco powiedzieć o wędrówkach na okres tarła.Ryby te wędrują w miejsce, w którym się urocziły, pokonując wiele km pod prąd rzeki, podczas okresu rozrodczego czyli tarła dochodzi u nich do bardzo widocznych zmian w wyglądzie zewnętrznym. Łososie potrafią pokonać wiele km bez pożywienia, często muszą przeskakiwać liczne wodospady lub pokonywać progi rzeczne. Ryby te gdy wreszcie dotrą w miejsce docelowe to składają ikre i ta które są wardziej wycięczone to niestety giną a osobniki silniejsze przeżywają.Drugim gatunkiem wędrownym godnym uwagi jest węgorz ,który żyje w wodach słodkich lecz ikrę składają w wodach słonych,więc wędruja wiele kilometrów aby dotrzeć do słonych wód,bez jedzenia i mocno zmęczone docierają i składają ikre i umierają.I tak całe życie w tą i z powrotem.Zagrożeniem dla wędrówki ryb jest zanieczyszczenie wód i budowa na rzekach tam wodnych i elektrowni. Aby ułatwić rybom wędrówki buduje się specjalne przepławki składające się z wielu niskich stopni, które ryby z łatwością mogą pokonać w czasie swojej męczącej i wyczerpującej wędrówki.
Wędrówki ryb w okresie tarła są jedną z najważniejszych czynności w ich życiu. Młode osobniki ryb opuszczają swoje tarliska i unoszą się z prądem wody ,podążając na żerowiska, by po pewnym czasie stały sie dorosłe i uzupełniły dorosłą cześć swojego stada.Gdy uzyskają dojrzałość płciową, ryby rozpoczynają wędrówkę tarłową pod prąd, do swoich miejsc rozrodu. Niektóre z ryb gdy odbędą tarło, wykorzystują prądy wody i powracają na żerowiska. Widać tutaj jak istotny jest kierunek prądu wody w wędrówkch tarłowych.U większości ryb wędrówki tarłowe wiążą się z wejściem w określone stadium dojrzałości płciowej i z aktywnością ich układu wydzielania wewnętrznego. Taki stan fizjologiczny wywołuje u ryb reakcję na impulsy ze środowiska zewnętrznego, które stanowią sygnał do rozpoczęcia wędrówki.
Jedną z ry b wedrujących na tarło jest śledź atlantycki z Morza Północnego.
Rozmnaża się on jesienią, w 3 grupach tarłowych
-Grupa szkocka której tarliska której rozród przypada na sierpień i wrzesień,
-Grupa ławicy Dogger której rozród przypada na wrzesień i październik,
-Grupa Downs, która płynie na tarło do Cieśniny Kaletańskiej i do kanału La Manche, w okresie pomiędzy listopadem a styczniem.
w wymienionych obszarach tarłowych ryby te składają ikrę na dnie morskim,w piasku lub żwirze. Po wylęgu z ikry narybku, udaje się on z prądem na wschód Morza Północnego, do miejsc żerowania. Gdy śledzie osiągną 1 rok życia, gromadzą się masowo w płytkich miejscach żerowania gdzie przebywają 1,5 roku. Wtedy to stają się celem połowów. Następnie udają się na wędrówkę, aby dopłynąć do dorosłej części populacji. Niektóre wyrusząją jesienią na północ do wybrzezy Norwegii, albo dołącząją się do stada dorosłych już śledzi na Morzu Północnym.
Nie wiadomo jak przebiega trasa wędrówek osobników dorosłych,których wędrówki są krótkie iprzebiegają w tym samym kierunku,co prąd wody, płynący wokół Morza Północnego.
Inną ciekawą rybą jeśli chodzi o wędrówki tarłowe jest łosoś .Dojrzałe osobniki łososia żyją w morzu, ale ich ikra rozwija się w wodzie słodkiej i zimnej potoków górskich. Gdy nadejdzie czas tarła , dziesiątki łososi wyruszają w daleką podróż ,z morza w górę biegu rzek Europy, Azji oraz Ameryki Południowej. Przeskakują one trudne przeszkody, np. wodospady, aby odbyć tarło na piaszczystym dnie potoków górskich. Tam wylęga się narybek, który przez 2-3 lata wolno rośnie i żywi się larwami owadów.Młode łososie wyruszają w dół potoku i rzeki, aby stać się dużymi, mającymi wiele kilogramów osobnikami. Potem znowu płyną w górę rzeki. Niektóre łososie odbywają taką wędrówkę tylko1 raz w życiu ,po czym giną, a inne wracają do morza, aby dobrze odżywić się i mieć siły na kolejne tarło.
Węgorze europejskie występuje w wodach śródlądowych w Europy, a ich tarliska znajdują się na Morzu Sargassowym.Po odbytym tarle dorosłe osobniki już nie wracają. Z ikry wylęgają się małe,listkowate larwy, które potem jako już młode ryby udają się w długą trasę powrotną do rzek Europy, gdzie żyją kilka lat i jako dorosłe już węgorze znowu rozpoczną wędrówkę na Morze Sargassowe, gdzie odbędą tarło i zginą.
W niektórych miejscach nie mają po prostu dogodnych warunków. Niekiedy przemieżają tysiace km w celu znalezienia odpowiedniego obszaru. Na przykładzie łososia można co nieco powiedzieć o wędrówkach na okres tarła.Ryby te wędrują w miejsce, w którym się urocziły, pokonując wiele km pod prąd rzeki, podczas okresu rozrodczego czyli tarła dochodzi u nich do bardzo widocznych zmian w wyglądzie zewnętrznym. Łososie potrafią pokonać wiele km bez pożywienia, często muszą przeskakiwać liczne wodospady lub pokonywać progi rzeczne. Ryby te gdy wreszcie dotrą w miejsce docelowe to składają ikre i ta które są wardziej wycięczone to niestety giną a osobniki silniejsze przeżywają.Drugim gatunkiem wędrownym godnym uwagi jest węgorz ,który żyje w wodach słodkich lecz ikrę składają w wodach słonych,więc wędruja wiele kilometrów aby dotrzeć do słonych wód,bez jedzenia i mocno zmęczone docierają i składają ikre i umierają.I tak całe życie w tą i z powrotem.Zagrożeniem dla wędrówki ryb jest zanieczyszczenie wód i budowa na rzekach tam wodnych i elektrowni. Aby ułatwić rybom wędrówki buduje się specjalne przepławki składające się z wielu niskich stopni, które ryby z łatwością mogą pokonać w czasie swojej męczącej i wyczerpującej wędrówki.
Wędrówki ryb w okresie tarła są jedną z najważniejszych czynności w ich życiu. Młode osobniki ryb opuszczają swoje tarliska i unoszą się z prądem wody ,podążając na żerowiska, by po pewnym czasie stały sie dorosłe i uzupełniły dorosłą cześć swojego stada.Gdy uzyskają dojrzałość płciową, ryby rozpoczynają wędrówkę tarłową pod prąd, do swoich miejsc rozrodu. Niektóre z ryb gdy odbędą tarło, wykorzystują prądy wody i powracają na żerowiska. Widać tutaj jak istotny jest kierunek prądu wody w wędrówkch tarłowych.U większości ryb wędrówki tarłowe wiążą się z wejściem w określone stadium dojrzałości płciowej i z aktywnością ich układu wydzielania wewnętrznego. Taki stan fizjologiczny wywołuje u ryb reakcję na impulsy ze środowiska zewnętrznego, które stanowią sygnał do rozpoczęcia wędrówki.
Jedną z ry b wedrujących na tarło jest śledź atlantycki z Morza Północnego.
Rozmnaża się on jesienią, w 3 grupach tarłowych
-Grupa szkocka której tarliska której rozród przypada na sierpień i wrzesień,
-Grupa ławicy Dogger której rozród przypada na wrzesień i październik,
-Grupa Downs, która płynie na tarło do Cieśniny Kaletańskiej i do kanału La Manche, w okresie pomiędzy listopadem a styczniem.
w wymienionych obszarach tarłowych ryby te składają ikrę na dnie morskim,w piasku lub żwirze. Po wylęgu z ikry narybku, udaje się on z prądem na wschód Morza Północnego, do miejsc żerowania. Gdy śledzie osiągną 1 rok życia, gromadzą się masowo w płytkich miejscach żerowania gdzie przebywają 1,5 roku. Wtedy to stają się celem połowów. Następnie udają się na wędrówkę, aby dopłynąć do dorosłej części populacji. Niektóre wyrusząją jesienią na północ do wybrzezy Norwegii, albo dołącząją się do stada dorosłych już śledzi na Morzu Północnym.
Nie wiadomo jak przebiega trasa wędrówek osobników dorosłych,których wędrówki są krótkie iprzebiegają w tym samym kierunku,co prąd wody, płynący wokół Morza Północnego.
Inną ciekawą rybą jeśli chodzi o wędrówki tarłowe jest łosoś .Dojrzałe osobniki łososia żyją w morzu, ale ich ikra rozwija się w wodzie słodkiej i zimnej potoków górskich. Gdy nadejdzie czas tarła , dziesiątki łososi wyruszają w daleką podróż ,z morza w górę biegu rzek Europy, Azji oraz Ameryki Południowej. Przeskakują one trudne przeszkody, np. wodospady, aby odbyć tarło na piaszczystym dnie potoków górskich. Tam wylęga się narybek, który przez 2-3 lata wolno rośnie i żywi się larwami owadów.Młode łososie wyruszają w dół potoku i rzeki, aby stać się dużymi, mającymi wiele kilogramów osobnikami. Potem znowu płyną w górę rzeki. Niektóre łososie odbywają taką wędrówkę tylko1 raz w życiu ,po czym giną, a inne wracają do morza, aby dobrze odżywić się i mieć siły na kolejne tarło.
Węgorze europejskie występuje w wodach śródlądowych w Europy, a ich tarliska znajdują się na Morzu Sargassowym.Po odbytym tarle dorosłe osobniki już nie wracają. Z ikry wylęgają się małe,listkowate larwy, które potem jako już młode ryby udają się w długą trasę powrotną do rzek Europy, gdzie żyją kilka lat i jako dorosłe już węgorze znowu rozpoczną wędrówkę na Morze Sargassowe, gdzie odbędą tarło i zginą.