Adam Cisowski, uczeń Profesora Gąsowskiego był jak najbardziej jego ulubieńcem. Profesor pozwolił sobie Go nazwać "Szatanem". Nauczyciel wykazał podziw w stronę ucznia,gdy dowiedział się,iż ten odkrył nauczycielski system pytania. Pan Gąsowski podczas każdej lekcji przypatrywał się Adasiowi. Ich przyjaźń polegała na wzajemnym rozumieniu się. Profesor Gąsowski potrafił dogadać się z Adamem kiedy było to konieczne lub mniej konieczne. Z czasem zaczął mu przypisywać same pozytywne cechy. Przyjaźń nauczyciela z uczniem była bardzo silna. Mimo dzielących lat ,ani nauczyciel ani uczeń nie zwracał na to uwagi. Wiek nie był najważniejszy. Dla profesora było ważne to,że może On razem z Adamem rozwiązywać różne zagadki. Dla Adama natomiast ważne było,aby przekazać nauczycielowi całą swoją wiedzę na temat rozwiązywania zagadek. Na podstawie tej przyjaźni można zauważyć,że wiek nie jest istotny oraz ,że starsi ludzie też mogą się nauczyć wielu rzeczy od młodych ludzi.
Adam Cisowski, uczeń Profesora Gąsowskiego był jak najbardziej jego ulubieńcem. Profesor pozwolił sobie Go nazwać "Szatanem". Nauczyciel wykazał podziw w stronę ucznia,gdy dowiedział się,iż ten odkrył nauczycielski system pytania. Pan Gąsowski podczas każdej lekcji przypatrywał się Adasiowi. Ich przyjaźń polegała na wzajemnym rozumieniu się. Profesor Gąsowski potrafił dogadać się z Adamem kiedy było to konieczne lub mniej konieczne. Z czasem zaczął mu przypisywać same pozytywne cechy. Przyjaźń nauczyciela z uczniem była bardzo silna. Mimo dzielących lat ,ani nauczyciel ani uczeń nie zwracał na to uwagi. Wiek nie był najważniejszy. Dla profesora było ważne to,że może On razem z Adamem rozwiązywać różne zagadki. Dla Adama natomiast ważne było,aby przekazać nauczycielowi całą swoją wiedzę na temat rozwiązywania zagadek. Na podstawie tej przyjaźni można zauważyć,że wiek nie jest istotny oraz ,że starsi ludzie też mogą się nauczyć wielu rzeczy od młodych ludzi.