Opisz twórczośc Michała Anioła jako artysty renesansowego
kaka1789
Michał Anioł – po włosku Michelangelo – urodził się 6 marca 1475 roku w Caprese, małym miasteczku niedaleko Florencji. Był synem Lodovica Buonarrotti i Francesci Miniato del Sera, miał starszego brata Leonarda. Jako niemowlę jeszcze został oddany pod opiekę żonie kamieniarza, gdyż jego matka, osoba bardzo młoda i niedoświadczona, nie dawała sobie rady z wychowywaniem dwójki małych dzieci. Dużą więc część swojego dzieciństwa spędził z daleka od domu i rodziny.
Michał Anioł już od wczesnych lat młodzieńczych pragnął zostać artysta. Jego ojciec nie chciał się jednak zgodzić. Gdy chłopiec miał 13 lat udało mu się wreszcie przekonać ojca i przyłączył się do pracowni malarskiej braci Ghirlandio, gdzie miał spędzić 3 lata. Po dwóch jednak zerwał umowę – pracownia znudziła go, nauczył się już bowiem wszystkiego, czego mógł, znacznie przewyższył swych mistrzów w sztuce malarskiej. Zapragnął studiować rzeźbę. Ogród księcia Florencji, Wawrzyńca Wspaniałego, był do tego najlepszym miejscem. Książę był pierwszym mecenasem Michała Anioła, a także jego wielkim przyjacielem. Wkrótce stało się jasne, że Michał Anioł ma ogromny talent rzeźbiarski, , wzbudzający zazdrość wśród innych artystów.
Po śmierci Wawrzyńca Wspaniałego w 1492 r., Michał Anioł zaczął pracować w szpitalu klasztornym św. Ducha we Florencji. Zajmował się tam zmarłymi, pomagał we wszystkich pracach wykonywanych w prosektorium. Poznał pracę mechanizmu ciała ludzkiego, mięśni, narządów wewnętrznych, szkieletu. Wiedza ta widoczna jest w każdym szczególe powstałych potem prac. W 1497 r. Michał Anioł wyjechał do Rzymu, gdzie miał pracować dla Kościoła, który był bogaty i mógł pozwolić sobie na drogi marmur, w którym rzeźbił artysta. Pierwsze zamówienie pochodziło od kardynała Jean’a Bilheres de Lagrualas. Michał Anioł wyrzeżbił dla niego pomnik nagrobny – Pietę , czyli św.Marię trzymającą na kolanach zdjętego z krzyża Chrystusa.
W 1501 roku Michał Anioł wrócił do Florencji, gdzie na zamówienie władz miasta wyrzeźbił Dawida – mierzący 4 metry marmurowy posąg bohatera biblijnego. W 1505 papież Juliusz II wezwał go do Rzymu, aby artysta wybudował mu grobowiec z 40 posągami. Juliusz II zmienił jednak plany, już po przyjeździe artysty do Watykanu, co bardzo rozgniewało Michała Anioła. Papież polecił artyście przemalowanie sklepienia Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie. Michał Anioł początkowo się opierał i protestował, ale w końcu nie mógł odmówić. Namalowanie fresków zajęło mu 4 lata. Była to wyczerpująca praca na wysokości 20 m nad ziemią. Freski przedstawiają historię stworzenia świata według Biblii. W 1536 r. Michał Anioł otrzymał zlecenie namalowania sceny Sądu Ostatecznego na ścianie ołtarzowej Kaplicy Sykstyńskiej. Malowidło jest ciemne i ponure, w przeciwieństwie do radosnego i kolorowego sklepienia. W 1555 artysta rozpoczął prace nad nigdy niedokończoną Pietą Rondadini , a w 1561 roku zaprojektował kopułę kościoła św. Piotra w Watykanie.
Michał Anioł zmarł w roku 1564, 18 lutego, w wieku 89 lat. Uznawany jest za jednego z największych artystów wszechczasów. Jego dzieła mówią nam jak ponad 400 lat temu żyli ludzie, widzimy w nich świat osobistych radości i smutków autora.
DamianoOo13101995
Michał Anioł gdy opuścił plac medyceuszów i wrócił do rodzinnego domu.Robił posąg Herkulesa.Studiował także amatomię. Wykonywał potajemnie sekcje zwłok w klastorze Santo Spirito.Zrobił dla kościoła drewniany krucyfiks - polichromową rzeźbę z drewna
Michał Anioł już od wczesnych lat młodzieńczych pragnął zostać artysta. Jego ojciec nie chciał się jednak zgodzić. Gdy chłopiec miał 13 lat udało mu się wreszcie przekonać ojca i przyłączył się do pracowni malarskiej braci Ghirlandio, gdzie miał spędzić 3 lata. Po dwóch jednak zerwał umowę – pracownia znudziła go, nauczył się już bowiem wszystkiego, czego mógł, znacznie przewyższył swych mistrzów w sztuce malarskiej. Zapragnął studiować rzeźbę. Ogród księcia Florencji, Wawrzyńca Wspaniałego, był do tego najlepszym miejscem. Książę był pierwszym mecenasem Michała Anioła, a także jego wielkim przyjacielem. Wkrótce stało się jasne, że Michał Anioł ma ogromny talent rzeźbiarski, , wzbudzający zazdrość wśród innych artystów.
Po śmierci Wawrzyńca Wspaniałego w 1492 r., Michał Anioł zaczął pracować w szpitalu klasztornym św. Ducha we Florencji. Zajmował się tam zmarłymi, pomagał we wszystkich pracach wykonywanych w prosektorium. Poznał pracę mechanizmu ciała ludzkiego, mięśni, narządów wewnętrznych, szkieletu. Wiedza ta widoczna jest w każdym szczególe powstałych potem prac.
W 1497 r. Michał Anioł wyjechał do Rzymu, gdzie miał pracować dla Kościoła, który był bogaty i mógł pozwolić sobie na drogi marmur, w którym rzeźbił artysta. Pierwsze zamówienie pochodziło od kardynała Jean’a Bilheres de Lagrualas. Michał Anioł wyrzeżbił dla niego pomnik nagrobny – Pietę , czyli św.Marię trzymającą na kolanach zdjętego z krzyża Chrystusa.
W 1501 roku Michał Anioł wrócił do Florencji, gdzie na zamówienie władz miasta wyrzeźbił Dawida – mierzący 4 metry marmurowy posąg bohatera biblijnego. W 1505 papież Juliusz II wezwał go do Rzymu, aby artysta wybudował mu grobowiec z 40 posągami. Juliusz II zmienił jednak plany, już po przyjeździe artysty do Watykanu, co bardzo rozgniewało Michała Anioła. Papież polecił artyście przemalowanie sklepienia Kaplicy Sykstyńskiej w Watykanie. Michał Anioł początkowo się opierał i protestował, ale w końcu nie mógł odmówić. Namalowanie fresków zajęło mu 4 lata. Była to wyczerpująca praca na wysokości 20 m nad ziemią. Freski przedstawiają historię stworzenia świata według Biblii.
W 1536 r. Michał Anioł otrzymał zlecenie namalowania sceny Sądu Ostatecznego na ścianie ołtarzowej Kaplicy Sykstyńskiej. Malowidło jest ciemne i ponure, w przeciwieństwie do radosnego i kolorowego sklepienia. W 1555 artysta rozpoczął prace nad nigdy niedokończoną Pietą Rondadini , a w 1561 roku zaprojektował kopułę kościoła św. Piotra w Watykanie.
Michał Anioł zmarł w roku 1564, 18 lutego, w wieku 89 lat. Uznawany jest za jednego z największych artystów wszechczasów. Jego dzieła mówią nam jak ponad 400 lat temu żyli ludzie, widzimy w nich świat osobistych radości i smutków autora.
Twórczośc i życie :)