Kultura elitarna, inaczej wysoka jest określana mianem najcenniejszej kultury symbolicznej społeczeństwa. Tworzy ją wąskie grono, które posiada kompetencje w danej dziedzinie. Jej odbiór również nie jest łatwy, należy bowiem posiadać odpowiednią wiedzę, aby tę kulturę zrozumieć. Do kultury wysokiej należą: balet, teatr, opera, muzyka poważna czy literatura. Kultura elitarna stanowi podstawę tradycji danego społeczeństwa.
Kultura ludowa, inaczej tradycyjna; tak określa się kulturę tworzoną przez niższe warstwy społeczne, np. chłopów, kultura ludowa rozwijała się od średniowiecza do połowy XX wieku, rozkwitała w XIX wieku, kiedy zniesiono pańszczyznę. Kulturę ludową charakteryzują: tradycjonalizm, religijność typowa dla ludności wiejskiej, izolacjonizm społeczny i przestrzenny („swoje” lepsze niż obce). W Polsce po zakończeniu II wojny uznano kulturę ludową za ważny nurt kultury narodowej, która stanowi o pięknie i różnorodności jej dorobku.
Kultura masowa, inaczej zwana popularną, popkulturą – powszechnie dostępny typ kultury, lubiany przez masowego odbiorcę, przeznaczony dla masowego odbiorcy. Nie wymaga od niego specjalnego przygotowania, oczytania czy wiedzy. Obecnie kultura popularna jest bardzo zróżnicowana i trudno wyznaczyć jej granice. Przykłady: filmy, seriale, muzyka pop.
Subkultura inaczej kultura alternatywna – tak określa się wyodrębnioną według danego kryterium grupę społeczną i wytwarzaną przez nią kulturę. Subkultury tworzą najczęściej grupy zawodowe, wiekowe, hobbystyczne (np. emo, skate, skinhead, punk).
Kultura elitarna, inaczej wysoka jest określana mianem najcenniejszej kultury symbolicznej społeczeństwa. Tworzy ją wąskie grono, które posiada kompetencje w danej dziedzinie. Jej odbiór również nie jest łatwy, należy bowiem posiadać odpowiednią wiedzę, aby tę kulturę zrozumieć. Do kultury wysokiej należą: balet, teatr, opera, muzyka poważna czy literatura. Kultura elitarna stanowi podstawę tradycji danego społeczeństwa.
Kultura ludowa, inaczej tradycyjna; tak określa się kulturę tworzoną przez niższe warstwy społeczne, np. chłopów, kultura ludowa rozwijała się od średniowiecza do połowy XX wieku, rozkwitała w XIX wieku, kiedy zniesiono pańszczyznę. Kulturę ludową charakteryzują: tradycjonalizm, religijność typowa dla ludności wiejskiej, izolacjonizm społeczny i przestrzenny („swoje” lepsze niż obce). W Polsce po zakończeniu II wojny uznano kulturę ludową za ważny nurt kultury narodowej, która stanowi o pięknie i różnorodności jej dorobku.
Kultura masowa, inaczej zwana popularną, popkulturą – powszechnie dostępny typ kultury, lubiany przez masowego odbiorcę, przeznaczony dla masowego odbiorcy. Nie wymaga od niego specjalnego przygotowania, oczytania czy wiedzy. Obecnie kultura popularna jest bardzo zróżnicowana i trudno wyznaczyć jej granice. Przykłady: filmy, seriale, muzyka pop.
Subkultura inaczej kultura alternatywna – tak określa się wyodrębnioną według danego kryterium grupę społeczną i wytwarzaną przez nią kulturę. Subkultury tworzą najczęściej grupy zawodowe, wiekowe, hobbystyczne (np. emo, skate, skinhead, punk).