Stary Jiszuw odnosi się do wszystkich Żydów żyjących w Palestynie przed aliją rozpoczętą w 1882 roku przez ruch syjonistyczny. Ludzie Starego Jiszuwu byli ortodoksyjnymi Żydami żyjącymi najczęściej w Jerozolimie, Safedzie, Tyberiadzie i Hebronie. Niewielkie społeczności były w Jafie, Hajfie, Peki’in, Akka i Nablusie. Większość z nich koncentrowała się na studiowaniu Tory. Utrzymywali się dzięki pomocy finansowej Żydów z diaspory.
Nowy Jiszuw odnosi się do wszystkich Żydów, którzy zamieszkali poza murami Jerozolimy począwszy od 1860 roku. Byli to wszyscy ci, którzy przyjechali do Palestyny w kolejnych falach aliji. Rozpoczęte przez nich osadnictwo doprowadziło do powstania państwa Izrael.
Czasami wyróżnia się Stary Jiszuw i Nowy Jiszuw.
Stary Jiszuw odnosi się do wszystkich Żydów żyjących w Palestynie przed aliją rozpoczętą w 1882 roku przez ruch syjonistyczny. Ludzie Starego Jiszuwu byli ortodoksyjnymi Żydami żyjącymi najczęściej w Jerozolimie, Safedzie, Tyberiadzie i Hebronie. Niewielkie społeczności były w Jafie, Hajfie, Peki’in, Akka i Nablusie. Większość z nich koncentrowała się na studiowaniu Tory. Utrzymywali się dzięki pomocy finansowej Żydów z diaspory.
Nowy Jiszuw odnosi się do wszystkich Żydów, którzy zamieszkali poza murami Jerozolimy począwszy od 1860 roku. Byli to wszyscy ci, którzy przyjechali do Palestyny w kolejnych falach aliji. Rozpoczęte przez nich osadnictwo doprowadziło do powstania państwa Izrael.