Sylwuńka
Teatr Wielki w Warszawie, scena operowo-baletowa przy placu Teatralnym. Jej historia związana jest z Teatrem Narodowym, który po przeniesieniu do nowego budynku na placu Marywilskim (obecnie plac Teatralny) przyjął nazwę Teatr Wielki, inaugurując 1833 swą działalność inscenizacją Cyrulika sewilskiego G. Rossiniego. 1858 wystawiono tu m.in. pierwszą polską operę narodową – Halkę S. Moniuszki. Gmach Teatru Wielkiego został zniszczony w czasie II wojny światowej i od 1945 stopniowo oddawany był do użytku. Duża scena operowo-baletowa zainaugurowała swą działalność dopiero w 1965 premierą Strasznego dworu S. Moniuszki. W tymże roku w Salach Redutowych otwarto Muzeum Teatralne, w prawym skrzydle budynku od 1949 działał Teatr Narodowy. W 1994 teatr przyjął nazwę Teatr Wielki – Opera Narodowa. W 1996 Teatr Wielki połączono z Teatrem Narodowym pod wspólną nazwą Teatr Narodowy. Rozwój tej sceny związany jest z działalnością m.in.: J. Elsnera, K. Kurpińskiego, E. Młynarskiego. Występowali tu wybitni artyści, m.in.: E. Bandrowska-Turska, A. Sari, A. Didur, J. Kiepura, bracia E. i J. Reszke. Wysoką rangę nadali teatrowi m.in. dyrygenci: B. Wodiczko, J. Krenz, A. Wicherek, R. Satanowski.
Opera – sceniczne dzieło muzyczne wokalno-instrumentalne, w którym muzyka współdziała z akcją dramatyczną . Istotą tego gatunku muzycznego jest synteza sztuk, czyli połączenie słowa, muzyki, plastyki, ruchu, gestu oraz gry aktorskiej. Podobnie jak i balet, wywodzi się z włoskich, renesansowych maskarad karnawałowych, które przerodziły się w widowiska dramatyczne. Opera składa się najczęściej z 4 aktów, które podzielone są na sceny.
3 votes Thanks 6
mieczysaw
bardzo dobre dużo pracy włożonej chociaż to mnie nie potrzebne (ta odpowiedz) to jest mega należy się naj naprawdę!!!!!
honoratka
Teatr Wielki-Na scenie Teatru odbywają się również imprezy komercyjne, takie jak gale z okazji uroczystości narodowych i koncerty znanych osobistości ze świata muzyki poważnej.Obecnie Opera Narodowa to jeden z ważniejszych punktów na kulturalnej mapie stolicy i Polskii,jeden z wielkich teatrow i najstarszych znajduje sie Warszawie,
Opera-sceniczne dzieło muzyczne
Opera złożona jest z:
* partii wokalnych o solowych (recytatywy, arie) o zespołowych (ansamble) o chóralnych * partii orkiestrowych o uwertura o intermezzo * wstawek baletowych * czasami również z partii mówionych
Gmach Teatru Wielkiego został zniszczony w czasie II wojny światowej i od 1945 stopniowo oddawany był do użytku. Duża scena operowo-baletowa zainaugurowała swą działalność dopiero w 1965 premierą Strasznego dworu S. Moniuszki. W tymże roku w Salach Redutowych otwarto Muzeum Teatralne, w prawym skrzydle budynku od 1949 działał Teatr Narodowy. W 1994 teatr przyjął nazwę Teatr Wielki – Opera Narodowa. W 1996 Teatr Wielki połączono z Teatrem Narodowym pod wspólną nazwą Teatr Narodowy.
Rozwój tej sceny związany jest z działalnością m.in.: J. Elsnera, K. Kurpińskiego, E. Młynarskiego. Występowali tu wybitni artyści, m.in.: E. Bandrowska-Turska, A. Sari, A. Didur, J. Kiepura, bracia E. i J. Reszke. Wysoką rangę nadali teatrowi m.in. dyrygenci: B. Wodiczko, J. Krenz, A. Wicherek, R. Satanowski.
Opera – sceniczne dzieło muzyczne wokalno-instrumentalne, w którym muzyka współdziała z akcją dramatyczną . Istotą tego gatunku muzycznego jest synteza sztuk, czyli połączenie słowa, muzyki, plastyki, ruchu, gestu oraz gry aktorskiej. Podobnie jak i balet, wywodzi się z włoskich, renesansowych maskarad karnawałowych, które przerodziły się w widowiska dramatyczne. Opera składa się najczęściej z 4 aktów, które podzielone są na sceny.
Opera-sceniczne dzieło muzyczne
Opera złożona jest z:
* partii wokalnych
o solowych (recytatywy, arie)
o zespołowych (ansamble)
o chóralnych
* partii orkiestrowych
o uwertura
o intermezzo
* wstawek baletowych
* czasami również z partii mówionych