Mężczyzna, dosyć biedny, poczęstuje drugiego, całkowicie ubogiego kanapką. W ten sposób daje mu od siebie dobro. Takie dobro może nasycić bardziej niż dobro materialne, bo jest dawane dla człowieka z serca. Takie dobro jest cenniejsze od innych dóbr, dlatego trudno o nim zapomnieć. Ono istnieje w człowieku jako pamięć o kimś, kto był z nami, a nie przeciwko nam.
Mężczyzna, dosyć biedny, poczęstuje drugiego, całkowicie ubogiego kanapką. W ten sposób daje mu od siebie dobro. Takie dobro może nasycić bardziej niż dobro materialne, bo jest dawane dla człowieka z serca. Takie dobro jest cenniejsze od innych dóbr, dlatego trudno o nim zapomnieć. Ono istnieje w człowieku jako pamięć o kimś, kto był z nami, a nie przeciwko nam.
:)