Korea znajdowała się pod okupacją japońską od 1910 r. Władze Cesarstwa Japonii starały się unikać służby Koreańczyków w swoich siłach zbrojnych, co dotyczyło także początkowego okresu walk z Amerykanami w czasie II wojny światowej. Jednakże coraz większe zaangażowanie militarne skłoniło do rekrutowania Koreańczyków do różnych pomocniczych wojskowych zadań, jak też używania ich przy różnych pracach budowlanych oraz jako strażników w obozach dla jeńców wojennych. Po rozpoczęciu przez wojska amerykańskie zdobywania kolejnych wysp na Pacyfiku Japończycy zaczęli wcielać mieszkańców Korei do regularnych jednostek wojskowych, ale bez tworzenia spośród nich odrębnych oddziałów. Mieli oni odrębne mundury i stopnie. Byli z reguły surowo traktowani przez japońskich oficerów. Trzymano ich głównie na tyłach, chociaż brali niekiedy udział w walkach np. z chińską partyzantką. W wyniku coraz bardziej pogarszającej się sytuacji militarnej władze japońskie w 1945 r. wyraziły ostatecznie zgodę na rekrutację ochotników koreańskich do oddziałów pierwszoliniowych.
Z Japończykami ściśle kolaborowała większość elity koreańskiej i duża część społeczeństwa. Koreańczycy w latach 30. przestali wierzyć w sens oporu przeciw okupacyjnej władzy japońskiej, tym bardziej, że ich potencjalni sojusznicy, tj. ZSRR i Chiny, były izolowane w polityce międzynarodowej. Uważali oni, że kolaboracja jest jedyną drogą do przeżycia. Skłaniała ich do tego także dosyć łagodna forma okupacji, poza okresem II wojny światowej.
Niektórzy Koreańczycy doszli do wysokiej pozycji w japońskich siłach zbrojnych, np.:
Hong Sa-ik – generał pułkownik (najwyższy rangą Koreańczyk w armii japońskiej), Kim Jong-ryol – generał brygadier lotnictwa, Lee Keum-woo – pułkownik wojsk lądowych, Kim Seok-won – generał major.
Ponadto w służbie japońskiej znajdowali się członkowie koreańskiej rodziny książęcej, jak książęta Euimin (Yi Eun), czy Gyn Rhee (Rhee Jin).
Oblicza się, że w służbie japońskiej służyło ogółem blisko ćwierć miliona Koreańczyków, w tym ok. 130-150 tys. w jednostkach wojskowych.
Korea znajdowała się pod okupacją japońską od 1910 r. Władze Cesarstwa Japonii starały się unikać służby Koreańczyków w swoich siłach zbrojnych, co dotyczyło także początkowego okresu walk z Amerykanami w czasie II wojny światowej. Jednakże coraz większe zaangażowanie militarne skłoniło do rekrutowania Koreańczyków do różnych pomocniczych wojskowych zadań, jak też używania ich przy różnych pracach budowlanych oraz jako strażników w obozach dla jeńców wojennych. Po rozpoczęciu przez wojska amerykańskie zdobywania kolejnych wysp na Pacyfiku Japończycy zaczęli wcielać mieszkańców Korei do regularnych jednostek wojskowych, ale bez tworzenia spośród nich odrębnych oddziałów. Mieli oni odrębne mundury i stopnie. Byli z reguły surowo traktowani przez japońskich oficerów. Trzymano ich głównie na tyłach, chociaż brali niekiedy udział w walkach np. z chińską partyzantką. W wyniku coraz bardziej pogarszającej się sytuacji militarnej władze japońskie w 1945 r. wyraziły ostatecznie zgodę na rekrutację ochotników koreańskich do oddziałów pierwszoliniowych.
Z Japończykami ściśle kolaborowała większość elity koreańskiej i duża część społeczeństwa. Koreańczycy w latach 30. przestali wierzyć w sens oporu przeciw okupacyjnej władzy japońskiej, tym bardziej, że ich potencjalni sojusznicy, tj. ZSRR i Chiny, były izolowane w polityce międzynarodowej. Uważali oni, że kolaboracja jest jedyną drogą do przeżycia. Skłaniała ich do tego także dosyć łagodna forma okupacji, poza okresem II wojny światowej.
Niektórzy Koreańczycy doszli do wysokiej pozycji w japońskich siłach zbrojnych, np.:
Hong Sa-ik – generał pułkownik (najwyższy rangą Koreańczyk w armii japońskiej), Kim Jong-ryol – generał brygadier lotnictwa, Lee Keum-woo – pułkownik wojsk lądowych, Kim Seok-won – generał major.Ponadto w służbie japońskiej znajdowali się członkowie koreańskiej rodziny książęcej, jak książęta Euimin (Yi Eun), czy Gyn Rhee (Rhee Jin).
Oblicza się, że w służbie japońskiej służyło ogółem blisko ćwierć miliona Koreańczyków, w tym ok. 130-150 tys. w jednostkach wojskowych.