paulla13121997
Kolebką cywilizacji chińskiej były rzeki Huang-ho i Jangcy. Osadnictwo pojawiło się nad tymi rzekami w V tyś. p.n.e. Hauang- ho i Jangcy powodowały, w okresie obfitych opadów, niszczycielskie powodzie. By zapobiedz tego typu klęskom a także by osuszyć zalane doliny konieczny był system irygacyjny. Analogicznie jak w Egipcie faraonów, potrzeba nieustannej konserwacji kanałów irygacyjnych wymagała ogromnych nakładów pracy i sprawnej organizacji. Ta potrzeba była katalizatorem, który przyspieszył powstanie organizmów państwowych. Najstarsza cywilizacja na terenie Chin powstała na lessowych terenach leżących nad rzeką żółtą. Przodkowie Chińczyków stopniowo, poprzez pokojowe osadnictwo i podbój, zajmowali coraz rozleglejsze terytorium. W starożytnych Chinach występowała niespotykana w świecie starożytnym gęstość zaludnienia. Rolnictwo w Chinach cechowało się małym wykorzystaniem jako siły pociągowej. Brak bydła rogatego powodował również trudności niedostatek nawozu, chińscy chłopi musieli używać wszelkich odpadów i ludzkich ekskrementów jako substytutu. Rolnicy uprawiali głownie ryż, zboża i jarzyny. Rzemiosło Brąz wytapiano w Chinach już w II tyś. p.n.e. Żelazo pojawiło się dopiero w VI-V w. p.n.e.( później niż na Bliskim Wschodzie) lecz to Chińczycy jako pierwsi opanowali umiejętność jego wytopu( na początku naszej ery). W Europie tę umijętność opanowano dopiero w XV w. Chińscy rzemieślnicy opanowali technikę wyrobu porcelany w VI w. Spreparowaną glinkę, zwaną kaolinem wypalano w temperaturze 1300-1400 stopni. W całym świecie starożytnym Chiny słynęły z produkcji jedwabiu. Tkanina zrobiona z przędzy uzyskanej z kokonu jedwabnika była, obok porcelany, najbardziej cenionym chińskim towarem. Jedwab wywożono do Indii, Azji Centralnej, świata śródziemnomorskiego. Kupcy podróżowali jedwabnym szlakiem przez krainy, które zamieszkiwały dzikie ludy koczownicze. Jedwabny szlak funkcjonował niezmieniony przez stulecia. Władza i system społeczny W II w. p.n.e. w dolinie Huang- ho powstało państwo, którym rządziła dynastia Szang. Państwo to przez wieki powiększyło się o tereny Mandżurii, doliny Jangcy i Mongolii. Pierwszy Cesarz Szy Huang- Ti podczas swego panowania( 221-210 r. p.n.e.) zjednoczył wszystkie ziemie Chin i stworzył scentralizowaną monarchię. Proces ujednolicania objął wprowadzenie w całym państwie jednolitego pisma oraz systemu miar i wag. By chronić swe państwo przed ludami z stepów cesarz nakazał budowę Wielkiego Muru. Cesarz ,nazywany Synem Niebios, sprawował despotyczną władzę, był najwyższym dowódcą wojskowym,nadawał urzędy, kierował polityką państwa. Syn Niebios był gwarantem ładu i harmonii w świecie, jego władza była usankcjonowana religijnie. Władcy państwa środka mieszkali w Zakazanym Mieście, odizolowani od swych poddanych i świata. Cesarz rządził za pomocą rozbudowanego aparatu urzędniczego. Kandydat na urzędnika musiał zdać trudny egzamin. Cesarz, przebywając za murami zakazanego miasta, mógł łatwo stać się marionetką w rękach wysokich urzędników, którzy sprawowaliby faktyczną władzę. Najliczniejszą grupą społeczną byli chłopi, którzy ponosili ciężary utrzymania administracji i prowadzenia wojen. Wysokie daniny jakie nakładano na chłopów były powodem wielu powstań chłopskich. Wielki Mur Hunowie i inne ludy stepowe najeżdżali i grabili północno- zachodnie obszary Państwa Środka( Chińczycy uważali ,że ich państwo znajduje się w centrum świata). Cesarze chronili swe ziemie poprzez wyprawy zbrojne wewnątrz stepów, kupowanie pokoju za wytwory chińskiego rzemiosła( częstym haracz opłacano jedwabiem). W III w. p.n.e. rozpoczęto budowę wielkiego systemu fortyfikacji, która trwała aż do XVI w. Powstały system umocnień nazwano Wielkim murem. Pismo Najstarsze odnalezione formy pisma chińskiego mają 1600 lat. Złożoność odnalezionych napisów sugeruje ,że pismo w Chinach powstało dużo wcześniej. Alfabet chiński, liczący kilka tysięcy znaków, początkowo miał charakter obrazkowy, jednak znaki, z czasem, ewoluowały w kierunku uproszczonych piktogramów. Filozofia Na przełomie VI i V w. żył i nauczał Konfucjusz- myśliciel i polityk. Doktryna konfucjańska zakładała ,iż gwarantem pokoju, harmonii i szczęścia w społeczeństwie jest dobrowolne podporządkowanie się jednostki hierarchii społecznej i rozumnej władzy, sprawowanej ku pożytkowi ogółu. Dzieci powinny słychać ojca, ojciec rodziny powinien podporządkować sie urzędnikowi państwowemu etc. Konfucjusz wierzył w naturalną dobroć człowieka oraz zakładał ,że podporządkowanie się etykiecie i tradycji prowadzi do ładu w społeczeństwie