Początkowo Rzymem rządzili królowie. Zgodnie z tradycją uważa się, że królestwem rzymskim rządziło kolejno siedmiu królów. Przywilejami cieszyli się patrycjusze - przedstawiciele niewielkiej liczby rodów. Niższą warstwę społeczeństwa tworzyli plebejusze - ludzie wolni, ale pozbawieni praw politycznych. Mieszkańcy Rzymu, niezadowoleni z monarchii (monarchia to forma rządów, w której władzę samodzielnie sprawuje monarcha, np. król, cesarz, sułtan), utworzyli w V wieku p.n.e. republikę.
Zgromadzenie ludowe stanowili obywatele rzymscy, którzy brali bezpośredni udział w obradach. Pełnię praw obywatelskich mieli wolno urodzeni, pełnoletni mężczyźni, którzy brali udział w zgromadzeniach ludowych i mogli być wybierani do sprawowania urzędów (w praktyce tylko mieszkańcy Rzymu posiadali te prawa, ponieważ tam odbywały się wszystkie zgromadzenia). Podstawowym obowiązkiem obywateli rzymskich była służba wojskowa oraz płacenie podatków.
Zgromadzenie ludowe obradowało pod przewodnictwem konsula, który wiele razy w roku zasięgał opinii obywateli rzymskich w ważnych dla państwa sprawach. Obywatele rzymscy nie mogli zgłaszać swoich wniosków ani wprowadzać do nich poprawek. Ich rola sprowadzała się do przyjęcia lub odrzucenia wniosku wcześniej przygotowanego w senacie. Natomiast raz w roku ogół obywateli rzymskich zbierał się celem wyboru urzędników.
Początkowo Rzymem rządzili królowie. Zgodnie z tradycją uważa się, że królestwem rzymskim rządziło kolejno siedmiu królów. Przywilejami cieszyli się patrycjusze - przedstawiciele niewielkiej liczby rodów. Niższą warstwę społeczeństwa tworzyli plebejusze - ludzie wolni, ale pozbawieni praw politycznych. Mieszkańcy Rzymu, niezadowoleni z monarchii (monarchia to forma rządów, w której władzę samodzielnie sprawuje monarcha, np. król, cesarz, sułtan), utworzyli w V wieku p.n.e. republikę.
Zgromadzenie ludowe stanowili obywatele rzymscy, którzy brali bezpośredni udział w obradach. Pełnię praw obywatelskich mieli wolno urodzeni, pełnoletni mężczyźni, którzy brali udział w zgromadzeniach ludowych i mogli być wybierani do sprawowania urzędów (w praktyce tylko mieszkańcy Rzymu posiadali te prawa, ponieważ tam odbywały się wszystkie zgromadzenia). Podstawowym obowiązkiem obywateli rzymskich była służba wojskowa oraz płacenie podatków.
Zgromadzenie ludowe obradowało pod przewodnictwem konsula, który wiele razy w roku zasięgał opinii obywateli rzymskich w ważnych dla państwa sprawach. Obywatele rzymscy nie mogli zgłaszać swoich wniosków ani wprowadzać do nich poprawek. Ich rola sprowadzała się do przyjęcia lub odrzucenia wniosku wcześniej przygotowanego w senacie. Natomiast raz w roku ogół obywateli rzymskich zbierał się celem wyboru urzędników.