Największe powstanie niewolników w Italii wywołał pochodzący z Tracji gladiator Spartakus. Doszło do niego w 73 r. p.n.e. W szkole gladiatorów w Kapui został zawiązany spisek, po którego wykryciu niewolnicy uciekli. Spartakus stanął na czele kilkudziesięcioosobwej grupy zbiegów. W krótkim czasie zorganizował wielotysięczną armię, w której szeregach znaleźli się zarówno niewolnicy, jak i ubodzy chłopi. Po zajęciu Kampanii i dotarciu do Galii Przedalpejskiej Spartakus powrócił na teren środkowej Italii, gdzie przez dwa lata zmagał się z regularną armią. Legiony pod wodzą Krassusa stłumiły powstanie, do którego Spartakusowi w szczytowym momencie udało się zmobilizować około 90 tysięcy ludzi. Spartakus zginął w walce, a 6 tysięcy powstańców ukrzyżowano wzdłuż drogi Via Appia.
Powstanie Spartakusa uświadomiło Rzymianom wielkie niebezpieczeństwo, kryjąće się w niewoleniu ludzi i odrywaniu ich od własnej ojczyzny, obyczajów, religii i praw.
Największe powstanie niewolników w Italii wywołał pochodzący z Tracji gladiator Spartakus. Doszło do niego w 73 r. p.n.e. W szkole gladiatorów w Kapui został zawiązany spisek, po którego wykryciu niewolnicy uciekli. Spartakus stanął na czele kilkudziesięcioosobwej grupy zbiegów. W krótkim czasie zorganizował wielotysięczną armię, w której szeregach znaleźli się zarówno niewolnicy, jak i ubodzy chłopi. Po zajęciu Kampanii i dotarciu do Galii Przedalpejskiej Spartakus powrócił na teren środkowej Italii, gdzie przez dwa lata zmagał się z regularną armią. Legiony pod wodzą Krassusa stłumiły powstanie, do którego Spartakusowi w szczytowym momencie udało się zmobilizować około 90 tysięcy ludzi. Spartakus zginął w walce, a 6 tysięcy powstańców ukrzyżowano wzdłuż drogi Via Appia.
Powstanie Spartakusa uświadomiło Rzymianom wielkie niebezpieczeństwo, kryjąće się w niewoleniu ludzi i odrywaniu ich od własnej ojczyzny, obyczajów, religii i praw.