Podstawowymi składnikami chleba są: mąka pszenna lub mąka żytnia, woda, sól oraz dodatki, na przykład drożdże lub kwaśne mleko (w celu wywołania fermentacji). Celem fermentacji jest zawsze wytworzenie wewnątrz masy ciasta znacznych ilości dwutlenku węgla, który na skutek zwiększania swojej objętości w trakcie procesu pieczenia powoduje spulchnienie końcowego produktu. Przy produkcji chleba pulchnego na skalę przemysłową czasami zamiast drożdży stosuje się węglan sodu, który w podwyższonej temperaturze rozkłada się z wydzieleniem dwutlenku węgla. Chleb wypieka się w piecu piekarskim w temperaturze 200–250°C. Chleb zawiera 45–49 % węglowodanów, 4,5–8,3 % substancji białkowych, około 1% tłuszczu, 0,2–1,5% błonnika, około 1,5% substancji popiołotwórczych oraz 42–48% wody. Skórka chleba składa się głównie ze skarmelizowanej dekstryny.
Podstawowymi składnikami chleba są: mąka pszenna lub mąka żytnia, woda, sól oraz dodatki, na przykład drożdże lub kwaśne mleko (w celu wywołania fermentacji).
Celem fermentacji jest zawsze wytworzenie wewnątrz masy ciasta znacznych ilości dwutlenku węgla, który na skutek zwiększania swojej objętości w trakcie procesu pieczenia powoduje spulchnienie końcowego produktu. Przy produkcji chleba pulchnego na skalę przemysłową czasami zamiast drożdży stosuje się węglan sodu, który w podwyższonej temperaturze rozkłada się z wydzieleniem dwutlenku węgla.
Chleb wypieka się w piecu piekarskim w temperaturze 200–250°C. Chleb zawiera 45–49 % węglowodanów, 4,5–8,3 % substancji białkowych, około 1% tłuszczu, 0,2–1,5% błonnika, około 1,5% substancji popiołotwórczych oraz 42–48% wody. Skórka chleba składa się głównie ze skarmelizowanej dekstryny.