Analizując stosunek Polaków do religii katolickiej w XVII w. niezwykle pomocną lekturą okazuje się „Potop” Henryka Sienkiewicza. Autor opisując najazd Szwedów na polskie ziemie najwięcej uwagi skupia jednemu, przełomowemu wydarzeniu, a mianowicie obronie Jasnej Góry. Robi to z powodu dość oczywistego,otóż zebranie Polaków przy klasztorze i dalszy rozwój wydarzeń związanych z obroną tego miejsca to całkowity zwrot akcji i wielki przełom w walce z wrogiem. Przytoczony fragment powieści w podręczniku opisuje przybycie narodu pod bramy kościoła, czyli wydarzenie które miało miejsce jeszcze przed obroną Jasnej Góry. Głównym bohater „Potopu” to Andrzej Kmicic, jego życie przepełnione jest wieloma tragicznymi chwilami, które często były nie lada sprawdzianem dla jego wytrzymałości psychicznej, jak i fizycznej. Gdy został zdrajcą i wszyscy potępiali go z tego powodu nie potrafił łatwo odnaleźć w sobie siły, a tym bardziej wsparcia innych. Obrona Jasnej Góry jest zarówno przełomem w walce ze Szwedami, jak i w życiu Kmicica, bowiem przyczynił się on znacząco do wygranej Polaków. W tym właśnie momencie następuje jego nawrócenie, poprzez przeżycie niesamowitego, religijnego uniesienia. Ludzie, którzy przybyli pod bramy klasztoru to reprezentanci wszystkich stanów ówczesnej Rzeczpospolitej.
Analizując stosunek Polaków do religii katolickiej w XVII w. niezwykle pomocną lekturą okazuje się „Potop” Henryka Sienkiewicza. Autor opisując najazd Szwedów na polskie ziemie najwięcej uwagi skupia jednemu, przełomowemu wydarzeniu, a mianowicie obronie Jasnej Góry. Robi to z powodu dość oczywistego,otóż zebranie Polaków przy klasztorze i dalszy rozwój wydarzeń związanych z obroną tego miejsca to całkowity zwrot akcji i wielki przełom w walce z wrogiem. Przytoczony fragment powieści w podręczniku opisuje przybycie narodu pod bramy kościoła, czyli wydarzenie które miało miejsce jeszcze przed obroną Jasnej Góry. Głównym bohater „Potopu” to Andrzej Kmicic, jego życie przepełnione jest wieloma tragicznymi chwilami, które często były nie lada sprawdzianem dla jego wytrzymałości psychicznej, jak i fizycznej. Gdy został zdrajcą i wszyscy potępiali go z tego powodu nie potrafił łatwo odnaleźć w sobie siły, a tym bardziej wsparcia innych. Obrona Jasnej Góry jest zarówno przełomem w walce ze Szwedami, jak i w życiu Kmicica, bowiem przyczynił się on znacząco do wygranej Polaków. W tym właśnie momencie następuje jego nawrócenie, poprzez przeżycie niesamowitego, religijnego uniesienia. Ludzie, którzy przybyli pod bramy klasztoru to reprezentanci wszystkich stanów ówczesnej Rzeczpospolitej.