Obraz pochodzi najprawdopodobniej z epoki Realizmu, przedstawia chłopca grającego na skrzypcach. Postać człowieka znajduje się na pierwszym planie razem z białym psem wsłuchującym się w dźwięki muzyki. Chłopiec ubrany jest w długi płasz do ziemi i kapelusz w ziemistych kolorach, na lewym ramieniu opiera skrzypce i pochyla głowę w ich stronę. W tle widzimy wiejski krajobraz, odludnione pole zbóż i traw szarpanych wiatrem - ponurą aurę potęguje także szare, pochmurne niebo. Klimat dzieła jest melancholijny i smutny, stonowane barwy i brak dynamiki oddziałują na oglądającego. Na obrazie mamy do czynienia z kompozycją otwartą, panuje błogi, spokojny, nostalgiczny nastrój, wszystko rozpływa się, wiatr miesza się z muzyką, chłopiec ubrany w brązowe kolory zdaje się skupiać tylko na niej. Uważam, że przedstawione dzieło, jest tworem nad którym każdy powinien pochylić się choćby na krótką chwilę.
Obraz pochodzi najprawdopodobniej z epoki Realizmu, przedstawia chłopca grającego na skrzypcach. Postać człowieka znajduje się na pierwszym planie razem z białym psem wsłuchującym się w dźwięki muzyki. Chłopiec ubrany jest w długi płasz do ziemi i kapelusz w ziemistych kolorach, na lewym ramieniu opiera skrzypce i pochyla głowę w ich stronę. W tle widzimy wiejski krajobraz, odludnione pole zbóż i traw szarpanych wiatrem - ponurą aurę potęguje także szare, pochmurne niebo. Klimat dzieła jest melancholijny i smutny, stonowane barwy i brak dynamiki oddziałują na oglądającego. Na obrazie mamy do czynienia z kompozycją otwartą, panuje błogi, spokojny, nostalgiczny nastrój, wszystko rozpływa się, wiatr miesza się z muzyką, chłopiec ubrany w brązowe kolory zdaje się skupiać tylko na niej. Uważam, że przedstawione dzieło, jest tworem nad którym każdy powinien pochylić się choćby na krótką chwilę.