- Pomimo licznych ataków, bombardowań i ostrzału artyleryjskiego Niemcy nie było w stanie zdobyć Leningradu.
- Przez 900 dni walk o miasto śmierć głodową poniosło blisko 1mln jego mieszkańców.
Bitwa o Stalingrad VIII 1942 - II 1943:
- Hitler chciał zająć miasto głównie z powodów prestiżowych, ponieważ nosiło imię sowieckiego przywódcy.
- W listopadzie 1942 r. siły sowieckie ruszyły do kontrataku i okrążyły wojsko niemieckie.
- Walki o Stalingrad należały do najcięższych i najkrwawszych podczas II wojny światowej. Niemcy sojusznicy stracili ok. 1,5 mln żołnierzy, a armia Czerwona ok. 1,2 mln żołnierzy.
8 września 1941 roku rozpoczęło się oblężenie Leningradu przez wojska niemieckie, które niemalże całkowicie odcięły miasto od reszty kraju. Blokada miasta trwała prawie 900 dni. Rosjanie okupili swoje bohaterstwo milionem ofiar, z których większość zmarła z głodu lub mrozu.
Bitwa stalingradzka jedna z najważniejszych bitew II wojny światowej, stoczona na froncie wschodnim przez Niemcy i ich sojuszników przeciwko Związkowi Radzieckiemu o kontrolę nad miastem Stalingrad (obecnie Wołgograd) w południowej Rosji. Jedna z najkrwawszych bitew w historii wojen, charakteryzująca się zaciekłymi walkami na krótkim dystansie i bezpośrednimi atakami na ludność cywilną, z całkowitą liczbą ofiar sięgającą 2 milionów.
Niemiecka ofensywa w celu zdobycia Stalingradu rozpoczęła się w sierpniu 1942 r., wskutek przekształcenia planów operacji Fall Blau, z wykorzystaniem 6 Armii oraz elementów 4 Armii Pancernej. Atak był wspierany intensywnymi bombardowaniami Luftwaffe, które doprowadziły do zniszczenia znacznej części miasta. Bitwa przerodziła się w ciężkie walki miejskie, podczas których obie strony nadsyłały posiłki do miasta. W połowie listopada Niemcy zepchnęli radzieckich obrońców do czterech wąskich przyczółków wzdłuż zachodniego brzegu Wołgi, przejmując kontrolę nad 90 proc. powierzchni Stalingradu.
19 listopada Armia Czerwona rozpoczęła operację Uran, dwukierunkowy atak na słabsze armie rumuńskie, węgierskie i włoskie chroniące flanki 6 Armii. Obrona sił Osi na flankach została przełamana, a 6 Armia odcięta i otoczona w rejonie Stalingradu. Adolf Hitler nakazał 6 Armii trwać na miejscu i nie próbować wyrwania się z okrążenia; zamiast tego podjęto próby zaopatrywania jej drogą powietrzną i przełamania pierścienia okrążenia z zewnątrz. Ciężkie walki trwały jeszcze przez dwa miesiące. Na początku lutego 1943 r. siły Osi w Stalingradzie, wyczerpawszy swoje zapasy amunicji i żywności, poddały się po pięciu miesiącach, tygodniu i trzech dniach walk. Po klęsce pod Stalingradem niemieckie dowództwo musiało wycofać znaczne siły wojskowe z Europy Zachodniej, aby uzupełnić swoje straty na froncie wschodnim[
Odpowiedź:
Przełomowe wydarzenia na wschodzie ;
Blokada Leningradu IX 1941 - I 1944:
- Miała na celu zdobycie 3,5-milionowego miasta.
- Pomimo licznych ataków, bombardowań i ostrzału artyleryjskiego Niemcy nie było w stanie zdobyć Leningradu.
- Przez 900 dni walk o miasto śmierć głodową poniosło blisko 1mln jego mieszkańców.
Bitwa o Stalingrad VIII 1942 - II 1943:
- Hitler chciał zająć miasto głównie z powodów prestiżowych, ponieważ nosiło imię sowieckiego przywódcy.
- W listopadzie 1942 r. siły sowieckie ruszyły do kontrataku i okrążyły wojsko niemieckie.
- Walki o Stalingrad należały do najcięższych i najkrwawszych podczas II wojny światowej. Niemcy sojusznicy stracili ok. 1,5 mln żołnierzy, a armia Czerwona ok. 1,2 mln żołnierzy.
liczę na naj
Verified answer
Odpowiedź:
8 września 1941 roku rozpoczęło się oblężenie Leningradu przez wojska niemieckie, które niemalże całkowicie odcięły miasto od reszty kraju. Blokada miasta trwała prawie 900 dni. Rosjanie okupili swoje bohaterstwo milionem ofiar, z których większość zmarła z głodu lub mrozu.
Bitwa stalingradzka jedna z najważniejszych bitew II wojny światowej, stoczona na froncie wschodnim przez Niemcy i ich sojuszników przeciwko Związkowi Radzieckiemu o kontrolę nad miastem Stalingrad (obecnie Wołgograd) w południowej Rosji. Jedna z najkrwawszych bitew w historii wojen, charakteryzująca się zaciekłymi walkami na krótkim dystansie i bezpośrednimi atakami na ludność cywilną, z całkowitą liczbą ofiar sięgającą 2 milionów.
Niemiecka ofensywa w celu zdobycia Stalingradu rozpoczęła się w sierpniu 1942 r., wskutek przekształcenia planów operacji Fall Blau, z wykorzystaniem 6 Armii oraz elementów 4 Armii Pancernej. Atak był wspierany intensywnymi bombardowaniami Luftwaffe, które doprowadziły do zniszczenia znacznej części miasta. Bitwa przerodziła się w ciężkie walki miejskie, podczas których obie strony nadsyłały posiłki do miasta. W połowie listopada Niemcy zepchnęli radzieckich obrońców do czterech wąskich przyczółków wzdłuż zachodniego brzegu Wołgi, przejmując kontrolę nad 90 proc. powierzchni Stalingradu.
19 listopada Armia Czerwona rozpoczęła operację Uran, dwukierunkowy atak na słabsze armie rumuńskie, węgierskie i włoskie chroniące flanki 6 Armii. Obrona sił Osi na flankach została przełamana, a 6 Armia odcięta i otoczona w rejonie Stalingradu. Adolf Hitler nakazał 6 Armii trwać na miejscu i nie próbować wyrwania się z okrążenia; zamiast tego podjęto próby zaopatrywania jej drogą powietrzną i przełamania pierścienia okrążenia z zewnątrz. Ciężkie walki trwały jeszcze przez dwa miesiące. Na początku lutego 1943 r. siły Osi w Stalingradzie, wyczerpawszy swoje zapasy amunicji i żywności, poddały się po pięciu miesiącach, tygodniu i trzech dniach walk. Po klęsce pod Stalingradem niemieckie dowództwo musiało wycofać znaczne siły wojskowe z Europy Zachodniej, aby uzupełnić swoje straty na froncie wschodnim[
Wyjaśnienie: