TaNieznana18
Powłoki na szkle – zastosowania, metody wytwarzania Główne rodzaje powłok wytwarzanych na szkle
Rozwój techniki a także odbiorcy stawiają coraz wyższe wymagania przed zakładami produkującymi szkło płaskie. Duża część obecnie produkowanego szkła jest sprzedawana końcowym odbiorcom w formie wysokoprzetworzonej. Tendencja ta będzie się utrzymywać w następnych latach. Przetwórstwo szkła płaskiego polega głównie na modyfikacjach powierzchni szkła poprzez nałożenie warstw o specyficznych właściwościach lub modyfikację powierzchni prowadzącą do uzyskania określonych właściwości. Obecnie wytwarza się na szkle następujące rodzaje powłok:
- Powłoki o właściwościach niskoemisyjnych. W krajach o zimnym klimacie występuje problem ograniczenia ucieczki ciepła z mieszkań poprzez szyby w czasie zimy. Stosuje się w tym celu szkła pokryte warstwami niskoemisyjnymi. Są to powłoki zapobiegające stratom ciepła poprzez emisję promieniowania na zewnątrz. Tendencje w budownictwie mieszkaniowym i biurowym idą w kierunku stosowania dużych przeszklonych powierzchni a więc każda ilość zatrzymanego ciepła daje wymierne korzyści ekonomiczne. Materiały charakteryzujące się niską emisyjnością to np. metale jak aluminium czy srebro. Zastosowanie jednak grubszej warstwy metalicznej istotnie obniża transmisje szkła. Stosuje się więc układy wielowarstwowe typu tlenek-metal-tlenek. Typowe układy to: ZnO-Ag-ZnO, czy bardziej złożone kompozycje jak Al 2O 3/ZnO-Ag/Pd-Al 2O 3/ZnO.
- Powłoki o właściwościach antyrefleksyjnych (zmniejszających odbicie). Szkła takie (a również same powłoki) znajdują szerokie zastosowanie wszędzie tam, gdzie zależy nam na maksymalnym wykorzystaniu energii świetlnej lub na wyeliminowanie efektów związanych z odbiciem światła (refleksy). Wyróżnić tu można następujące rodzaje produktów:
elementy optyczne ekrany monitorów i telewizorów kolektory słoneczne ogniwa słoneczne szkło architektoniczne szkło specjalne (np. artystyczne)
Rozwój techniki a także odbiorcy stawiają coraz wyższe wymagania przed zakładami produkującymi szkło płaskie. Duża część obecnie produkowanego szkła jest sprzedawana końcowym odbiorcom w formie wysokoprzetworzonej. Tendencja ta będzie się utrzymywać w następnych latach. Przetwórstwo szkła płaskiego polega głównie na modyfikacjach powierzchni szkła poprzez nałożenie warstw o specyficznych właściwościach lub modyfikację powierzchni prowadzącą do uzyskania określonych właściwości. Obecnie wytwarza się na szkle następujące rodzaje powłok:
- Powłoki o właściwościach niskoemisyjnych. W krajach o zimnym klimacie występuje problem ograniczenia ucieczki ciepła z mieszkań poprzez szyby w czasie zimy. Stosuje się w tym celu szkła pokryte warstwami niskoemisyjnymi. Są to powłoki zapobiegające stratom ciepła poprzez emisję promieniowania na zewnątrz. Tendencje w budownictwie mieszkaniowym i biurowym idą w kierunku stosowania dużych przeszklonych powierzchni a więc każda ilość zatrzymanego ciepła daje wymierne korzyści ekonomiczne. Materiały charakteryzujące się niską emisyjnością to np. metale jak aluminium czy srebro. Zastosowanie jednak grubszej warstwy metalicznej istotnie obniża transmisje szkła. Stosuje się więc układy wielowarstwowe typu tlenek-metal-tlenek. Typowe układy to: ZnO-Ag-ZnO, czy bardziej złożone kompozycje jak Al 2O 3/ZnO-Ag/Pd-Al 2O 3/ZnO.
- Powłoki o właściwościach antyrefleksyjnych (zmniejszających odbicie). Szkła takie (a również same powłoki) znajdują szerokie zastosowanie wszędzie tam, gdzie zależy nam na maksymalnym wykorzystaniu energii świetlnej lub na wyeliminowanie efektów związanych z odbiciem światła (refleksy). Wyróżnić tu można następujące rodzaje produktów:
elementy optyczne ekrany monitorów i telewizorów kolektory słoneczne ogniwa słoneczne szkło architektoniczne szkło specjalne (np. artystyczne)