Opisz lekturę pt."Anaruk chłopiec z Grenlandii".Klasa3.Priss.Za głupie odpowiedzi daje spam.
Sisix3
Anaruk ma 12 lat i mieszka na grenlandii. niedaleko jego miejsca zamieszkania znajduje się stacja badawcza .mały eskimos powoli zaprzyjaźnia się z tamtejszym polarnikiem oraz innymi badaczami. dla anaruka przybysze byli neizwykli. inspirowało go to co przywieźli z sobą, najbardziej jednak interesowały go ubrania, tkaniny. kontrastowały one bowiem z monotonnymi ubraniami eskimosów. grenlandia jest dużym terenem liczącycm 2mln km kwadratowych,. na tym terenie lato trwa zaledwie 3 miesiące w roku, wtedy eskimosi przemeiszczają się i pzreprowadzają nad rzekę, gdzie mają szałasy z skór. rodzice anaruka w tym czsie postanawiają łowić rózne zwierzęta już na zapas zimowy. eskimosi są bardzo zsolidaryzowanym naroidem, co bardzo ujłęo badaczy z zagranicy. wspólnie przykłądaja się do polowań, posiłków. męzczyzny polują na runy,starcy i kobiety ich otaczają,by im nie uciekły. gdy złapią już ofiare to kobiety wtedy często mięso gotują po czym spożywają. eskimosi jednak zazwyczaj jedzą nie gotowane lecz surowe mięso. anaruk chciał poczuć,że jest choć troszeczkę dorosły i wybiera się na polowanie z swoim kolegą- onalikiem. słyszą potaki. kolega anaruka się czai na nie. on natomiast czai się dalej czekając na okazję. wtem anaruk słyszy odgłoos foki. szybko więc w nią strzela i zabija, chłopiec jest barzdo z tego dumny. chłopak dumny idzie, jednak nagle załamuje się kra pod nim. ejst w zimnej rzece, niewiele brakuej by zamarzł. kolega pospiesznie idzie do osady i nawołuje rodziców i innych by pomogli uratować anaruka. ojciec anaruka - togto szybko zrywa się na pomoc synowi.z jednej strony chwali go za odwagę, z drugiej karci za nieodpowiedzialność. nadchodzi zima. eskimosi muszą więc z powrotem przenieść się w głab lądu. był to czas bardzo dla nich leniwy., dzieci wychodziły między igloo się bawić, rodzice natomiast wykonywali pracę szczególnie robili skóry do noszenia na zimę i gromadzili zapasy. opowiadali sobie też przy tym różne historie. jedna z nich była bardzo interesująca - opowiadała o starszej kobiecie, która nie miała rodziny i czuła się bardzo samotna. sąsiedzi dawali jej jedzenie, lecz było im jej żal. dali więc jej w prezencie zamarzniętego niedźwiadka. kobieta odmroziła go i okazało się,że on żyje.miała od teraz towarzysza,któy dobrze ją rozumiał. wkrótce nauczył się też języka ludzi. był bardzo przydatny. pomagał ludziom podczas poloiwań.stała się jednak rzecz straszna, był pewien człowiek, który chciał futro misia tylko dla siebie, w tym więc celu musiał go upolować. niedźwiadek natomiast go uprzedził i to on złapał jego. osada chciałą go ukarać. kobieta wetdy zdjęcła z niego ubranko i pomalowała sadzą, by go nie rozpoznali.
zamieszkania znajduje się stacja badawcza .mały eskimos powoli
zaprzyjaźnia się z tamtejszym polarnikiem oraz innymi badaczami. dla
anaruka przybysze byli neizwykli. inspirowało go to co przywieźli z
sobą, najbardziej jednak interesowały go ubrania, tkaniny. kontrastowały
one bowiem z monotonnymi ubraniami eskimosów. grenlandia jest dużym
terenem liczącycm 2mln km kwadratowych,. na tym terenie lato trwa
zaledwie 3 miesiące w roku, wtedy eskimosi przemeiszczają się i
pzreprowadzają nad rzekę, gdzie mają szałasy z skór. rodzice anaruka
w tym czsie postanawiają łowić rózne zwierzęta już na zapas zimowy.
eskimosi są bardzo zsolidaryzowanym naroidem, co bardzo ujłęo badaczy z
zagranicy. wspólnie przykłądaja się do polowań, posiłków. męzczyzny
polują na runy,starcy i kobiety ich otaczają,by im nie uciekły. gdy
złapią już ofiare to kobiety wtedy często mięso gotują po czym
spożywają. eskimosi jednak zazwyczaj jedzą nie gotowane lecz surowe
mięso. anaruk chciał poczuć,że jest choć troszeczkę dorosły i
wybiera się na polowanie z swoim kolegą- onalikiem. słyszą potaki.
kolega anaruka się czai na nie. on natomiast czai się dalej czekając
na okazję. wtem anaruk słyszy odgłoos foki. szybko więc w nią strzela
i zabija, chłopiec jest barzdo z tego dumny. chłopak dumny idzie, jednak
nagle załamuje się kra pod nim. ejst w zimnej rzece, niewiele brakuej by
zamarzł. kolega pospiesznie idzie do osady i nawołuje rodziców i innych by pomogli uratować anaruka. ojciec anaruka - togto szybko zrywa
się na pomoc synowi.z jednej strony chwali go za odwagę, z drugiej karci
za nieodpowiedzialność. nadchodzi zima. eskimosi muszą więc z
powrotem przenieść się w głab lądu. był to czas bardzo dla nich
leniwy., dzieci wychodziły między igloo się bawić, rodzice natomiast
wykonywali pracę szczególnie robili skóry do noszenia na zimę i
gromadzili zapasy. opowiadali sobie też przy tym różne historie. jedna
z nich była bardzo interesująca - opowiadała o starszej kobiecie,
która nie miała rodziny i czuła się bardzo samotna. sąsiedzi dawali
jej jedzenie, lecz było im jej żal. dali więc jej w prezencie
zamarzniętego niedźwiadka. kobieta odmroziła go i okazało się,że on
żyje.miała od teraz towarzysza,któy dobrze ją rozumiał. wkrótce
nauczył się też języka ludzi. był bardzo przydatny. pomagał ludziom
podczas poloiwań.stała się jednak rzecz straszna, był pewien człowiek,
który chciał futro misia tylko dla siebie, w tym więc celu musiał go
upolować. niedźwiadek natomiast go uprzedził i to on złapał jego.
osada chciałą go ukarać. kobieta wetdy zdjęcła z niego ubranko i
pomalowała sadzą, by go nie rozpoznali.