Las jesienną porą jest kolorowy.Między innymi to kolory:czerwony,brązowy zieleń i pomarańczowy.Jesień to przepiękna pora roku.Na ziemi leży dużo liści , które spadły z drzew. Na samym środku lasu znajduje się polanka z jednej strony otoczona sosnami przypominającymi wysokie , smukłe wieżyczki otulone ciemnozielonymi igiełkami, wspaniale komponujące się w jesienny złoto - pomarańczowy krajobraz. Po drugiej stronie polany rosną stare dęby, pochylone nad ziemią tworzą kołderkę i okalają nią już delikatnie pożółkłą trawę, jak gdyby chcąc zatrzymać pod nią ostatnie kępki zieleni. Przez najwyższe konary tych wiekowych drzew przedostają sięsłabe promienie słońca tworząc fantastyczne plamy na liściach. Obok polanki, schowane za gęste krzaki rośnie.Mają czerwone postrzępione liście wyglądające jakby ktoś podziurawił je nożyczkami, pod nimi leży mnóstwo orzechów i żołędzi które przywiał wiatr.
O cóż jest piękniejszego niż las jesienią. Przechodząc wtedy obok tych wszystkich drzew, można dostrzec wiele zwierząt i przelatujących kolorowych ptaków. Ścieżki leśne są usłane barwnymi liśćmi, które już spadły z drzew. Najbardziej okazały jest kasztanowiec, który rośnie na środku lasu i obwieszony jest przepięknymi brązowymi kasztanami. Na wysokim dębie ćwierkają wróble i sikorki. Po niewielkim murze pnie się bluszcz, który jesienią wygląda bardzo ładnie. Pod drzewami rośnie dużo grzybów, leży wiele szyszek, kasztanów, oraz pięknych liści. Nad głowami przechodniów pochylają się gałęzie leszczyny ze smacznymi orzechami. Czasem można dostrzec zwierzęta, które zbierają zapas pożywienia na zimę. Przez rozłożyste konary drzew wpadają promyki zachodzącego słońca, co czyni las jeszcze ładniejszym. Las jest piękny cały czas ale w moim przekonaniu najładniej wygląda jesienią. Zawsze będę mile wspominać ten cudowny, kolorowy, jesienny krajobraz.
Las jesienną porą jest kolorowy.Między innymi to kolory:czerwony,brązowy zieleń i pomarańczowy.Jesień to przepiękna pora roku.Na ziemi leży dużo liści , które spadły z drzew. Na samym środku lasu znajduje się polanka z jednej strony otoczona sosnami przypominającymi wysokie , smukłe wieżyczki otulone ciemnozielonymi igiełkami, wspaniale komponujące się w jesienny złoto - pomarańczowy krajobraz. Po drugiej stronie polany rosną stare dęby, pochylone nad ziemią tworzą kołderkę i okalają nią już delikatnie pożółkłą trawę, jak gdyby chcąc zatrzymać pod nią ostatnie kępki zieleni. Przez najwyższe konary tych wiekowych drzew przedostają sięsłabe promienie słońca tworząc fantastyczne plamy na liściach. Obok polanki, schowane za gęste krzaki rośnie.Mają czerwone postrzępione liście wyglądające jakby ktoś podziurawił je nożyczkami, pod nimi leży mnóstwo orzechów i żołędzi które przywiał wiatr.
O cóż jest piękniejszego niż las jesienią. Przechodząc wtedy obok tych wszystkich drzew, można dostrzec wiele zwierząt i przelatujących kolorowych ptaków. Ścieżki leśne są usłane barwnymi liśćmi, które już spadły z drzew. Najbardziej okazały jest kasztanowiec, który rośnie na środku lasu i obwieszony jest przepięknymi brązowymi kasztanami. Na wysokim dębie ćwierkają wróble i sikorki. Po niewielkim murze pnie się bluszcz, który jesienią wygląda bardzo ładnie. Pod drzewami rośnie dużo grzybów, leży wiele szyszek, kasztanów, oraz pięknych liści. Nad głowami przechodniów pochylają się gałęzie leszczyny ze smacznymi orzechami. Czasem można dostrzec zwierzęta, które zbierają zapas pożywienia na zimę. Przez rozłożyste konary drzew wpadają promyki zachodzącego słońca, co czyni las jeszcze ładniejszym.
Las jest piękny cały czas ale w moim przekonaniu najładniej wygląda jesienią. Zawsze będę mile wspominać ten cudowny, kolorowy, jesienny krajobraz.