Zamek w Pieskowej Skale wielokrotnie zmieniał swój wygląd.
Zachwyty nad zamkiem
Warownia w Pieskowej Skale zawsze wzbudzała podziw pisarzy, poetów, podróżników. Wspaniała architektura, zachowane przez wieki bogate wnętrza, piękne położenie w dolinie Prądnika inspirowały i pobudzały wyobraźnię pisarzy, poetów, podróżników. Już w XVI wieku Wespazjan Kochowski zachwycał się zmakiem w swoich fraszkach: "Herb twój widząc, chorągiew z krzyżem / Rzekną: wiecznie się skało do cię nie przybliżem". W 1828 roku F. Siarczyński napisał "Dom tak był sprzętami wytwornymi ozdobiony, iż go z królewskim równano". 20 lat później autor Opisu Królestwa Polskiego J. Wiślicki tak podsumował opis Pieskowej Skały: "Trudno sobie wyobrazić miejsce bardziej zachwycające i bardziej majestatyczne", a znany XIX-owieczny historyk L. Chodźko stwierdził iż "Cześć należy się tym mężom, co nam jedyny w kraju zamek ze wszystkimi pamiątkami jakby relikwię z przeszłości dochowali".
Po wojnie całkowicie go odrestaurowano i przywrócono kształt z okresu największej świetności z XVII w. Położenie na wysuniętej skale (z trzech stron otoczony jest przepaściami) świadczy o wybitnie obronnym charakterze. Dostęp zapewniony był od strony wschodniej i tu właśnie znajdowały się wały, fosa oraz dwa bastiony (każdy posiada po 3 wieżyczki-kawaliery). Zamek można podzielić na dwie części: przedgrodzie i właściwy zamek renasansowy. Dawny zamek średniowieczny obejmował tylko obszar dzisiejszego zamku renesansowego oraz wieżę zwaną Dorotką na północno zachodnim skrzydle która obsunęła się w XIX w. Po przekroczeniu bramy wjazdowej z herbem Radwan rodu Zebrzydowskich wchodzi się na pierwszy dziedziniecb zewnętrzny - przedgrodzie. Okazała wieża bramna do zamku renesansowego z zegarem pochodzi niestety z XX w., zastąpiła ona zawaloną basztę średniowieczną. Druga baszta średniowieczna zachowała się do dzisiaj jednak nie można do niej wejść. Przylega do niej dwupiętrowa oficyna z XVII wieku. Loggia obok wieży bramnej, jedyny tego typu przykład architektoniczny w Polsce jest dziełem współczesnym, na zdjęciach po wojnie jeszcze jej nie było. Szczątki dawnej logii odkryto podczas badań i prac konserwatorskich rozpoczętych w 1947 r. Poniżej znajduje się wspaniały ogród włoski założony na trzecim - dolnym bastionie (turyści nie mają tam wstępu). W jednym z bastionów znajduje się restauracja (uwaga, niespotykane zdzierstwo i fatalna ocena turystów, patrz uwagi na forum), na jego szczycie zaś taras widokowy. Piękny dwupiętrowy arkadowy dziedziniec zamku renesansowego, wzorowany na wawelskim, otoczony jest krużgankami z wysuniętą loggią. Widać na nich 21 maszkaronów czyli stylizowanych twarzy ludzkich i zwierzęcych. Znajduje się tu też głęboka na 40 m studnia. W czterech dużych komnatach zamkowych utworzono muzeum z ciekawą ekspozycją przestawiającą malarstwo, rzeźby i meble od XIV do XIX wieku. Nieopodal zamku stoi słynna Maczuga Herkulesa, która jak pięknie napisała K. Hoffmanowa "zamku strzeże, rękę niszczącą od niego odwraca", a jeziorkach przy drodze rozwija się populacja chronionych żabek, które wczesnym latem, zalegają dosłownie cały teren poniżej zamku.
Zamek w Pieskowej Skale wielokrotnie zmieniał swój wygląd.
Po wojnie całkowicie go odrestaurowano i przywrócono
kształt z okresu największej świetności z XVII w. Położenie na wysuniętej skale świadczy o wybitnie obronnym charakterze. Dostęp zapewniony był od strony wschodniej i tu właśnie znajdowały się wały, fosa oraz dwa bastiony .
Zamek w Będzinie leży przy ruchliwej drodze nad Czarną Przemszą. Obecny wygląd zawdzięcza XIX-wiecznej przebudowie w duchu romantyzmu i powojennej rekonstrukcji. Warownia składa się zamku górnego i rozległego przedzamcza z pozostałościami murów obwodowych i nieistniejącą już dziś bramą wjazdową (jej szczątki odkryli archeolodzy w latach 1954-58) poprzedzoną mostem zwodzonym.
We wnętrzu zamku od 1956 r. funkcjonuje Muzeum Zagłębia z bardzo bogatą kolekcją dawnej broni. Jest też ekspozycja związana z historią Będzina i innych zamków na szlaku Orlich Gniazd. Muzeum zarządza także niedległą rezydencję Mieroszewskich, którą można zwiedzać razem z zamkiem. Poza tym na dziedzińcu zamkowym znajduje się stylowa karczma rycerska, a obok zamku grodzisko.
Zamek w Pieskowej Skale wielokrotnie zmieniał swój wygląd.
Zachwyty nad zamkiem
Warownia w Pieskowej Skale zawsze wzbudzała podziw pisarzy, poetów, podróżników. Wspaniała architektura, zachowane przez wieki bogate wnętrza, piękne położenie w dolinie Prądnika inspirowały i pobudzały wyobraźnię pisarzy, poetów, podróżników. Już w XVI wieku Wespazjan Kochowski zachwycał się zmakiem w swoich fraszkach: "Herb twój widząc, chorągiew z krzyżem / Rzekną: wiecznie się skało do cię nie przybliżem". W 1828 roku F. Siarczyński napisał "Dom tak był sprzętami wytwornymi ozdobiony, iż go z królewskim równano". 20 lat później autor Opisu Królestwa Polskiego J. Wiślicki tak podsumował opis Pieskowej Skały: "Trudno sobie wyobrazić miejsce bardziej zachwycające i bardziej majestatyczne", a znany XIX-owieczny historyk L. Chodźko stwierdził iż "Cześć należy się tym mężom, co nam jedyny w kraju zamek ze wszystkimi pamiątkami jakby relikwię z przeszłości dochowali".
Po wojnie całkowicie go odrestaurowano i przywrócono kształt z okresu największej świetności z XVII w. Położenie na wysuniętej skale (z trzech stron otoczony jest przepaściami) świadczy o wybitnie obronnym charakterze. Dostęp zapewniony był od strony wschodniej i tu właśnie znajdowały się wały, fosa oraz dwa bastiony (każdy posiada po 3 wieżyczki-kawaliery). Zamek można podzielić na dwie części: przedgrodzie i właściwy zamek renasansowy. Dawny zamek średniowieczny obejmował tylko obszar dzisiejszego zamku renesansowego oraz wieżę zwaną Dorotką na północno zachodnim skrzydle która obsunęła się w XIX w.
Po przekroczeniu bramy wjazdowej z herbem Radwan rodu Zebrzydowskich wchodzi się na pierwszy dziedziniecb zewnętrzny - przedgrodzie. Okazała wieża bramna do zamku renesansowego z zegarem pochodzi niestety z XX w., zastąpiła ona zawaloną basztę średniowieczną. Druga baszta średniowieczna zachowała się do dzisiaj jednak nie można do niej wejść. Przylega do niej dwupiętrowa oficyna z XVII wieku. Loggia obok wieży bramnej, jedyny tego typu przykład architektoniczny w Polsce jest dziełem współczesnym, na zdjęciach po wojnie jeszcze jej nie było. Szczątki dawnej logii odkryto podczas badań i prac konserwatorskich rozpoczętych w 1947 r. Poniżej znajduje się wspaniały ogród włoski założony na trzecim - dolnym bastionie (turyści nie mają tam wstępu). W jednym z bastionów znajduje się restauracja (uwaga, niespotykane zdzierstwo i fatalna ocena turystów, patrz uwagi na forum), na jego szczycie zaś taras widokowy. Piękny dwupiętrowy arkadowy dziedziniec zamku renesansowego, wzorowany na wawelskim, otoczony jest krużgankami z wysuniętą loggią. Widać na nich 21 maszkaronów czyli stylizowanych twarzy ludzkich i zwierzęcych. Znajduje się tu też głęboka na 40 m studnia. W czterech dużych komnatach zamkowych utworzono muzeum z ciekawą ekspozycją przestawiającą malarstwo, rzeźby i meble od XIV do XIX wieku.
Nieopodal zamku stoi słynna Maczuga Herkulesa, która jak pięknie napisała K. Hoffmanowa "zamku strzeże, rękę niszczącą od niego odwraca", a jeziorkach przy drodze rozwija się populacja chronionych żabek, które wczesnym latem, zalegają dosłownie cały teren poniżej zamku.
Zamek w Pieskowej Skale wielokrotnie zmieniał swój wygląd.
Po wojnie całkowicie go odrestaurowano i przywrócono
kształt z okresu największej świetności z XVII w. Położenie na wysuniętej skale świadczy o wybitnie obronnym charakterze. Dostęp zapewniony był od strony wschodniej i tu właśnie znajdowały się wały, fosa oraz dwa bastiony .
Zamek w Będzinie leży przy ruchliwej drodze nad Czarną Przemszą. Obecny wygląd zawdzięcza XIX-wiecznej przebudowie w duchu romantyzmu i powojennej rekonstrukcji. Warownia składa się zamku górnego i rozległego przedzamcza z pozostałościami murów obwodowych i nieistniejącą już dziś bramą wjazdową (jej szczątki odkryli archeolodzy w latach 1954-58) poprzedzoną mostem zwodzonym.
We wnętrzu zamku od 1956 r. funkcjonuje Muzeum Zagłębia z bardzo bogatą kolekcją dawnej broni. Jest też ekspozycja związana z historią Będzina i innych zamków na szlaku Orlich Gniazd. Muzeum zarządza także niedległą rezydencję Mieroszewskich, którą można zwiedzać razem z zamkiem. Poza tym na dziedzińcu zamkowym znajduje się stylowa karczma rycerska, a obok zamku grodzisko.