Najstarszy przekaz "Bogurodzicy" pochodzi z 1407 roku, ale data ta nie odpowiada czasowi powstania pieśni. Melodia "Bogurodzicy" i czas jej powstania od wielu lat są przedmiotem licznych badań i analiz porónawczych. Opinie muzykologów i historyków nie są zgodne: jedni umieszczają ją w repertuarze XIV-wiecznym, inni natomiast określają czas powstania "Bogurodzicy" na wiek XIII. Duże rozbieżności dotyczą także sugestii odnoszących się do autora: przypisowano bowiem jej autorstwo różnym postaciom - św. Wojciechowi, franciszkaninowi Boguchwałowi, Albertowi Wielkiemu, św. Jackowi Odrowążowi. Jednak wobec braku jednoznacznych dowodów uznana jest ona dziś za pieśń anonimową. Jest to pieśń jednogłosowa, ametryczna (śpiewana poza taktem) i melizmatyczna, utrzymana jest w tzw. modus doryckim.
""Bogurodzica" nie jest jedyną pieśnią z polskim tekstem pochodzącą z XIV w, jej znaczenie jest jednak wyjatkowe, ponieważ łączy ona treści religijne z czynnikiem narodowym - patriotycznym.
"Bogurodzicę" wykonywało wojsko polskie przed rozpoczęciem ważnych bitew m.in. pod Grunwaldem, Nakłem Wilkomierzem, traktując ją jako hymn narodowy, a jednocześnie rodzaj modlitwy.
W XVI w. popularność "Bogurodzicy" nieco osłabła w związku z rozpowszechnieniem wielu polskich pieśni kościelnych. Prawdziwy jej renesans nastąpił w XIX w., kiedy dzięki XVIII wiecznej fundacji była wykonywana jako coniedzielna pieśń wikariuszy katedry gnieźnieńskiej przy grobie św. Wojciecha. W czasach obecnych "Bogurodzica" wykonywana jest przy okazji ważnych uroczystości patriotycznych i religijnych.
Najstarszy przekaz "Bogurodzicy" pochodzi z 1407 roku, ale data ta nie odpowiada czasowi powstania pieśni. Melodia "Bogurodzicy" i czas jej powstania od wielu lat są przedmiotem licznych badań i analiz porónawczych. Opinie muzykologów i historyków nie są zgodne: jedni umieszczają ją w repertuarze XIV-wiecznym, inni natomiast określają czas powstania "Bogurodzicy" na wiek XIII. Duże rozbieżności dotyczą także sugestii odnoszących się do autora: przypisowano bowiem jej autorstwo różnym postaciom - św. Wojciechowi, franciszkaninowi Boguchwałowi, Albertowi Wielkiemu, św. Jackowi Odrowążowi. Jednak wobec braku jednoznacznych dowodów uznana jest ona dziś za pieśń anonimową. Jest to pieśń jednogłosowa, ametryczna (śpiewana poza taktem) i melizmatyczna, utrzymana jest w tzw. modus doryckim.
""Bogurodzica" nie jest jedyną pieśnią z polskim tekstem pochodzącą z XIV w, jej znaczenie jest jednak wyjatkowe, ponieważ łączy ona treści religijne z czynnikiem narodowym - patriotycznym.
"Bogurodzicę" wykonywało wojsko polskie przed rozpoczęciem ważnych bitew m.in. pod Grunwaldem, Nakłem Wilkomierzem, traktując ją jako hymn narodowy, a jednocześnie rodzaj modlitwy.
W XVI w. popularność "Bogurodzicy" nieco osłabła w związku z rozpowszechnieniem wielu polskich pieśni kościelnych. Prawdziwy jej renesans nastąpił w XIX w., kiedy dzięki XVIII wiecznej fundacji była wykonywana jako coniedzielna pieśń wikariuszy katedry gnieźnieńskiej przy grobie św. Wojciecha. W czasach obecnych "Bogurodzica" wykonywana jest przy okazji ważnych uroczystości patriotycznych i religijnych.
W razie pytań, proszę o kontakt. Pozdrawiam.